De Nieuwe Nachtwacht (Dutch Nachtwacht fanfic)

13. het huwelijk

In het ziekenhuis kwamen Drelu en Daisy aan met Vega's boek op de kraamafdeling. Ze vroegen naar de kamer waar hun zus lag en kwamen al snel hun moeder tegen op de gang, die hun erheen bracht. Otisina lag op bed en was duidelijk erg vermoeid. Drelu maakte Vega's boek open en hielt dit in haar handen vast terwijl ze de binnenkant naar anderen toe hielt. Vega en Juno waren erg teleurgesteld in het feit dat hun dochter niets vertelt had, maar ook dat ze het zelf niet gemerkt hadden zat ze dwars. Ze moesten een plan maken over wat ze met het kind zouden gaan doen. Otisina kwam er goed vanaf en mocht haar kind houden, maar moest Juno wel laten helpen met de verzorging. Ook Drelu en Daisy wilden graag helpen, ondanks dat ze geen sterke band hadden met hun zus. Na een paar minuten gepraat te hebben over de situatie kwamen er twee zusters aan. 
De zusters liepen de kamer in met niet een, maar twee baby's. Vega had het nog net niet uitgeschreeuwd van verbijstering en hielt zich goed stil terwijl de zusters er waren. Drelu moest haar best doen het boek niet te laten vallen van verbazing en vooral uit jaloerzie. Zij was de oudste en vond dat ze het recht had het eerste een kind te krijgen en nu had Otisina er al twee. De zusters lieten de familie alleen en verlieten de kamer. "Pap, mam, Drelu, Daisy. Dit zijn Delayla en Benjamin" zei Otisina. Vega keek nog steeds erg verbijsterd naar de tweeling. Juno wist al dat het er twee waren, omdat ze aanwezig was bij de geboorte. Daisy glimlachte enkel en legde haar hand in de hand van Benjamin. "Wat een schatjes" zei ze zacht. 
Juno glimlachte even en zuchtte daarna. "Tiberius, lieverd. Ben je nog steeds zeker dat ze haar kinderen mag houden?" vroeg Juno twijfelend. Otisina keek hoopvol naar haar vader. Ze hadden dan wel niet de beste band, maar hij kon toch niet zomaar zijn eigen kleinkinderen wegsturen naar onbekenden. En daar stond Vega achter, dus knikte hij naar Juno ter teken dat het oke was. Drelu kon het niet geloven, ze stond hier totaal niet achter en vond dat haar zusje er nog niet klaar voor was. Ze sloeg vega's boek dicht en keek vol haat naar Otisina. "Ik ben de oudste van ons. Ik had het eerst een kind moeten krijgen. Niet jij" zei ze vol frustratie. Juno legde haar handen op Drelu's schouders. Ze probeerde haar dochter te kalmeren wat al snel leek te lukken.  

Vega was naar de raad gegaan en besprak met hun wat er nu zou gaan gebeuren. Ook vroeg hij de raad uit te zoeken wie de vader was van zijn kleinkinderen. De raad had samen met Vega besloten dat de oude nachtwacht terug mocht naar Schemermeer, omdat het verkeerd was geweest om hun familie's uit elkaar te trekken. Vega ging terug naar het boek in de geheime kamer en vertelde de oude nachtwacht, dat ze zelf mochten kiezen of ze wilden blijven. Wilko rende de geheime kamer uit op zoek naar Sasha en begon met haar te praten, maar hij was daar natuurlijk al veel te laat mee. Wilko besloot zich voor een paar dagen terug te trekken in de onderwereld. Vega liep terug naar de raad, waar hij de naam kreeg van de vader. Hij ging al zijn boeken langs, maar kon nog niets over dit wezen vinden. Hij ging terug naar het ziekenhuis en besloot het toch maar gewoon te vragen. 

Een paar dagen later stonden Sasha en Max voor het altaar. Ze hadden elkaar net het ja-woord gegeven toen Wilko binnen kwam stormen. "Je bent te laat, Wilko" zei Sasha, niet dat het had uitgemaakt als hij wel op tijd was. Wilko zweeg en gaf er niet eens in zijn uitdrukking antwoord op. Hij ging snel bij Keelin en Vlad zitten. De priester keek naar Sasha en Max en besloot verder te gaan met de twee te trouwen. Sasha en max gaven elkaar een kus. Sasha's kinderen keken elkaar geïrriteerd aan, ze stonden nog steeds niet achter dit huwelijk, maar op de een of andere manier luisterde Sasha niet naar hun. Ad keek even naar Basilea. "Nu moet jij de ringen brengen" zei hij zachtjes, zodat bijna niemand het kon horen. Basilea gromde kort en was het eigenlijk niet van plan, maar door een klein duwtje in haar rug van Wilko liep ze toch met de ringen naar voren. 

Die avond gebeurde het. Drelu sloop de kamer van haar familie uit met de baby Delayla. Ze kwam buiten toen ze een mummie over het plein zag slenteren. Drelu liep snel terug de herberg in, wetend dat de mummie opzoek kon zijn naar een tiener met groene ogen, die zijzelf had. Ze keek even naar de baby en zag dat die blauwe ogen had, dit stelde haar toch wel teleur, ze had graag de baby voor de mummie achter gelaten.Ze keek de baby voor even aan en de baby keek lief terug, terwijl ze Drelu's duim vast pakte. Drelu glimlachte en besloot de baby terug te leggen. Ze was verliefd geworden op haar nichtje. De mummie kwam even later in een menselijke gedaante de herberg in lopen. Hij liep naar het privevertrek en begroette Vega, die hem naar de kamer van zijn dochters stuurde.