Two married man | taekook✓

on iki : "Ölmüşüm gibi ama daha farklı."

SELAM ASKLARIM BEBİSİNİZ GELDİ MWAHHH bu arada hate taekook severseniz ben yayınladım bir tane minific

buraya yazacaktım ama sonradan bölüm sonuna koymaya karar verdim, sizle yaptığımız fic oylamasını bitirdim ve sonucu belli oldu. yardım etmeniz gereken minis bir konu var👉🏻👈🏻

iyi okumalar~~

Kucağımda tuttuğum Daniel'ı yere bırakmış, elimi duvara yaslayarak çökmüştüm yere. Midemde bir süredir katlanılmaz bir bulantı vardı ve bu, yemek yememi engelliyordu. "Ba-Ba." dediğini duydum Daniel'ın. Usulca yanıma yaklaştı, ardından bir elini dizime koydu. "Aşkım." dedim ellerim yanaklarına yerleşirken. Tombul yanaklarını elim yardımıyla sıktım ve dudaklarını öne çıkardım. Hissettiğim tüm hastalıklı duyguları alıp götürmüştü bir anda. Koridorda, yolun ortasında oturuyordum ama buna rağmen Daniel kendini üzerime bırakmış, kucağıma oturup büzülmüştü iyice. "Benim minik bebeğim." dedim ve onu kollarıma yatırıp alnını öptüm ufacık. O sırada Daniel'ın ufak elleri yanaklarımı buldu.

Buradan kendi başıma bile kalkabileceğimi düşünmüyordum, şimdi bir de kucağımda bebeğim vardı.

Elimi yere yaslayıp kalkmak için bir hamlede bulunacaktım ki görüş açıma giren Taehyung, dudaklarımı büzerek ona bakmama sebep olmuştu. Koridorun başında duruyor, çatık kaşlarıyla bakıyordu bana. "Hey, Jeongguk." dedi yanıma yaklaşırken. Kucağımda yatan Daniel'ı almış, o dengesini sağlamaya çalışırken bir kez poposuna vurmuştu. "Hadi git içeri, Daniel."

Daniel Taehyung'un koluna vurabildiği en sert şekilde vurdu ve bana sarılmaya çalıştı. Bu hareketi sesli bir şekilde gülmeme neden olmuştu ama karnıma giren sancıyla olduğum yerde donup kaldım. "Taehyung." diye mırıldandım sessizce. "Çok ağrıyor bu."

"Tamam bebeğim benim." dedi ve beni kolaylıkla kucağına aldı. Bir bebekmişim gibi kollarının arasına yatırdığında ben de ona tutundum. Taehyung yavaş adımlarla ve dikkatli bir şekilde oturma odasına girdi, kucağındaki bedenimi bırakmadan üçlü koltuklardan birine oturdu. Telefonuna uzandığını gördüm, ardından parmak iziyle telefpnunun ekranını açıp birini aradı. Birkaç saniye bekledikten sonra telefonun açıldığını duymuştum. "Jimin." dedi Taehyung, "Daniel'ı alsana. Jeongguk rahatsız biraz."

Jimin'in neşesi hiç eksik olmayan sesi doldurdu kulaklarımı ama telefon hoparlörde olmadığı için ne dediğini anlayamamıştım. "Bilmiyorum." dedi Taehyung ona karşılık olarak. "Karnının ağrıdığını falan söyledi."

Bir dakikaya yakın bir süre devam etti konuşma, ardından Taehyung beni koltuğa yatırdı. "Bekle beni." dedi Daniel'ı kucağına alıp odadan çıkarken. O gider gitmez sanki ağrısı geçecekmiş gibi ayaklarımı kendime çekmiş, kollarımı karnıma sarmıştım ve bir anda iki büklüm olmuştum. 

Duyduğum Jimin'in, Daniel'ın ve Taehyung'un seslerini umursamamış, gözlerimi kapatmıştım. Aradan birkaç dakika geçti, kapının kapandığına dair bir ses duydum ve Taehyung yanıma geldi. "Jeongguk." dedi koltuğun uç kısmı çökerken. Yanıma oturmuş olmalıydı. "Neyin var?"