အဆုံးအစမရှိလေသော

part 9❤️💚

တီ....တီ......တီ....
(ဘဲလ်နှိပ်လိုက်လို့အော်တဲ့အသံပါနော်)
နာစ်မ တချိုးပြေးဝင်လာကြသည်
နှလုံးခုန်တိုင်းလိုက်တော့
နှလုံးခုန်နှုန်းက‌ေနှးလာပြီ
"အောက်စီဂျင်ပေးမယ် မြန်မြန်လုပ် "
မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက် ယောက်ယက်ခတ်ပီးနောက်
သတိမရသေးတာကလွဲလို့ အကုန်ပုံမှန်ပြန်ဖစ်သွားမှ သက်ပြင်းချနိုင်တော့တယ်
"ဟူး....…."ဒီကောင်လေးနဲ့တော့သူရင်ပူမိတာအမှန်ပါ "ဒေါက်..ဒေါက် "
"ရှောင်ကျန့်ငါဝင်ခဲ့လို့ရမလား"
"အေး...ကျန်းချန် မင်းသူ့ကိုခဏစောင့်ပေးပါလား
ငါဆေးရုံအုတ်ကြီးနဲ့ စကားပြောဖို့လိုလို့ "
"အင်း ထားခဲ့လေ "
##############
"ဒေါက် ဒေါက် ...ကျနော်ရှောင်ကျန့်ပါ ဝင်ခဲ့လို့ရမလား"
"ဒေါက်တာရှောင်  ဘာကိစ္စများဖြစ်လို့လဲ..."
"ကျနော် သိချင်တာလေးရှိလို့ လာခဲ့တာပါ  "
"ဝမ်ရိပေါ် ရဲ့လူနာရှင် အခုချိန်ထိမတွေ့သေးဘူး
ဆေးရုံအုတ် လက်ခံထားတဲ့လူနာဆိုတော့ သိမယ်ထင်လို့ပါ "
ဆေးရုံအုတ်လဲ ခဏစဉ်းစားဟန်ပြုပြီး
လေပူတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်လိုက်တယ် ပြီးနောက်
"အင်း မင်း သူ့မျိုးရိုးနာမည်က ဘာလဲသိလား"
"ဝမ် လေ ....ဟမ် ဝမ်....ဝမ် ဆိုတာ Wang group
လား????
"အင်း ဟုတ်တယ် "
သူဒီလိုဖစ်နေတာ ဘာလို့ဘသူမှမလာရတာလဲ
ကို့သားတစ်ယောက်လုံး ရဲ့နောက်ဆုံးအချိန်ကိုတောင် မသိလေရောသလား
"ဟူတ်တယ် မင်းတွေးနေတဲ့အတိုင်းပဲ
သူဒီလိုဖစ်နေတာ သူတို့မသိကြဘူး
ငါတို့အကြောင်းကြားဖို့လုပ်တော့လဲ လူနာဘက်ကလက်မခံဘူး"
ကျနော်သိသွားပါပြီ အမြဲမှုန်ကုတ်ကုတ်လေးနဲ့ စိတ်အလိုမကျရတဲ့အကြောင်းရင်းကိုပေါ့ တစ်ဆက်ထဲမှာပဲ သူ့မိဘတွေကိုဆက်သွယ်ဖို့လဲကျနော်သတိရသွားတယ်
"ကျနော့ကိုသွားခွင့်ပြုပါအုန်း "

❤️❤️❤️❤️
💚💚💚💚
ထပ်ပြီးတော့တောင်းပန်ပရစေနော်
မကောင်းမကန်းလေးကိုသည်းခံပေးကြပါအုံး