Defne'nin sürekli ritmik olarak bacağını sallamasına kocaman gülümsedi Ömer. Karar verdikten sonra hiç vakit kaybetmeden gün almak için belediyeye gelmişlerdi. Görevli ile görüşünce biraz beklemelerini rica etmişlerdi.
Fakat bu bekleme sürecinde ikisininde heyecanı giderek artıyordu. Belki bu yaptıkları büyük bir delilikti, belki de büyük sorunlara neden olacaktı. Ama onların umursadıkları tek şey birbirleri idi. İkisi de birbirinden emin, güveni sonsuzdu. Korku asla yoktu içlerinde, sadece biraz fazla heyecan yapmışlardı.
"Offf niye bekletiyorlar ki şimdi? Ne güzel şimdiye kadar almıştık günü."
Yanında küçük kız çocuğu gibi mızmızlanan sevgilisine gülümseyip kolunun altına aldı Ömer.
"Güzelim sakin mi olsan biraz?"
Defne için şuan sakin olmak kelimesi çok uzaklardaydı. Sonuçta aşık olduğu adam ile evlenecekti, kim sakin olabilirdi ki bu durumda. Başını sağa sola doğru sallarken kollarının önünde bağladı ve sevgilisinin göğsüne daha da yaklaştı.
"Şuan o mümkün değil aşkım. Birazdan fazla heyecandan şuraya düşüp ölebilirim."
Ömer ufak bir kahkaha atarken, kollarının arasında olan sevgilisini daha sıkı sarıp sarmalarken kulağına fısıldadı.
"Şştt ölmek yok, lazımsın sen bana."
Defne, başını Ömer'in göğsüne sürterek kaldırdığında koyulaşmış gözlerine sabitledi bal gözlerini. Arada ki tutkuyu hissedince gülümsedi ardından yan gözle etrafa bakındı. Kimsenin olmamasını fırsat bilerek aşık olduğu adamın dudaklarına minik ama etkili bir biçimde öpüp geri çekildi.
Ömer, hayran olduğu tadı yeniden hissedince gülümsemesi daha da büyürken birbirlerinin gözlerinde kaybolmuşlardı bile. Ta ki odadan görevli çıkıp onlara seslenene kadar.
"Buyrun geçebilirsiniz."
Ömer başıyla onay verip Defne'nin elini sımsıkı tuttu ve ayağa kalkıp odaya doğru ilerlediler. İçeri girince orta yaşlarda gülümseyen bir adam karşıladı onları.
"Buyrun hoşgeldiniz."
"Hoşbulduk. Biz nikah tarihi almak için gelmiştik."
"Buyrun oturun lütfen."
Adam eliyle masasının önündeki sandalyeleri gösterdiğinde Ömer ilk kenara çekildi, sevgilisi oturduktan sonra kendisi de hemen yanına oturdu.
Defne heyecanının daha da yoğunlaşmasından dolayı Ömer'in koluna girip sımsıkı tutundu. Ömer onun bu hâline gülümserken adamın konuşması ile ona döndüler.
"Dilerseniz ilk size boş olan tarihleri söyleyeyim. Size uygun olursa işlemlere başlarız."
"Olur tabi, biz fazla uzasın istemiyoruz. En yakın tarih hangisi ise o olsun."
Dedi Defne. Adam ise başını sallayıp bilgisayara yeniden döndüğünde birkaç saniye işlemler yaptı. Ardından gözlerini bilgisayardan ayırmadan konuşmaya başladı.
"5 Nisan Pazartesi, 8 Nisan Perşembe ve 18 Nisan Pazar günleri boş bu ay için."
Defne başını çevirip Ömer'e baktı, kolunu okşarken konuştu.
"Aşkım bence 5 Nisan iyi, hem yakında."
Ömer düşünceli gözlerini yerden çekip Defne'ye sabitledi. Ardından dudağını bükerek konuştu.
"Çok erken sevgilim. Evet uzamasın dedik. Ama beş gün var önümüzde bunun gelinliği, damatlığı var tabi bir de hastaneden toplanacak evraklar. Çok şıkışırız."
