My Private Tutor

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 10

Chloe's POV

"K-kaizer.."

Lahat talaga kami natigilan.Sabi ko na nga ba dapat nung una pa lamang~..charot.Kasi naman 'tong si Tita ayaw pang makinig.Kagat-kagat ko lang ang pang-ibabang labi ko habang nakatingin sa kanilang dalawa

Parehong seryoso ang mga mukha nila pero halatang naluluha na si Tita.Hindi din naman ako makagalaw para i-comfort siya.Napatingin ako sa dalawang nalilito din pero mas pinili nalang din nilang tumahimik

Huminga ako ng malalim para maka-kuha ng lakas ng loob para magsalita--sana kaso naunahan na 'ko ni Tita

"B-bakit..."hindi ko alam kay Tita kung tanong ba yun o ano?"P-prang pumayat ka?,kumakain ka pa ba?"

Awts...concern pa rin naman pala.Hindi ko alam pero parang natuwa ako hihi.Akala ko magd-drama si Tita dahil sa ngayon niya lang ulit nakita si Tito Kai.Ang hirap talagang intindihin ni Tita

"They need a privacy.."bulong sa'kin ni Walter

Napasimangot ako.Gusto ko pa naman sanang makinig sa pag-uusapan nila hmp!.Sinenyasan din ni Walter yung dalawa na na-gets din naman agad kaya sabay-sabay kaming umalis.Hooh!!para akong naka-alis sa kulungan dahil nakahinga na talaga ako ng maluwag

"Sino 'yon Chloe?,mukhang may something.."

"Mahabang kwento"sagot ko kay bakulaw

Hindi na din nagtanong si gurang dahil mukhang pareho lang ng tanong ni bakulaw ang itatanong niya.Napatingin ako kay Walter na seryoso lang na nakatingin sa dagat.Lagi nalang 'tong seryoso.

"Swimming muna kami ah.Bye!"

Tumango ako kay gurang.Mamaya nalang siguro ako dahil kakaligo lang naman namin.Balak ko ulit na pilitin si Walter na lumangoy.Hindi naman siguro siya takot sa tubig 'no?.Nakakaligo nga siya sa Cr.Marunong siyang lumangoy dahil nakapag-swimming na siya sa pool namin

"Let's swim"

"Ikaw nalang"

"Why?bakit ba ayaw mong mag-swimming?"nakasimangot na tanong ko

Pumikit siya ng tumama ang hangin sa mukha niya.Taray gwapo niya sa part na yun..I mean lagi naman siyang gwapo

"Because...of my past"

"What's about your past?,what happened?"tanong ko

Humarap siya sa'kin at seryosong mukha ulit ang bumungad sa'kin.Kailan ba mababago ang ekspresyon ng mukha nito?.Hindi ko nga siya nakitang nalungkot.Nakita ko na siyang tumawa pero halatang hindi naman siya masaya.Basta napakaseryoso niya

"I've told you that my parents were died?"tumango ako"Sa dagat sila namatay.Umalis sila para sa business trip...they leave me alone.Nagkaproblema yung barkong sinasakyan nila sa kalagitnaan ng byahe nila then...nabalitaan ko nalang na kasama sila sa mga namatay.Marunong lumangoy si Mom pero si Dad hindi"

"Pero bakit pareho pa din silang namatay?"

"Because Mom loves my Dad.Siguro nalunod na si Dad at tinulungan siya ni Mom.Pero mabigat si Dad...hindi kakayanin ni Mom.Napakalambot ng puso ni Mom,nasasaktan siya kapag nakikita niya kaming nahihirapan.Hindi niya daw kayanin kung may isang mawala sa pamilya namin"bumuntong hininga siya"She didn't think twice...she followed my Dad"

Ang bigat naman pala ng nararamdaman niya.Pero kahit na ang lungkot ng kwento ng pamilya niya...hindi pa din ako nakakita ng lungkot sa pagk-kwento at sa mata niya.Seryoso din siya habang nagk-kwento