თავი 4
-კარგი,კარგიი,გასართობად მივდივართ არ წამოხვალ?(ივი)
-გართობაში რას გულისხმობთ?(მე)
-გართობაში გართობას ვგულისხმობთ(ივი)
2 საათის შემდეგ
-დარწმუნებული ხართ რომ კარგი აზრია?(მე)
-კარგი რაა,თუ არ გინდა არავინ გაძალებს(ივი)
-შენ რაიყო გეშინია ამქალის?(ლიამი)
არა აშკარად დირექტორის მოადგილის ოთახში ღამის 2 საათზე თან თმის საღებავებით კარგი აზრი არიყო.
ლიამმა და ივიმ მოადგილის ქერა თმაზე ჯერ წითელი საღებავი წაუსვეს,მერე ლურჯი და ბოლოს ნარინჯისფერი
-ფერები მაინც შეგერჩიათ წესიერად(მე)
-ვსო წავედით(ლიამი)
-ვსო?ამას ეძახით გართობას?(მე)
-კარგი გენიოსო თითქოს უკეთესი იდეა გქონდეს(ივი)
-მომეცი აქ!ივის საღებავები გამოვართვი და ახლა ოლივიას წარბებზე დავიწყე ზოლებად წასმა საღებავის
-რასაკეთებ?(ლიამი)
ამ დროს ოლივიამ ამოიხვრინა და ყველა ერთმანეთს შევახტით
მე სიცილი ამივარდა,ჩუმად ვხითხითებდით,როცა მოვრჩით ფანჯრიდან დავიწყეთ გადაძრომა და ფანჯრებიტ გავდიოდით გვერძე,ბოლო ფანჯარასთან ვიყავი ვიღაცამ გააღო და შიგნით სიფათით შევვარდი და დაბლა დავენარცხე
-ფუ შენი თავი.
მაღლა ავიხედე და თვალები გამიფართოვდა,ჩემს ირგვლივ 3 ტანსზემოთ შიშველი ბიჭი იდგა
-ლეა?(მეისონი)
მის დანახვაზე თვალები ლამის ძირს დამიცვივდა
-აქ რას აკეთებ?(მეისონი)
-მეე?მეე მეგობრის ფანჯარას ვეძებდი(მე)
მეისონს ოდნავ ჩაეღიმა და მისი სწორად ჩაწყობილმა თეთრმა კბილებმა გამოანათა.
-როგორც ჩანს სხვა ფანჯარაში მოვხვდი ასე რომ კარგად(მე)
უკან გადავძვერი და ვიგრძენი როგირ ავწითლდი სახეზე.როგორც იქნა ძირს ჩავედი.
-ოჰოოო ლეა შენ აღარ ხუმრობ(ივი)
-მოკეტე რაარის ამაში სასაცილო?(მე)
-ის რომ ხვალე მაგარი სანახაობა გველოდება(ლიამი)
-შანსი არააქ რო სკოლა გააცდინოს,ხვალ დირექტორი არიქნება და ვერგააცდენს(ივი)
-ჰო იმედია ოთახში სადმე კამერა არეყენა(მე)
მალევე დავიშალეთ და ოთახებში ავედით,ივი პირდაპირ დაწვა და დაიძინა მეკი სააბაზანოში შევედი.დუშის ქვეშ ვიდექი და ვფიქრობდი ყველაფერზე მერე გამახსენდა როგორ შევვარდი მეისონის ფანჯარაში და გამეცინა.სააბაზანოდან რომ გამივედი ვერაფრით ვერ დავიძინე,გარეთ კი წვიმდაფაჯრიდან გადავიხედე და აივანზე ლიამი დავინახე რომელიც წვიმაში იჯდა ისე თითქოს შესანიშნავი ამინდი ყოფილიყო და ერთ წერტილს იყო მიშტერებული.
რაჭირსთქო წავიბურდღუნე ჩემთვის და საწოლში დავბრუნდი.
დილას ოთახში ვიღაც გიჟივით შემორბის და ყველას გვაღვიძებს ოთახში სიტყვებით
-ადექით მთელ სკოლას კრიბავს ქალბატონი ოლივია გარეთ.
მე და ივიმ ერთმანეთს გადავხედეთ და სწრაფად დავიწყეთ ჩაცმა.
-ნეტავ რახდება?(ემა)
-ხოო ნეტავ(ივი)
მთელი სკოლა გარეთ შეიკრიბა და ოლივიაც მოვიდა.მის დანახვაზე ჩუმად გადავიხითხითე ივიც ამყვა და ამ დრისლიამი გვერდით მოგვიდგა,ისიც ძლივს იკავებდა სიცილს
-აშკარად მის ქერა თმას ჯობია(ლიამი)
-მის ცხოვრებას ხალისიანი ფერები წავუმატეთ რაარის ამაში ცუდი?(მე)
სამივე ვიხეოდით იმდენს ვიცინოდით და არა მარტო ჩვენ,მთელი სკოლა.
