my idol neighbour |p.chanyeol

8.Bölüm: Endişe

İki Ay Sonra~♡

"Yuuun...ben geldim!"

Chanyeol eve göz gezdirdi, kapıyı kapadı. Saat gece on ikiydi.Yun ortalıkta görünmediğine göre uyuyor olmalıydı.

Sessizce kızın odasına ilerledi.Amacı sevgilisinin güzel yüzünü doyasıya izlemek, uyandığı zaman yanında uyuyan kendisini fark ettiğinde nasıl tepki vereceğini görebilmekti. Fakat oğlanın hayalleri suya düştü. Chanyeol yatağa uzandığı sırada kız gözlerini açtı.

"Chanyeol?" Gözlerini ovaladı. "Gideli sadece bir hafta oldu.Bir sorun mu var? Neden erken geldin?"

"Sevgilimin sesi telefonda çok aciz geliyordu ve bende beni özlediğini düşündüm."

"..."

"Özlemedin mi?"

"Çok uykum var.Evine git, yarın konuşuruz."

Kızı kendine çekti. "Beraber uyuyalım. Cimrilik yapıp gazı açmamışsın." Kızın yanağını okşadı. "Buz gibisin.Seni ısıtacağım."

Yun, oğlanı itti. "Buna izin vereceğimi mi sanıyorsun?!"

Dudak büktü. "Yeollie'ni kıramayacağını düşünmüştüm.Hem...her neyse."

"Hem?"

"Bir şey yok." Kıza daha sıkı sarıldı. "Hadi uyu."

Kız oğlanın sarılmasına karşılık verdi ve gözlerini kapadı.Bugün Chanyeol'e telefonda bahsettiklerinin aksine fazlasıyla yorulmuştu.

"Yun, uyudun mu?"

"Evet.Yine ne oldu?!"

Kızın saçını tekrardan okşamaya başladı. "Seni seviyorum.Biliyorsun, değil mi?"

"Biliyorum ve bende seni seviyorum." Başını oğlanın göğsünden kaldırdı, gözlerini oğlanınkilere dikti. "Çünkü sen benim ailemsin."

☆☆☆

Chanyeol kitapları bölmelere dizmeye yoğunlaşan Yun'a arkasından sarıldı.

"Ayy!" Kafasıyla oğlanın göğsüne vurdu. "Geldiğini fark etmedim."

"Çünkü şu kalın kitapları kısacık boyunla üst raflara koymaya yoğunlaşmıştın Yun! " Tek elini kızın belinden çekti, koymasına yardım etti. "Kitapları uygun yerlere koyma görevinin Tehun'a ait olduğunu sanıyordum."

Kız, masalardan birine kafasını koyarak uyuya kalmış Taehyung'ı işaret etti. "Uyuya kaldı ve bende uyandırmak istemedim.Dün kafede çok yoruldu.Sadece şarkı söylediğim halde ben bile kendimi yorgun hissediyorum.Bi' de onu düşün."

"Yine de-"

Kız gülümseyerek arkasını döndü." Beni bu kadar..." Cümlesi tahmin ettiğinden daha yakın olan oğlanı görmesiyle bölündü. "Ayy, çok yakınsın!"

Yun kendisine bir nefes mesafe uzaklıkta olan Chanyeol'ü itmeye çalıştı.Oğlan aldırmadı, yaklaştı ve kızın burnunu öptü.

"Evine git artık!" diye ciyakladı Yun.Gelecek öğrencilerden dolayı huzursuzdu.Yakalanmak istemiyordu.

"Hoşgeldin öpücüğümü hala vermediğinizi hatırlatırım bayan." Dudağını büktü. "Ver, bende evime gideyim.Böylelikle gelecek olan öğrencilere yakalanmayalım."

Kız kollarını oğlanın boynuna dolamıştı ki, arkadan işitilen kalın sesle oğlanı daha önce kendisinin bile fark etmediği güçle itti.

"Ben, Sun Mi'yle o durumda olsam hemen deşersin ama!"

"Korkudan ölüyordum gerizekalı! O ne biçim ses?!"