"Defne keşke fazla bir şeyler alsaydık, tek pasta olmadı sanki."
"Annemin en dikkat ettiği şey eller dolu gelinmesi. Pastayı görünce kesin çok eleştirir şimdi."
Arabayı durdurup Ömer'e baktığında dudaklarını ısırdığını gördü. Onun bu hâline gülümserken göz göze geldiklerinde Ömer kapının açma yerini tuttu.
"Hmm diyorsun. Şey şuralarda bir yerde market vardır mutlaka. Ben gidip bir şeyler daha alayım."
Ömer tam kapıyı açtığında kolunun tutup engel olunması ile durdu. Defne kahkaha atarak kolunu sıvazladı.
"Hahahah yaa Ömerrrr. Rahat olur musun artık? Şaka yaptım, sakinn."
"Şaka mı?"
Ömer'in ters bakışlarını gördüğünde gülerek uzandı ve sakallarını okşayarak tatlı tatlı konuştu.
"Evet şaka rahatla lütfen. Annem takılmaz öyle şeylere. Söz bir dahakine fazla fazla alırız."
"Öyle mi diyorsun?"
Ömer hâlâ tedirgin gelen sesine kahkaha ile karşılık verirken işaret parmağını sallayarak kaldırdı.
"Hahahahah yalnız şuan aşırı derece de streslisin. Rahat ol canım, zaten tanıştın annemle. Bu kadar stres yapmana gerek yok. Rahatla artık. "
"Ben? Stres? Ssssaçmalama Defne. Ne alakası var. Ben gayet rahatım. "
Sitem ederek arabadan indiğinde Defne de kıkırdayarak arka koltuktan çantasını eline alarak indi. Arabayı kilitledikten sonra Ömer'e baktığında bir elinde pasta kutusu heyecanlı bir şekilde dudağını ısırdığını görünce başını iki yana sallayarak yanına geldi. Anahtarları çantasına koyup saçını düzeltirken Ömer konuştu.
"Tamam mısın?"
Sorusuna gülümserken uzanıp sol elini Ömer'in sağ eli ile birleştirip başını salladı ve parlayan gözleriyle boncuk gözlere bakarken konuştu.
"Tamamım."
Ömer başını eğip bir olan ellerine bakarak gülümserken, usulca avucundaki sıcacık olan eli okşadı. Ardından yavaş adımlar kapıya ilerlediklerinde, Defne elinin sıkılması ile gülümsemesi daha da arttı. Anlaşılan sevgilisi baya bir stres yapmıştı. Daha önce tanıştıkları için rahat olması gerekiyordu aslında. Kaç kere dile getirse de yine de stresine engel olmamıştı .
Kapı birkaç saniye sonra açıldığında Defne kapıyı açan hizmetliye gülümserken arkada annesi göründü.
"Çocuklar, hoşgeldiniz."
Elif'in gözü kenetlenmiş ellere takılınca gülümsemesi daha da büyüdü. Defne elini yavaşça Ömer'den ayırıp annesine doğru bir adım attı. Anne-kız sımsıkı sarılırken Elif kulağına fısıldadı.
"Çözülmüş sorunlar."
"Evet annem, çözdük her şeyi."
Elif geri çekilip kızının saçını okşayıp öptü. Daha sonra başını çevirip Ömer'e döndüğünde sımsıcak gülümsemesi ihmal etmedi.
"Oğlum hoşgeldin tekrardan."
Ömer elindeki kutuyu hizmetliye verdikten sonra Elif'in uzattığı eli öpüp tebessüm etti.
"Hoşbuldum efendim."
Eli öpüp başına götürmemesi inceliğini gösterirken, Elif'in oldukça hoşuna gitmişti. Geri çekilip eliyle içerisini gösterdi.