-დარწმუნებული ვარ აზრი არ აქვს იმის კითხვას ეს ვინ გააკეთა,მაგრამ თქვენც იცით რომ ეს ყველაფერი ასე არ დარჩება ასე რომ მთელი სკოლა დადგება და სკოლაში თითოელ კითხე კუნჭულს დაასუფთავებთ,ხუთ-ხუთად დაიყოფით,ასევე ბალახსაც გაკრეჭთ და ფანჯრებსაც დაწმენდთ,სარდაფებსაც დაალაგებთ!ოლივია იმხელაზე ყვიროდა თავის ტკივილი მეწყებოდა.
-კიმაგრამ ეს უსამართლიბაა ჩვენ რატომ უნდა დავისაჯოთ იმის გამო რიმ ვიღაცამ რაღაც გააფუჭა?წამოიყვირა ვიღაცამ ბოლო რიგიდან.მოადგილემ ხუთ-ხუთად დაგვყო და მე,ივი,ლიამი,ემა და მეისინი ერთად მოვხვდით.
სარდაფს ვალაგებდით რომელშიც ალბათ იმის მერე არავის დაულაგებია რაც ააშენეს.
-იცით რა მაინტერესებს?სად იყავიტ გუშინ ღამიტ შენ და ლეა?(ემა)
-რეებს ბოდავ?(ივი)
-რეებს და გუშინ ღამე გამეღვიძა და ოთახში არ ყოფილხართ(ემა)
-ჰოო,მწ ცუდად გავხდი ივი კი გამომყვა რომ დავემშვიდებინე.(მე)
-ჰოო?და რა მოგივიდა?ისევ კლაუსტრიფობია?თუ ამჯერად რაიყო ლეა?(ემა)
-ემა სისულელეებს ნუ ბოდავ,რაცარიცი ჯუამბობ თორემჩვენ დაგვბრლდება და მერე იცი რაც მოგივა.(ივი)
-ჰო,უბრალოდ ვფიქრობ რომ სხვისი სისულელეების გამო მთელი სკოლა არუნდა ისჯებოდეს და უნდა იცოდეს ოლივიამ ეს ვინც გააკეთაო თქვაა ემამ ცოცხი მიაგდო და სარდაფიდან მაღლა ავიდა.
-არადა ცუდი ადამიანი არ ჩანდა(მე)
-ჰოო არა?დამიჯერე სატანის მოციქულია(ივი)
-რომ გაგვიგინ რაუნდა ვქნათ?(ლიამი)
ამ დროა ყველამ მეისონს გავხედეთ
-ასე ნუ მიყურწბთ ისედაც გასაგებია რომ თქვენ იყავით,სხვა შემთხვევაში ლეა ჩემს ფანჯარაში არშემივარდებოდა(მეისონი)
-მეისომ იმედია არავის ეტყვი(მე)
-თქმა რომ მდომოდა იქვე ვიყავი მეცო თქვა და ისევ ისე საყვარლად გამიღიმა.
-ისედაც ყველამ ვიცოდით რომ უორობლემოდ არ ჩაივლიდა ასე არაა(მე)
-ვაღიარებ მართლა კარგია რომ ესქალი ბოლოსდაბოლოს ვიღაცამ გაამწარა(მეისონი)
-ჯანდაბა მშია(ივი)
-საჭმელი ბოლო რამაა რაზეც ახლა უნდა ვინერვიულოთ(ლიამი)
-მე მკიდიაჩემთვის უკეთესია თუ გამაგდებს(ივი)
-გაგდება თუგინდა მაგაზე ადვილი რაარის?(მე)
-ყველაფერი ისე იდეალურად არაა როგორც შენ გგონია(ივი)
-რაღაც ეს ემა მანერვიულებს(მეისონი)
-ჰო მეც(მე)
ამ დროს ტელეფონმა დამირეკა,უცხო ნომერი იყო,ოდნავ შემეშინდა და შევკრთი
-აღარ უპასუხებ?(ივი)
-ყველაფერი კარგადაა?(მეისონი)
-კითქო ვუთხარი და ყურმილი ავიღე
-ალო?(მე)
ახლა უკვე ყველა მე მიყურებდა.
-დაბადების დღეს გილიცავ(ის)
ამის გაგონებაზე შევკრთი და ფერი წამერთვა
-რ..რომელი ხარ?(მე)
-ოოუ ვერ მიცანი?კარგი გაგახსენებ თავს.ყოველ დაბადების დღეზე მე შენთან ვიქნები,ყოველ დღესასწაულზე მე შენთან ვიქნები,ჩვენ ერთად დავიძინებთ და ერთად გავიღვიძებთ,ჩვენ ერთად დავბერდებით....
