თავი2
როგორც იქნა მატარებელში ჩავჯექი და ისიც დაიძრა,ტელეფინში ნომერი სწრაფად გამოვცვალე,ძველი გადავტეხე და ახალი ჩავდე რომ ჩემთვის არავის დაერეკა,გადატეხილი ნომერი კი ჩემს ჩანთაში ჩავიდე სადაც რამდენიმე წყვილი ტანსაცმელი მედო,მერე კი მუსიკების მოსმენა დავიწყე,მინას თავი მივადე და დაღლილ დაქანცულს ჩამეძინა.დილას უკვე ადგილზე ვიყავი,მატარებლიდან ჩამოვედი და აი ისიც უზარმაზარი შენობა,სკოლა კიარა ციხე სიმაგრეა,შიგნით შევედი,ყველა ემზადებოდა სასწავლო წლის დასაწყებად,შენობაში უამრავი ბავშვი დაბორიალობდა,ზოგი ერთმანეთს უკვე იცნობდა,ვერც კი წარმოვიდგენდი რომ აქ მოვხვდებოდი,ამ დროს ჩემთან მაღალი გამხდარი ქალი მოვიდა ქერა აქაჩული თმით და სიფათნარტყამი მაკიაჟით
-გამარჯობა თქვენ,როგორც ჩანს ჩვენი ახალი მოსწავლე ლეა მორგანი
ბრძანდებით,მე ოლივია ვარ,შეგიძლია ქალბატონი ოლივია დამიძახო(ოლივია)
-დიახ და თქვენ?(მე)
-მე ამ სკოლის დირექტორის მოადგილე ვარ(ოლივია)
-სასიამოვნოა(მე)
-მოკლედ ეს აიღე და ყველაფერი აქ არის მითითებული,სწავლება ხვალიდან იწყება,დღეს თავისუფლები ხართ(ოლივია)
ხელში რაღაც ფურცელი მომაჩეჩა და წავიდა.ამის დედაც რაქალიაა აუხეში რომარიყოსფურცელზე ამობეჭდილი წერილი წავიკითხე იქ ეწერა ყველანაირი წესი და ჩემი ოთახის მისამართი ასევე დირექტორის ხელმოწერა იყო მარჯვენა კუთხეში
ოთახს ძლივს მივაგენი სადღაც ბოლოში იყო შეკუჭული,კარი შევაღე და ხმამაღმა დაიჭრიალა,ჯანდაბა კიმაგრამ ამხელა შენობაში უკეთესი კარი ვერ დაამაგრეს?ოთახში 2 გოგო იჯდა და ჩემს დანახვაზე ერთ ერთმა მათგანმა თვალები აატრიალა,რაიყო კარების ჭრიალმა ასე შეაწუხა?ოთახში შევედი და ცარიელ ლოგინზე ჩანთა დავაგდე
-ეეი მანდდაკავებულიაო თქვა იმ გოგომ თვალები რომ აატრიალა
-ხოო?ვისთვის?(მე)
-ჩემთვის(ის)
-ჰო მაგრამ როგორც ვხედავ უკვე ზიხარ ლოგინზე,ეს გოგოც ზის და ცარიელი მხოლოდ ეს საწოლია(მე)
მან კიდევ ერთხელ აატრიალა თვები ადგა და ჩემთან ახლოს მოვიდა და მისი სახე ჩემსასთან ახლოს მოიტანა
-მგონი უკვე გითხარი რომ მანდ დაწოლა მე მინდა(ის)
-და მგონი მეც ვთქვი უკვე რომ აქ არ დაწვები(მე)
-ივი გეყოფაო თქვა მეორე გოგომ და ფეხზე ადგა
ივიმ ჯერ მას გახედა და მწრე ისევ მე შემომხედა
-ცეცხლთან თამაშს არ გირჩევ პატარავო თქვა და კარებიდან გავიდა
ამჯერად მე ავატრიალე თვალები
-მის გამო ვწუხვარ,მე ემა მქვია,ის სულ ასეთი უხეში არ არის ასე რომ...
