თავი5
-ოოუ ვერ მიცანი?კარგი გაგახსენებ თავს.ყოველ დაბადების დღეზე მე შენთან ვიქნები,ყოველ დღესასწაულზე მე შენთან ვიქნები,ჩვენ ერთად დავიძინებთ და ერთად გავიღვიძებთ,ჩვენ ერთად დავბერდებით.
ამის გაგონებაზე ხმა ამიკანკალდა და ყურმილი სწრაფად გავთიშე,თვალებში ცრემლები მედგა,მან საიდან იცის ჩემი ნომერი?რადგანაც ნომერი იცის შეიძლება მომაგნოს?იქნებ უკვე იცის სადაც ვარ.
-ლეა კარგად ხარ?(ივი)
-კ..კი...კი უბრალოდ...უბრალოდ ნომერი შეეშალათ(მე)
-დარწმუნებული ხარ სახეზე ფერი არ გადევს(მეისონი)
-კი ხომვთქვი ნიმერი შეეშალათთქო,ყველაფერი კარგადაა(მე)
-სერიოზულად?ამსარდაფს რადაალაგებს?(ლიამი)
-მგონი არასდროს დაულაგებიათ(მეისონი)
-ისეთ ჭკუაზე ვარ წავალ და ვიტყვი მევქენითქო,ეს რაარის?კუჭი მიხმება მთელიდღეა აქვართ(ლიამი)
-კაარგი რა ლიამ,მერომ მშიოდა მაგისთვის დრო არიყო და ახლა შენრომ გშია არის?(ივი)
-გეყოფათ უკვე დროზე დავალაგოთ და წავიდეთ ამ წყეული ადგილიდან(მე)
-ხოოო,ისე არგაინტერესებთ ოლივიას რეაქცია სარკეში ჩახედვის დროს?ალბათ ბოლო ხმაზე კიოდა საწყალი(მეისონი)
-აბაა აბააა აბააააა!ტაშის კვრით და სწერვა ღიმილით ჩამოვიდა ილივია სარდაფის კიბეებზე.ყველამ ერთმანეთს გადავხედეთ და თალებით ვანიშნებდით რაღაცეებს.
-მოკლედ,ვიცი რომ ამ ოთხიდან რომელიღაცა თქვენგანმა გააკეთა ეს,ასე რომ თქვენთვისვე სჯობს თუ იტყვით რომელი იყო!(ოლივია)
ოთხიდანო რომთქვა მაშინვე მივხვდი რომ ემამ ჩაგვიშვა,ნაბიჭვარი.ახლა რაუნდა ვქნათ?
-რასისულელეა?დარწმუნებული რატომ ხართ მაშინ როცა არანაირი დამადასტურებელი საბუთი არაგაქვთ(ივი)
-ანუუ დამადასტურებელი საბუთი მჭირდება არა?კარგი!ბავშვებოო გამოდით.(ოლივია)
იკან ემა და ვიღაც ბიჭი იყო,ეასბიჭი მეცნო,მეისინის ოთქხში რომ შევვარდი იქედან ერთ ერთია.
-ემა ამბობს რომ გუშინ ღამით ლეა და ივი ოთახში არ ყოფილან,ხოლო დილანი ამბობს რომ ლეა გუშინ მათ ოთახში შევარდა შემთხვევით.(ოლივია)
-რასისულელეა(მე)
-მაშინ ესენი იტყუებიან?(ოლივია)
-საქმე იმაშია რომ მე და ლეას ერთმანეთი გვიყვარს ისკი ჩემს სანახავად ჩუმად მოდიოდა და ჩემთხვევით ფანჯარაში შემოვარდა(მეისონი)
მეიოსნი ჩემთან ახლოს მოიწია და ხელი გადამხვია.მივხვდი რასაც აკეთებდა და მეც ოდნავ მივეხუტე.
-მეისონ კარგი რაა!ვიცი რომ ეს სიმართლე არაა ასე რომ....
-სიმართლეა ქალბატონო ოლივია სანამ ამ სკოლაში გადმოვიდოდით მანამდეც შეყვარებულები ვიყავით?(მე)
-კარგი,ბევრი მცდელობის შემდეგ მხოლოდ ის გამოგდით რომ მეისონიც თქვენთან ერთად დაისჯება!აქაურობას დაალაგებთ და სანამ არ მორჩებით მანამდე ოთახებში არ წახვალთ,მერე ბოლო სართულზე რომ ერთი ოთახია იმასაც დაალაგებთ და იქ გადასახლდებით ოთხივე!(ოლივია)
-რაა?იქ ხომ ფანჯარაც არიკეტება წესიერად?არც აბანოა და არც გათბობა(ივი)
-ზუსტად!(ოლივია)
მოადგილე სარდაფიდან გავიდა და თავისი ორი ,,გვრიტიც"თან გაიყოლა.
