JİKOOK/HİGHER

Final

Özel bölüm yayınlandı onları okumayı unutmayın♥️

Zamanın ne getireceği belli olmazdı...

Bazen sana bir şeyler verir, bazen alır, bazen değiştirirdi ve sen zamanın yaptıklarına asla karşı koyamazdın.

Şanslıydımki zaman bana paha biçilemez şeyler vermişti. Aşkı doyasıya yaşadığım bir eş, üç minik yavru, gerçek bir dost ve mutlu bir yuva.

"Anne!"

Minik kızımın sesini duyduğumda ilgilendiğim çiçeklerden kafamı kaldırdım.
"Babam beni yiyoy!"

Kıpkırmızı ıslak yanakları ve vücudunun belli yerlerindeki diş izleriyle sorunun ne olduğunu anlamıştım. Elimdeki bahçe makasını kendimden oldukça uzaklaştırdım ve kollarımı açtım.

Minik vita kızım Sulin yeni koşmayı öğrendiğinden olsa gerek birkaç kez düşme tehlikesi atlamış ancak peşinden koşan Jungkook her ne kadar onu kovalıyormuş gibi yapsada her sendelediğinde eğilmişti onu tutmak için.

Yanıma ulaşıp kollarını bana sardığında, bende ona sarılıp ayağa kalktım zayıf bedeniyle. Yüzünü boynuma gömüp kendisini babasından saklamaya çalıştığında Jungkook gülmemek için kendini tutmuştu

"Prensesi yiyeceğim hiç kalmayacak!" Sahte korkutucu sesi ve sahte hırıltıları Sulin'in daha da sıkı sarılmasına sebep olmuştu. "Jungkook!" Dedim uyarır bir sesle

Sulin benden güç alarak başını kaldırıp babasına kötü kötü bakınca yanaklarındaki izlerin ağlamaktan değil Jungkook yüzünden olduğunu anlamıştım.

"Yanaklarının haline bak! İz kalıyor diyorum hala ısırıyorsun!" Ellerimle kırmızı tombul yanaklarını ovuşturdum, ancak bunu yaptığımda dahada belirgin hale gelmişti diş izleri.

Sulin, ikizlerimizden iki yıl sonra dünyaya gelmişti. Jungkook her geçen gün dahada umutsuzluğa kapıldığından, hamile hemde bir vitaya hamile olduğumu söylediğimde inanmamıştı.

Evet minik kızım bir vitaydı. Oğullarım nasıl babalarına çekmişse, vita kızımda bembeyaz teni, altın sarısı saçları ve yeşilimsi gözleriyle tamamıyla benim kopyamdı.

Saçlarını okşayıp kızarık yanaklarına öpücükler kondurduğumda, büzük dudakları ve dolu gözleriyle kolunu işaret etmişti. Diş izlerinin hakim olduğu kolunuda öptüğümde sulin çatık kaşlarını düzeltmeden babasına döndü.

"Vitalay yenmez baba! Aytık annemide, benide yeme!" Ağzımdan bir kıkırtı kaçsada kendimi tutmaya çalıştım ve kızımın yaptığı gibi surat ifadesine büründüm.

"Evet Jungkook bizi yeme!" Jungkook yüzündeki oyuncu ifadeyle biraz daha yaklaştı bize.

"Sevgili eşimin dili çok uzamış, ne yapsak?"  Dediğinde kalkan kaşlarımla Sulin'i işaret ettim. Çocukların yanında düzgün konuşması gerektiğini ne zaman öğrenecekti?

"Woojin! Woobin!" İkiz oğullarımın ismini duyduğumda bıkkınca arkamı döndüm ve en az benim kadar bıkkın Jennie ile karşılaştım.

Her gün farklı bir yaramazlık yapıyor, kimsenin şikayet edememesinden dolayı ya kendimiz öğreniyor ya da Jennie söylüyordu. Kim bilir daha bilmediğimiz neler yapmışlardı.