Uğur kafasının altındaki yastığı yiğit e fırlattı ve
-"belanı bulmak istemiyorsan kapa çeneni " dedi
o sırada mert araya girip uğur a doğru döndü ve ona birşey fırlattı ne olduğunu ilk anda göremedim sonradan bir kolye olduğunu farkettim tuhaftı bir kız kolyesiy di ucunda kalp vardı kalp in ucunda ise bir hançer vardı.
Uğur yakalayip yüzünün önünde salladı ve büyük bir nefes verip boynuna taktı mert hemen lafa girip
-"senin için çok önemli olduğunu biliyorum ameliyat sırasında almışlardı ama senin için hallettim " dedi daha sonrasında Talha lafa girdi
-"neyse biz daha fazla rahatsızlık vermeyelim bol şeyler ay yok neydi o ya neyse " dedi grup gülme krizine girerken ben daha ne kadar kizarabilirsem o kadar kızardım .
Uğur onlara o kadar ölümcül bir bakış attı ki kendimi bı an kutuplarda gibi hisseddim. Hepsi o an ortadan kayboldular .
O kolye bana çok tanıdık gelmişti tuhaf hisseddirmisti sanki daha önce görmüşüm gibi ve sanki çok önemli bir şeyi varmış gibi tam o sırada Uğur'un kolunu belime sarmasıyla yerimden zipladim dudaklarinın yani kıvrıldı ve bana bakıp .
"Korktunmu bebeğim ama alışmalısın artık hayatında hiç çıkmayacak olan ben varım " dedi
Gerçektende hiç çıkmayacak miydi eğer çıkarsa ne yapardım işte onu hiç bilmiyordum bu kadar kısa bir zamanda bu kadar bağlanmak hiç iyi değildi ama baglanmistim o olmuştum bile
Ve oda ben olsun istiyordum çok şey istemiyordum dimi sadece onu istiyordum o sırada Uğur elini yüzümün önünde sallayarak beni kendime getirdi
Ona doğru donüp kolyeyi elime aldım ve sanki o an dünya durdu ve başım dönmeye başladı kendimi Uğur'un kollarında buldum birşeyler söylüyordu ama tam anlayamıyordum sanki biri bana onun sesini kesip başka birşey fısıldıyordu aynen şöyle diyordu
"Senin suçun herşey senin suçun"
