KOR SEVDA

3

Medya Sinem

İyi okumalar 🙏

Okumaya başladığınız tarih saat yorumlara bırakın...

Gün, kendini izbe bir karanlığa bırakırken kalplerinde acıyı, çaresizliği yaşayan insanların geceye sığınıp kendisine küstüğünden habersizdi...

Savaş önüne gelen kahvesinin tüten dumanını seyre durdu. Bir zamanlar kurduğu hayaller tıpkı  duman gibi gök yüzüne karışıp yok olmuştu.

Batuhan arkadaşının sessizliğini anlayabiliyor, nasıl destek olması gerektiğini bilmiyordu.
Mehmet Bey'i tanıyordu. İnat bir adamdı.
Dediğinin arkasında durur asla geri adım atmazdı.

Savaş  kahvesinden bir yudum alıp bakışlarını kafenin camından gözüken yola çevirdi. Yol oldukça sakindi. Tıpkı genç adamın dışı gibi. İçinde fırtınalar eserken dışı sakin, sessizdi...

Yola bakmaya devam ederken görüş alanına bir taksi girdi.
Öylesine baktığı yolda duran taksiden inen iki kızı fark eden Savaş kendini bebek mavisi giymiş  kıza büyülenmiş gibi bakmaktan alıkoyamadı. Ne kadar güzel bir yüzü vardı bu kızın...

Genç adamın bakışları bu seferde iki genç kızın arkasında ki siyah bere takmış genç bir adama takıldı.

Ancak siyah bereli genç adamın elinde ki silahı görmesiyle Savaş hızla oturduğu yerden kalktı.

Batuhan arkadaşına anlamaz gözlerle bakarken Savaş seri adımlarla  kafenin çıkışına yöneldi. Eğer hızlı olmaz ise o kızlardan biri canından olabilirdi. Bu düşünceyi aklından çıkartamayan Savaş kafenin çıkış  kapısına geldiğin de kulakları sağır eden bir silah sesiyle olduğu yerde kalakaldı.

Batuhan hızla arkadaşının yanın ilerleyip endişeyle onu sarstı. "Savaş kendine gel!" yüksek sesi bir bağırış gibi çıkmıştı.

Kafede oturan insanlardan büyük bir çığlık yükselirken heskes dışarıda vurulan kızın yanına akın etmişti.

Savaş yere düşen kızdan bakışlarını bir türlü çekemiyordu. Herşey saniyeler içerisin de gözlerinin önünde olmuştu.

Batuhan,"Savaş, kızı hastaneye götürelim!" Batuhan arkadaşını kendine getirmek için yüksek sesle bağırıyordu ancak deli gibi de korkuyordu.

Az önce olan şeyleri bire bir görmemiş olsa da arkadaşının şahit olduğunu biliyordu.

Savaş  irkilerek kendine geldiğin de hızla kafeden çıkarak  insanların büyük bir endişeyle başına toplandığı iki kızın yanına ilerledi.

Elleri titriyordu. Nasıl, gün ortasında  böyle bir şey olabilirdi?
Batuhan ve Savaş  hızla kızların yanına vardıkların da bebek mavisi elbise giymiş olan kızın yerde arkadaşının dizinde yattığını fark ettiler.

Elbisesini uğursuzca kırmızı leke bürümüştü. Batuhan kalabalığı dağırıtken Savaş  belinde ki silahını çıkartıp etrafa göz gezdirmeye başladı.

Köşede durmuş bir elektrik direğinin arkasında gizlenmeye çalışan bereli çocuğu gördüğünde oraya gitmek için  hareketlendi ancak "lütfen yardım et, arkadaşım çok kan kaybetti" diyen, yaralı kızın arkadaşının sesiyle yerinde duraksamak zorunda kaldı.

Seri hareketlerle elinde ki silahı beline yerleştiren Savaş eğilip kızı kucağına aldı.
"Batuhan, çabuk arabayı getir!" sesi adeta kulakları sağır edecek kadar yüksek çıkmıştı.

Batuhan hemen arabayı almak için hızlı adımlarla ilerlerken Savaş  kucağında ki kızı hızla kalabalığın arasından çıkarttı.

Batuhan'ın getirdiği arabanın arka koltuğuna kucağında ki kızı yerleştirerek ön koltuğa geçti.