Karşılaşma

489 19 0
                                    

İkinci bölümle tekrar buradayım. Çok konuşmadan bölüme başlamak istiyorum. İyi okumalar💙

Tefekkür kalbin kandilidir; o giderse kalp için ışık yok demektir. - İskender Pala

Otele girince hemen sol tarafta bir masa masanın önünde iki sandalye vardı. Kapının karşısında ise üç kişilik bir koltuk ve onunda önünde minik bir sehpa vardı.  Soldaki masada oturan orta yaşlı bir amca vardı. Beni görünce hemen ayaklandı .
"Sen Aleyna olmalısın ." Dedi. Buraya gelmeden önce kendime bir oda ayarlamaştım internetten.
"Evet benim. Siz de Süleyman Bey olmalısınız"deyip gülümsedim. Tonton bir adama benziyordu.
"  Evet kızım hoşgeldin buyur geç otur bir çayımızı içip öyle odana çık istersen."
Bir çaykolik olarak buna asla hayır diyemedim. "Peki ." Deyip köşedeki üç kişilik koltuğa geçip oturdum. O sırada Süleyman  amca:

"Zerya kızım bize 2 çay getir. " Dedikten sonra o da masanın önündeki sandalyelerden birini alıp karşıma geçip oturdu.  "Nereliydin sen  kızım?" Tam söyleyecekken genç bir kız elinde iki çayla bize doğru geldi. "Hoşgeldiniz buyrun çayınız." Burnundaki hızmasıyla,başındaki örtüyü takışıyla tam anlamıyla bir doğulu kızıydı.
"Teşekkürler" dedikten sonra amcaya döndüm.

"Eskişehirliyim ben amca doğma büyüme."

"Oralari bırakıp buraya gelmek zor olmadı mı?"

"Açıkçası biraz zorlandım. Çünkü bu yaşıma kadar hiç oradan ayrılmadım. Ve birden oluşa bu ayrılık beni biraz etkiledi." Çayından bir yudum alıp sessizce beni onayladı. Bize çay getiren kız da bizim konuşmalarımızı sesini çıkarmadan dinliyordu. Kıza baktığımı gören adam:

"  Zerya benim kızım 24 yaşında burada benimle birlikte çalışıyor."

"Bende Aleyna seninle tanışmak güzel." Dedim Zerya'a bakarken.
Kız dikkatlice  gözlerime baktı sanki yıllardır hiç bir insanla konuşmamış gibiydi. Bir müddet baktıktan sonra yerinden kalkıp geldiği kapıdan içeri girdi. Garip biriydi vesselam.

Elimdeki boş bardağı sehpanın üzerine koyup Süleyman amcaya döndüm.

"Ben artık odama çıkayım."

"Sen Zerya'nin kusuruna bakma kızım o hep böyledir. Kimseyle pek konuşmaz."

"Sorun değil."dedikten sonra valizimi aldım. O sırada Süleyman amca elindeki anahtarı bana verip :

" 1. kattaki 4 numaralı oda kızım." Anahtarı alıp teşekkür ettikten sonra merdivenleri çıkmaya başladım. Kalacağım oda ilk kattaydı. Hemen numaralara bakındım. 4 numaralı kapının önünde duruo kapıyı açtım ve içeri girdim. Minik ferah bi odaydi. Valizimi köşeye koyduktan sonra telefonum çalmaya başladı.
Çantamdan telefonu çıkardığımda arayanın Bahar olduğunu gördüm. Heyecanla cevapladım.
"Bahaar , nasılsın kuşum?"
"İyiyim canım. Sen nasılsın, yolculuk nasıl geçti, rahat mıydın?"

"İyiydi ya ,yolculuk boyunca uyuydum hahahahaa."

"Alışılagelmiş Aleyna olayı bu şaşırmıyorum yani."

"Yaa nedenmiş?"

"Ortaokuldayken de gezilerde hep uyurdun. Araba içindeki tüm olayları kaçırırdın da ondan kuzum."

" Hee evet ama napayım uykuyla baş edemiyorum." Konuşmaya devam edecekken telefonum titremeye başladı arayan annemdi.
"Bahar annem arıyor. İner inmez beni ara demişti ama ben unuttum onu daha fazla sinirlendirmeden açayım tekrar konuşuruz canım."

"Tamam kuşum ." Dedikten sonra hemen annemin telefonunu cevapladım.

"Efendim Hacer Sultanım."

MUCİZEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin