ΟΧΙ ΠΙΑ ΣΠΑΣΙΚΛΑΣ

Κεφάλαιο 33

Αρχίσαμε να περπατάμε μέχρι που φτάσαμε στο ποτάμι. Κατεβήκαμε τα σκαλάκια και καθίσαμε σε κάτι βραχάκια.
-Δεν είναι πολύ ωραία εδώ; Το ανακάληψα τυχέα, μια μέρα καθώς περπατούσα. μου είπε ο Θέμης και με αγκάλιασε τρυφερά.
Για να είμαι ειλικρινής δεν είχε και άδικο...Το μέρος ήταν μοναδικό! Τα πυκνά δέντρα γύρο από το ποτάμι αλλά και ο ήχος του νερού που κυλούσε έκαναν την κατάσταση πολύ ρομαντική.
-Τι σκέφτεσαι; Με ρώτησε ο Θέμης και με φίλησε στην μύτη.
-Το σέξυ και ρομαντικό αγόρι μου. του είπα παιχνιδιάρικα και ένωσα τα χείλη μου με τα δικά του.
-Δεν ήξερα οτι με βρίσκεις σέξυ. μου είπε χασκογελόντας, όταν διακόψαμε το φιλί μας.
-Και σέξυ....και έξυπνο....και αστείο. του έλεγα δείνοτας του πεταχτά φιλιά στο τέλος κάθε λέξης.
- Μωρό μου...αν συνεχίσεις... θα ξεχάσω τον λόγο που σε έφερα εδώ. μου είπε και σταμάτησα απότομα.
-Α ναι; Και ποιός είναι λόγος;
-Αυτός! μου απάντησε δείχνοντάς μου την δύση του ηλίου. Ήταν τόσο όμορφο! Ο ουρανός είχε πάρει ένα ροζ χρώμα και ο ήλιος είχε αρχίσει σταδιακά να χάνεται. Είμασταν μαζί, αγκαλιασμένοι, αγαπημένοι... τίποτε άλλο δεν είχε σημασία.
.................................................................

Δυο βδομάδες μετά τα γενέθλιά μου, ξεκίνησαν οι διακοπές μας. Επτά μέρες στην Σκιάθο με τον Θέμη και τα παιδιά.
-Αυτό το καράβι... Ναυτία με έπιασε! Γκρινιάζει η Λίλα και πιάνει το μπράτσο του Νίκου, αλλά εκείνος την αποφεύγει. Είχανε τσακωθεί πριν από τρεις μέρες για τα δωμάτια. Ένα δωμάτιο θα είχαμε εγώ με τον Θέμη, ένα δωμάτιο ο Σάββας με τον Άγγελο ένα ο Νίκος με την Βιβή και ένα η Ξένια με την Λίλα... Δυστυχώς όμως η Λίλα ήθελε να μείνει με τον αδερφό της και έγινε χαμός. Η Βιβή, που καιρό τώρα τα έχει πάρει με την Λίλα που τους κάνει συνέχεια χαλάστρα, δεν ήθελε να έρθει και τόνισε στο Νίκο πως δεν έχει άλλες αντοχές με την αδερφή του. Κάθε βράδυ με την Ξένια παρηγωρούσουμε την Βιβή που γινόταν χάλια από το κλάμα. Από την άλλη ο Θέμης με τον Άγγελο και τον Σάββα προσπαθούσαν να ηρεμίσουν τον Νίκο που φώναζε και έπινε συνεχώς. Το θέμα πείρε ακόμα μεγαλύτερες προεκτάσεις καθώς η Λίλα είπε όλη την ιστορία στους γονείς τους και η μητέρα της επιμένει ο Νίκος να μείνει με την αδερφή του, ενώ ο πατέρας του με την Βιβή.
Τελικά ο Νίκος κατάφερε να μείνει με την Βιβή με την υπόσχεση πως η Λίλα θα μένει σε διπλανό δωμάτιο. Καημένη Βιβή!

-Μωρό μου! Μου λέει ο Θέμης και με πιάνει από την μέση.
-Τι ανυπόμονος που είσα. Ούτε την βαλίτσα δεν πρόλαβα να αφήσω. του λέω γελώντας.
-Επτά μέρες μαζί...μόνοι... μου λέει και με φιλάει τρυφερά.
-Πω πω μέλια. Άντε κατεβήτε. Πάμε για φαγητό. Και κλείνεται και την πόρτα. Υπάρχουν και ελεύθεροι στη παρέα. πετάγεται ο Σάββας και κοκκινίζω από ντροπή, ενώ ο Θέμης ξεσπάει σε γέλια.
Τακτοποιώ την βαλίτσα μου, παίρνω την φωτογραφική και κατεβαίνω χεράκι χεράκι με τον Θέμη.
-Ρεζίλι γίναμε πάλι! του ψυθιρίζω.
-Δεν με νοιάζει. μου λέει και με φιλάει γλυκά.