De Nieuwe Nachtwacht (Dutch Nachtwacht fanfic)

6. De overdracht

Vega landde naast de bank. "En dit keer heb ik 24 uur om met mijn fantastische dochter en vrouw te spenderen" zei hij blij. Vega was dolgelukkig om bij Juno en Drelu te kunnen zijn. Drelu liep naar haar vader en omhelsde hem. "Ik heb je zo gemist." Daisy keek naar haar moeder en zuchtte even. Otisina keek naar de twee nachtwachten, de oude en de toekomstige. "Jullie mogen jullie voorwerpen houden, maar ze zijn vanaf nu onbruikbaar" zei de president tegen Keelin, Wilko en Vlad. Keelin knikte en glimlachte even blij dat ze haar ketting als herinnering kon houden. Vlad keek Wilko kort aan. "Moeten we echt de bovenwereld verlaten? We hebben hier levens opgebouwd" zei Vlad ernstig tegen de President. De president zweeg even en dacht goed na.
Na een paar lange seconde zei de president: "Jullie kunnen niet hier blijven." Wilko zuchtte en moest zich in houden niet boos te worden. Hij was totaal niet het type om zijn familie achter te laten. "Hij heeft een gezin, die kan hij niet zomaar achterlaten" zei Vlad, die het voor Wilko opnam. "Jullie zijn wezens en weten de regels. Ik kan geen uitzonderingen maken" zei de president. Wilko ging verslagen op de bank zitten. Vlad keek naar zijn vriend en ging bij hem zitten. "Kom op. We gaan naar boven, dan heb je nog even om afscheid te nemen" zei Vlad serieus. Hij kon niet geloven dat Wilko nu zijn gezin achter moet laten. Wilko stond op en rende naar boven, niet alleen omdat hij het plan van Vlad eigenlijk wel goed vondt, maar ook omdat hij weg wilde van het gezelschap waar hij nu in was.

Wilko kwam de kast uitgelopen en daar zat Ad al op hem te wachten. "En? Mag je blijven?" vroeg hij vol hoop. Wilko schudde zijn hoofd. "Nee, ik moet gaan" zuchtte hij teleurgesteld. "Ik heb nog maar een paar minuten om afscheid van jullie te nemen" Wilko keek zijn zoon verdrietig aan en slikte even. "Waar zijn je broers en zusje?" vroeg Wilko. Ad zweeg even en beet op zijn lip, hij had dit niet graag gezegd, maar veel andere keuzes had hij niet. "Rudie is met vrienden naar de stad gegaan" zei Ad. Wilko tilde de boekstandaard op en gooide die kapot op de grond. Ad schrok even. "Hoe kon hij. Hij wist dat ik vandaag weg zou gaan. Waar zijn Jordan en Basilea?" vroeg Wilko nog steeds boos. "Op Basilea's kamer met Sasha, en die is nog steeds boos dat je weggaat" zei Ad eerlijk. Hij wist dat zijn moeder niet wilde dat zijn vader vertrok.

Sasha en Jordan zaten met Basilea op bed. "Gaat het, meisje?" vroeg Sasha. "Nee, ik kan niet geloven dat papa weggaat" Basilea lag met haar hoofd in haar kussen, maar was wel duidelijk te verstaan. Wilko kwam de kamer binnen lopen zonder te kloppen. "Hey, ik wilde nog even afscheid nemen, nu ik nog even de tijd heb" zei Wilko. Basilea bleef liggen, tot het moment dat Wilko bij haar voeten op bed ging zitten. Basilea draaide zich om en legde haar hoofd op Wilko's schoot. "Ik ga je missen" gaf ze toe. Hoewel ze het zelden liet zien, hield Basilea wel onwijs van haar familie. "Ga je echt weg?" vroeg Sasha, dit wat het eerste dat ze tegen hem zei in dagen. Wilko knikte. "Dan wil ik scheiden, ik wil anderen kunnen zien zonder me schuldig te hoeven voelen" zei Sasha. Wilko schrok even van wat Sasha zei, maar diep van binnen was hij het ermee eens dat ze die kans moest krijgen, aangezien ze elkaar nooit meer zouden zien, hij knikte. "Dan moet dat wel nu gebeuren" zuchtte hij. Sasha stond op en vertrok richting Cooper's kantoor, ze trok Wilko mee.

De president richtte zich tot Hannah, Kwispel en Lisa. "Het is tijd dat jullie jullie voorwerpen krijgen en we deze opladen" zei ze. Hannah glunderde, van dit moment droomde ze al haar hele leven. Kwispel kon niet geloven dat ze hier nu stond, ze stond in de geheime bibliotheek, waarvan haar altijd was vertelt dat ze er nooit zou komen, hoe hard ze ook zou proberen. Lisa voelde zich een beetje onprettig, hoewel Hannah haar nichtje was, kenden ze elkaar niet zo goed. Roman gaf Hannah een ring met een rode veer. Juno gaf een goude veer ketting aan Lisa en Vega, die even twijfelde gaf Kwispel een leren armband met een lichtgrijze tand. De president stak haar hand uit naar de dames. [] sprak de president uit.
Hannah, Kwispel en Lisa keken elkaar glimlachend aan. "Het is tijd om het kwaad te verslaan" zei Hannah lacherig. Kwispel lachte ook. "Vanaf nu zijn wij de nachtwacht en niemand zal ons verslaan" zei Lisa. Kwispel keek naar Lisa met een blik van: nee. Lisa zuchtte even, ze had het gevoel iets verkeerd gezegd of gedaan te hebben. Vega keek serieus naar de meiden. "Nu doen jullie misschien leuk erover, maar over een week hebben jullie het nachtwacht examen" zei Vega serieus. "Wat voor soort vragen zijn het? Meerkeuze?" vroeg Kwispel met een lichte angst in haar stem, ze wist dat ze dat in de onderwereld bijna altijd deden, maar ze zou een groot probleem hebben als het nu niet zo was. "We kunnen niets vrij geven over het examen" zei Roman. Hannah glimlachte, ze wist nu al alles dat ze moest weten, door haar ouders, hier had ze zich haar hele leven op voorbereid.