-ჯანდაბა ესქალი მაღიზიანებსო თქვა ივიმ და ნაგვის ურნას ფეხი კრა
-აჰა შესანიშნავია ახლა ესუმდა ავხიკო(ივი)
-ივი დაწყნარდი ასე მხოლოდ წყობილებიდან გამოხვალ და მაინც ვერაფერს შეცვლი(მე)
მერეღა მოვხვდი რომ ლიამზე ჯერ ისევ მიხუტებული ვიყავი და გამოვიწიე,მანაც ხელი გამიშვა,ივისთან მივედი და ნაგვის აკრეფაში ვეხმარებოდი.
-ახლა თუ დავიყოფით ყველაზე ადვილად და მალე დავალაგებთ(მე)
-აქაურობის დალაგებას 2 კვირა ვერ მოვრჩებით(ლიამი)
-არა მოვრჩებით,თანაც ამაღამ(მე)
-კარგი გენიოსო რას გვთავაზობ?(ივი)
3 საათის შემდეგ...
კედელთან მივედი და ჩავიმუხლე მერე კი ძირს დაყრილ დანარჩენებს გადავხედე.
-რამდენი ხანია ვალაგებთ და არაფერი ეტყობა(მეისონი)
-შენმა იდეამ არგაჭრა ლეა(ივი)
-ჰოო ვხედავ,ლიამ გეთანხმები ამის დალაგებას 2 კვირა დასჭირდება(მე)
-დღის შუქის დანახვა მინდა(ლიამი)
-მე მეძინება(ივი)
-მეკიდე მშია(მეისონი)
-საღამოს 10 საათია(მე)
-ეს ქალი მშივრებს დაგვხოცავს(მეისონი)
-კარგი რაა,მხოლოდ იმიტომ რომ თმა შევუღებეთ?(ლიამი)
-ძმაო კლოუნს დაამსგავსეთ,ცოტაც და ლეას ამოვეფარებოდი და ტირილს დავიწყებდი(მეისონი)
-მგონი მადლობა უ.და ვფქვათ რომ არ გაგვრიცხა(მე)
-გაგვრიცხა?მაგას ვინეკითხება?მაგქალს დირექტორიც ვერიტანს(ლიამი)
-მეისონ მაპატიე ამაში რომ გაგხვიეთ(მე)
-რასისულელეა?აქ თქვენთან ერთად გაჭედვა კარგიც კია.
ამ დროს ტელეფინმა დარეკა იგივე ნომერი იყო თავიდან არ ვუპასუხე მაგრამ მერე წერილი მოვიდა
,,თუ არ მიპასუხებ უარესი მოხდება და დამიჯერე ეს არ მოგეწონება"
მან ისევ რეკვა დაიწყო
-ბავშვებო გავალ და მალე მოვალ(მე)
ეზოში გაბედი და სკოლის უკან ვუპასუხე
-რაგინდა ჯონ?(მე)
-შენთან სალაპარაკო მაქვს(ჯონი)
-საიდან გაქვს ეს ნომერი?საიდან იცი ესნომერი?(მე)
-მისმინეე სადაც არუნდა იყო მაინც გიპოცი,ეს ხომ იცი?მაინც მოგიყვან ცოლად!იცი რომ შე იქნება ასე რომ სჯობს შენისით დავრუნდე.ყურმილი გამითიშა და ახლა უკვე თავი ვეღარ შევიკავე და ცრემლები წამსკდა,პირზე ხელი ავიფარე რომ ჩემი ქვითინი არავის გაეგო,არავის შეეწუხებინა,აქეთ იქით დავდიოდი მინდოდა მეყვირა მინდოდა ყველაფერი დამემტვრია ,ტელეფონი მოვიფრიალე და ძირს მთელი ძალიტ დავანარცხე,ისიც ნაწილებად დაიფშვნა,ნიმერი ავიღე და გადავტეხე რომ მისი საშუალებით არ ვეპოვე,კედელთან ჩავიმუხლე და ქვითინი დავიწყე
-ლეა?(ლიამი)
-ლიამ?უცებ წამოვდექი და თვალებზე ცრემლევი მოვიწმინდე.
-კარგად ხარ?(ლიამი)
-კი უბრალოდ....დავბრუნდეთ(მ
მისთვია გვერდი უნდა ამევლო ხელში მომიჭირა და გამაჩერა
-ლეა რახდება?(ლიამი)
-არაფერი,უბ..
-არაფრისგამო ქვითინებდი და ასეთ ამბავში იყავი?(ლიამი)
-გრძელი ამბავია(მე)
-დრი მაქვს(ლიამი)
-ლიამ გამიშვი!(მე)
ლიამმა ჩემს ხელს დახედა და უცნაურად უყურებდა ნაკერს რომელიც მხარზე იდაყვთან მედო.ლიამისგან განვთავისუფლდი,მინდოდა ყველასგან შორს ვყოფილიყავი და სასწავლებლისგან შორს გავრბოდი მთელი ძალით,უკან პლიამის ხმა მესმოდა რომელიც ჩემს სახელს იმეორებდა მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია....
მოკლედ ახალი თავები დაიდება ორშაბათს ოთხშაბათს და შაბათს სიყვარულით მარიიი😁💕