-არაუშავს...მიჩვეული ვარ სიუხეშესთქო ვუთხარი და ჩანთიდან იმ ტამსაცმელების ამოღება დავიწყე რისი წამოღებაც მივახერხე.
მთელი დღე ოთახში ხომარ ვიჯდებოდი?ავდექი და გადავწყვიტე შენობა კარგად დამეთვალიერებინა სართულებზე დავბორიალობდი,ბოლოს რაღაც კარში შევედი,კარიდან პირდაპირ კიბეები იწყებოდა,მეც დამაინტერესდა და ავედი.იქ პატარა მყუდრო ოთახი იყო,ძველი არაფერი არ იდგა თუმცა საშინელი მტვერი იყო და მიხვდებოდა ადამიანი რომ ამ ოთახში დიდი ხანია არავინ ყოფილა,ოთახს ვათვალიერებდი როცა უკნიდან ბოხი ხმა გავიგე,უცებ შევტრიალდი და ბიჭი დავინახე დაახლოებით ჩემი ასაკის
-აქ რას აკეთებ?(ის)
-მ...მე უბრალოდ ბიბლიოთეკას ვეძებდი(მე)
უკეთესი ვერაფერი მოვიფიქრე?
-ააქ?ბიბლიოთეკას?ცალყბად გაეცინა და განაგრძო-დავიჯერო ისეთი სულელი ხარ რომ ვერ მიხვდი ბოლო სართულზე ასეთ ოთახის ასასვლელში ბიბლიოთეკა არ იქნებოდა?და თუ ასეთი სულელი ხარ მაშინ რა გინდა ამ სასწავლებელში?(ის)
ის ტიპი ჩემსკენ ნელი და პატარა ნაბიჯებით ბრთხილად მოიწეოდა.
-როგორც ჩანს შემეშალათქო ვთქვი და წასვლა დავაპირე როცა წინ გადამიდგა,თვალები ავატრიალე და მის თაფლისფერ თვალებს გავუსწორე რომლებსაც მზის სხივი ანათებდა და უფრო უკვეთავდა.
-აღარ გამატარებ?(მე)
-როგორც ჩანს არ ვაპირებო თქვა და ახლა უფრო დიდი ნაბიჯებით წამოვიდა ჩემსკენ,მეც უკან უკან ვიხევდი და ამ დროს მაგიდას შევეჯახე ხელები უკან გავწიე და ხელზე წიგნი ვიგრძენი უცებ ხელი ვსტაცე და სახეში შემოვაცხე.
☆
ლეა გაიქცა ოთახში მყოფ ბიჭს კი სიცილი აუტყდა და მტვრიანი ითახის მოწესრიგება დაიწყო.
☆
იდიოტი ეს რაიყო?აქ რა მანიაკებსაც იღებნ?უუუუfოთახში ავბრუნდი და შიგნითშევედი მაგრამ უკვე გოგოები წვებოდნენ,
-დროზე დაწექი და შუქი ჩააქრე(ივი)
მე თვალები ავატრიალე
-თვალებს ნუაბზრიალებ შემთხვევით უკან არ დაგრჩეს(ივი)
-შეგიძლია ჩემზე არ ინერვიულო საყვარელო,შენს თავს მიხედე(მე)
ტანსაცმელები გავიხადე და პიჟამა ჩავიცვი მერე ლოგინში ჩავწექი და დაძინ3ბა ვცადე
☆
ნეტავ რა მოხდა როცა არ მივედი,ძებნა დამიწყეს?დედას რამე უთხრეს?ნეტავ უილმა რა იფიქრა?უთხრა ლუსიმ რომ მიყვარდა?ლუსის რამეს ხომარ დაუშავებენ?ლეას ეძინა თუმცა დატოვებდა მას ეს ფიქრები თუნდაც ძილში?
☆
დილას მაღვიძარა მაღვიძებს და ვდგები მაგრამ უკვე ოთახიდან ყველა გასულია,უცებ ვდგები და ვიცვამ ვწესრიგდები და წიგნებს ვიღებ.ესაა ოთახიდან უნდა გავიდე რომ....
