(Uğur'un anlatımıyla)
Hastanede onun kapisindaydim eğer ona birşey olursa kendimi asla ama asla affetmezdim o odadan sağ salim çıksın her dakka başımın etini yemesinede saçma sapan şeyler yapmasına da izin vericem yeterki ordan sağ salim ciksin.
Hastaneye geleli neredeyse 1saat oluyordu ama hayla çıkmamıştı ne bir doktor ne bir hemşire hiç kimse birşey demiyordu sadece düşmüştü ne olmuş olabilirdi ki ya oda beni unutursa ben onun kadar güçlü kalıp buna dayanamazdim beni unutmasina dayanamazdim o sırada kapı açıldı ve içerden doktor çıktı yanına koştum hemen ve
-"ne oldu neyi var niye hayla çıkmadı ???" Diye soruları sıraladım doktor hafiften gülümsedi ve
-"sakin olun küçük bir beyin sarsıntısı geçirdi düşmesi sonucu olan bir şey çokta önemli değil merak etmeyin ve kolundada çatlak oluşmuş hemen kolunuda alçıya aldık başka her hangi bir sorun yok şimdi uyuyor ama birazdan odasına alacağız ozaman görebilirsiniz" dedi
İşte o an o kadar rahatladım ki anlatamam yasiyodu unutmamış ti doktora döndüm ve
-"çok teşekkürler "dedim
o sırada içeriden sedyeyle dışarı çıktı gözleri kapalıydı o sedyeyle giderken elini tuttum ve onunla birlikte ilerledim odaya varınca elini bırakıp sedyenin geçmesine izin verdim ve onu yatağa yatırıp çıktılar hemen yanında ki boş yere uzandım ve onun gülüp elini tuttum ve elindeki o güzel çizgileri incelenmeye başladım
Bunların hiç birini haketmiyor du bütün bunların sebebi belliydi tek sebeb bendim gözümü ellerinden ayırdım ve yanından kalkıp elime bir kağıt kalem aldım ve karşısındaki koltuğa oturup yazmaya başladım
....................
Kalbim , birtanem seni o kadar seviyorum ki bunların senin başına gelmesinin sebebi olmak istemiyorum belki bunu demek benim için o kadar zor ki belkide ben olmasam daha mutlu olursun başına bu tarz şeyler gelmez belkide en başından beri sen haklıydın biz olmayız hem biz birbirimizi seviyoruz aşığız ama
Birlikte olmamiz ne kadar doğru olabilir özellikle bu ilişki sana zarar verirken ne kadar doğru olabilir belkide senden uzak durarak kendime ceza vereceğim senden uzak durmak benim için ölmek demek!!!
Ama eğer sen daha iyi olacaksan ben senin için ölüme bile rağziyim belki şuanda başına küçük bir şey gelmiş olabilir ama ya sonra o güzel minik yüreğine zarar verirsem yada o narin vücuduna zarar verirsem ben senin için sigaradan farksızim yavaş yavaş öldürüyorum seni
Ve sen güzelim bunların hiç birini haketmiyorsun belki belki bir gün yine karşılaşıriz ve emin ol seni asla unutmayacağım ve asla seni yanlız bırakmayacağım yanında olmasam da her şeyini bileceğim seni her zaman tüm kalbimle seveceğim.......
Yavaşça kağıdı katladim ve cekmecenin üstüne koyup elisaya uzanıp alnına küçük bir buse kondurdum
Saçlarına yüzümü gömüp son bir kez kokusunu içime çektim ve oradan hızlıca uzaklaştım hastaneden çıkıp arabaya yöneldim eve bile uğramadan arabayı havaalanına doğru sürdüm bir yandanda cenk'i aradım
Elisanin yanında olmalıydı cenk bir kaç çalış sonrasında
Telefonu açtı ve
-"soyle bro"dedi
-"kardeşim ben bir süreliğine Fransa'ya gidicem Elisa şuan hastanede hemen yanına git ve onun yanında ol sana durumu sonra anlatacağım ve şimdi sana hastanenin konumunu aticam elini çabuk tut ve Elisa bir müddet sana emanet ona iyi bak " dedim
Son cümleyi söylerken o kadar zorlanmıştım ki benim olan sadece ama sadece bana ait olan birşeyi şimdi başkasına emanet etmek o kadar zordu ki hele ki bu benim minik aşkımsa dahada zordu
Cenk bir kaç dk sonra cevap verdi ve
-"kaç kardeşim işine gelmeyince kaç tabi ama sana birşey bu kıza bakicam çünkü kız masum bakicam çünkü kız bu yaptığını haketmiyor koruyacağım çünkü bu kız bu yaptığını hiç hak etmiyor ve eminim ki ne kadar uzulecegini hiç dusunmedin yine kendi bencilliğini yaptın şimdi git ve kendi bencilliginde boğul " dedi ve telefonu yüzüme kapattı
Hemen ona konumu attım ve ilerlemeye devam ettim o sırada hep aklıma cenk in dedikleri geliyordu ben bencillik olsun diye değil o da daha mutlu olsun diye yapıyorum cenk yaniliyordu
Telefonu alıp Ahmet'i aradım ve bana hemen bir uçak ayarlamasını söyledim ve son gaz yoluma devam ettim.
