De Nieuwe Nachtwacht (Dutch Nachtwacht fanfic)

7. de nieuwe nachtwacht

Sasha kwam met Wilko aan bij Cooper's kantoor. Ze liepen gelijk door naar binnen, waar Cooper bezig was met papierwerk. "Coop, ik wil scheiden van Wilko" zei Sasha gelijk, ze wist dat ze maar kort de tijd hadden. Cooper keek op en keek Sasha aan. "Ben je zeker? Sorry, dat moet ik vragen, maar ik begrijp je volledig, snapte al niet dat je met hem trouwde" zei Lucas Cooper. Wilko rolde zijn ogen en zuchtte even. "Ik doe wel even alsof ik dat niet hoorde" zei hij. Cooper negeerde Wilko en pakte een scheidingsformulier uit de la van zijn kastje. Cooper gaf Sasha het formulier. Sasha vulde alles en en zette haar handtekening eronder. Wilko las het snel door en zette ook die van hem eronder, waarna hij en Sasha het kantoor verlieten en naar de herberg terug liepen.
Cooper pakte het formulier en las het door. Hij stortte zich al snel op de kinderbijslag en alimentatieovereenkomsten, waarin Sasha had neergezet dat zij nu de volledige voogdij had over haar 3 kinderen. Cooper glimlachte tevreden. Hij las rustig verder toen hij stoot hij op de verdeling van huwelijksgoederen, nu was hij wel een beetje verbaasd, want hij zag staan dat ook dat volledig naar Sasha ging. Nu begon hij zich toch wel een beetje af te vragen of Wilko hier echt allemaal volledig mee in zou stemmen en ook vroeg hij zich af wat Wilko nu van plan was dan te gaan doen en waar hij heen zou gaan, want dat stond er niet op vermeld had hij al eerder gezien. Veel tijd kreeg Cooper niet om er over na te denken, want zijn zoon Jonas kwam binnen rennen. "Iris is uit de boom gevallen, Jaze vergiste zich over of een tak sterk genoeg zou zijn en nu is ze gevallen" zei Jonas ernstig. Cooper legde het scheidingsformulier opzij en stond op. Hij liep de deur snel uit richting het bos terwijl hij Jonas volgde naar de juiste plek.

Wilko, Vlad en Keelin namen nog even snel afscheid van hun kinderen, waarna ze samen met de president, Roman, Juno, Drelu, Otisina en Daisy vertrokken naar de onderwereld. Lisa, Hannah en Kwispel keken elkaar aan, ze voelde zich een beetje ongemakkelijk, want hoewel ze elkaar nu nog niet kenden, moesten ze binnen de kortste keren beste vriendinnen zijn. Hannah haalde diep adem en zei: "Wat doen we nu?" vroeg ze. "We kunnen vermoord, martel, zoen spelen" zei Kwispel vrijzeker dat dat een goed idee was. Lisa en Hannah keken haar vragend aan. Dat spel kenden ze niet. "Bedoel je kus, trouw, vermoord?" vroeg Hannah, die dat spel wel kende. Lisa vondt dat al wel een beetje liever klinken. Nu was het aan Kwispel om vragend en verbaasd te kijken. Ad keek naar de meiden en liep samen met zijn broer naar hun toe. "Zullen we anders doen, durf of de waarheid spelen, met zijn alle?" stelde Ad voor, die ook mee wilde doen, om even te vergeten dat zijn vader weg was en zijn ouders gescheiden. De meiden knikte enthousiast.
Even later zaten ze met z'n vijfen in het privévertrek. Ad keek naar Hannah. "Jij begint" zei Hannah tegen hem. "Uhm..." Ad dacht even na "Lisa, doen durf of de waarheid" vroeg hij. "Durf" zei Lisa, uitdagend. "zeg het alphabet achterste voren zo snel je kan" zei Ad, wetend dat dat erg lastig is. Lisa probeerde het, maar faalde bij de H. Daarna ging ze iets rustiger verder. Lisa keek de roep rond. Ze kende eigenlijk nog niemand. "Jij" zei ze simpel en wees op Jordan. Jordan keek op. "Ik? Uhm... Ik kies durf" zei hij. Lisa dacht even goed na en zei toen. "Durf jij uit het raam hier te springen?" vroeg ze wetend dat het ongevaarlijk is. Jordan knikte "tuurlijk, heb ik zo vaak gedaan" zei hij simpel.
Ze speelden dit spel tot laat in de avond en hadden elkaar goed leren kennen, toen Sasha het privévertrek in kwam lopen. "Gaan jullie ook nog naar bed? Het is al laat" zei ze serieus. Ad en Jordan knikte "tuurlijk, mam" zeiden ze in koor. Jordan keek nog even naar zijn moeder. "Is Rudie al thuis gekomen?" vroeg hij. Sasha schudde haar hoofd. "Nee, ik hoop maar dat hij een goed excuus heeft zo laat te zijn en dat hij er morgen op tijd uit is" zei Sasha. Jordan zuchtte even. Hij hoopte zijn broer nog even te zien voor hij naar bed zou gaan. "We zullen zo naar bed gaan, ga jij maar alvast" zei hij tegen Sasha, die knikte en terug de herberg in liep.
"Rudie!" riep Sasha boos, die haar zoon naar boven zag sneaken. Rudie bleef betrapt op de trap staan. "Mam, ik ben 20. Ik kan best zelf bepalen hoelaat ik thuis kom" zei Rudie serieus en geïrriteerd. "Dat mag dan wel zo zijn, maar je was niet bij het afscheid van je vader. Ook is het gebeurd, we zijn gescheiden" zei Sasha, die eerlijk wilde zijn tegen haar oudste zoon. "JULLIE ZIJN WAT?!" riep Rudie, hij stond hier totaal niet achter, al wist hij wel dat zijn moeder hier al een tijdje mee zat. "Ik had je vorige maand al gezegd dat het al een tijdje door mijn hoofd heen ging, en nu Wilko weg zou gaan, voelde het alsof ik nu een besluit heb moeten nemen en dit was mijn besluit. Wilko begreep het en stemde erin mee, dus zijn we gescheiden" legde Sasha uit. Rudie zuchtte en liep boos weg naar zijn kamer.