Κεφάλαιο 4

3.7K 361 14
                                    

Ξημέρωσε! Τι περίεργη νύχτα! Κάθησα στην άκρη του κρεβατιού μου κοιτάζοντας γύρω μου! Βρισκόμουν στο δωμάτιο μου και είχα κοιμηθεί με τα χθεσινά μου ρούχα.
"Είναι πολύ ωραία αυτή η ζακέτα τελικά" σκέφτηκα και τύλιξα τα χέρια μου γύρω μου. Όταν συνειδητοποίησα ποιανου ήταν τα ξετύλιξα γρήγορα. Πείρα μια βαθιά ανάσα και έπεσα προς τα πίσω κοιτώντας το ταβάνι! "Γιατί ήμουν τόσο υπερβολική χθές; Δεν έχω μιλήσει ποτέ έτσι ούτε στην Πόπη, ούτε στην Βιβη". Είπα στον εαυτό μου και άρχισα τα κλάματα. Τότε σκέφτηκα τον Θεμιστοκλή! Πετάχτηκα από το στρώμα λες και με είχε χτυπήσει κεραυνός και κάθισα πάλι στην άκρη του κρεβατιού μου! "Αντέδρασα έτσι εξαιτίας του; Είμαι... Όχι δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του! Τον αγαπάω όπως ένα κουταβάκι! Απλά με πείραξε που με είδε έτσι όπως με είδε! Αυτό!" Είπα στον εαυτό μου και άρπαξα το κινητό μου. Χρωστάω μια πολύ μεγάλη συγγνώμη στα κορίσια! Πείρα την Πόπη! Το σήκωσε αμέσως!
-Αλίκη; Με ρώτησε ξαφνιασμένα.
-Σου χρωστάω μια συγγνώμη για χθες. Μετά θα πάρω και την Βιβή...
-Σε μία ώρα στο στέκι μας. Μην αργήσεις. Μου είπε αποφασιστικά και το έκλεισε! "Ωραία λέω! Σκατά με τον Θεμιστοκλή, σκατά με τα κορίτσια! Τι άλλο θα πάει στραβά;"
Τότε μπαίνει μέσα η μητέρα μου νευριασμένη.
-Με πείρε η μαμά της Πόπης. Τι έγινε χθες βράδυ; Γιατί τσακωθήκατε; Γιατί δεν μου το είπες; Με ρωτάει αλλά δεν έχω κουράγιο.
-Μπορούμε να το συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή; Σε παρακαλώ! της λέω και με αφήνει μόνη μου στο δωμάτιο.
Αφού διαλλέγω τι θα βάλλω, τρέχω στο μπάνιο και κάνω ένα γρήγορο ντουζ. Έπειτα επιστρέφω. Φοράω μια λευκή ριχτή μπλούζα, το τζιν μου σορτσάκι και τα άσπρα μου πέδιλα. Πέρνω μια κόκκινη τσάντα και κατευθήνομαι στην καφετέρια. Έφτασα πρώτη! Κάθομαι στον καναπέ και έρχεται ο Αλέξης για να πάρει παραγγελεία.
-Επ! Αλίκη! Πως και μόνη σου; Οι φίλες σου; Με ρωτάει και γω τα χάνω!
-Θα έρθουν σε λίγο! Είπα δειλά!
Τότε μπαίνει μέσα η Πόπη με την Βιβή! Χαιρετάνε τον Αλέξη και ύστερα εμένα. Αφού του λέμε τι θέλουμε φεύγει.
-Λοιπόν σε ακούω. Μου λέει η Βιβή αυστηρά.
-Σας χρωστάω μια συγγνώμη! Δεν έπρεπε να αντιδράσω έτσι χθες. Είπα ντροπιασμένη.
-Ξέρεις τι γκρίνια φάγαμε όλο το βράδυ εξαιτίας σου; Τσουρέκια μας τα έκανε η μάνα μου. Λέει η Πόπη νευριασμένα και γω κατεβάζω το κεφάλι μετανιωμένη.
Τότε η Πόπη και η Βιβή έρχονται και με αγκαλιάζουν!
-Μπορεί να είσαι λίγο Drama Queen Αλικάκι αλλά είσαι φίλης μας και σ' αγαπάμε μου λέει η Βιβή και με ζουλάει περισσότερο!
-Ευχαριστώ ρε κορίτσια! Αμα δεν είχα και σας... Λέω και αγκαλιαζόμαστε και οι 3.
-Να έρθω και γω; Μας ρωτάει ο Αλέξης που είχε φέρει την παραγγελεία μας και μεις γελάσαμε.

ΟΧΙ ΠΙΑ ΣΠΑΣΙΚΛΑΣWhere stories live. Discover now