MUCİZE

SÜRPRİZ

İyi okumalar!🤍

Ahmet hoca beni otele bıraktıktan sonra hızla içeri girdim.

Süleyman amca yerinde oturmuş, elindeki kağıtlara dikkat kesilmişti.

Geldiğimi belli edercesine hafifçe öksürdüm. Başını kaldırıp bana baktı.

"Hoşgeldin kızım. Buyur otur."

Masanın önündeki sandalyelerden birine oturdum.

"Süleyman amca ben ev buldum. Yarın gidiyorum. "

" İyi iyi kızım. Çok sevindim. Her ne kadar yeni tanışmış olsakta başın sıkışınca geleceğin bir Süleyman amcan olduğunu sakın unutma olur mu?"deyip bana sevecen gülümsemelerinden birini gönderdi.

"Teşekkür ederim Süleyman amca. Ben şimdi odaya çıkayım eşyalarımı toplayayım."

"Tabi kızım. İyi akşamlar."

"İyi akşamlar Süleyman amca."

Dedikten sonra merdivenlere yöneldim.

Merdivenleri çıkmaya başlamıştım ki telefonumun melodisi doldurdu kulaklarımı.

Arayan Barış'tı. Tabi ya dün arayacağım deyip aramamıştım. Şimdi bir ton azar işitecektim.

Daha fazla bekletmeden açtım telefonu.

"Aloo Barış kuzum nasılsın bakayim?"

"İyi değilim Aleyna Hanım. Hani dün arayacaktin? Telefonun başında çaresiz bekledim arayacaksın diye."

Odamın önüne gelip çantamdan anahtarı çıkardım. Kapıyı açıp içeriye geçtim.

"Ya Barış valla unuttum. Dün misafirim vardı. Bugün de ev baktım. Kafam bulanıktı anlayacağın kusura bakma olur mu?"

"Ay tamam tamam duygusal bağlama. Ev baktım dedin . Bulabildim mi bir şeyler?"

"Buldum buldum. Askeri lojmanlarda boş daire varmış. Bugün gidip konuştum. Veeee yarın taşımıyorum yeni evime."

"Aferin kızıma. Peki madem ben kapatayım. Sen eşyalarını falan toplarsın sonra. Yeni evime taşınır taşınmaz hemen arıyorsun beni. Tamam mı?"

"Tamam annecim. Yarın konuşuruz. Kendine cici bak e mi? Hadi iyi akşamlar."

Karşıdan gelen hafif kahkahadan sonra;

"İyi akşamlar güzelim."

Seviyordum keretayı.

Telefonu yatağın üzerine fırlatıp bavulumdan bir kazak ve pantolon çıkardım.

Banyoya gidip üzerimi değiştirdim. Geldiğimde odanın telefonu çalıyordu. Cevapladım.

Arayan Zerya'ydı.

"Efendim Zeryacim."

"Şey biz yemek yiyeceğiz. Babam Aleyna'yı da çağır dedi. Gel beraber yiyelim."

"Olur geliyorum şimdi."

Üzerime uzun hırkalarımdan giyip telefonumu cebime attım. Aşağı indim. Mutfağa doğru ilerliyordum ki otelden içeri giren kişiyle olduğum yerde donakaldım.

İçeri giren Barış'tı.

Gerçekten inanmıyorum. İlk şaşkınlığımı attıktan sonra hemen sarıldım.

"Barış senin burada ne işin var? Niye bana haber vermedin?"

"Sürpriz yapmak istedim. Bende artık buradayım kız. Çok iyi değil mi?"

"He hee ne demezsin Barış kuşum. Ne ara oldu ya hiçbir şey demedin."

"Dün arasaydın diyecektim. Ama maalesef hanımefendimiz müsait değildi."

"Hala orda mısın?"

"Yok kız takılıyorum sana."

Süleyman amca gelmeseydi ayakta dikilmeye devam edecektik.

"Aleyna kızım bu beyefendi kim?"

"Arkadaşım Süleyman amca. O da artık buradaymış bende yeni öğrendim. Tanıştırayım sizi. Bu Barış küçüklükten beri arkadaşım olur kendisi. Barış bu da Süleyman amca. Bu tatliş yerin sahibi."

Barış elini Süleyman amcaya uzattı.

"Memnun oldum amca. "

Süleyman amca da elini sıkıp bıraktı.

"Bende oğlum. Buyrun gelin beraber yemek yiyelim. "

Süleyman amca ile mutfağa doğru ilerledik. Mutfağa girdiğimizde Zerya oturmuş bizi bekliyordu.

Mutfağa geçip oturduğumuz da telefonuma gelen mesajla irkildim.

Kimden geldiğini gördüğümde daha da şaşkınlaştım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sizce mesaj kimden geldi?😁

Selam arkadaşlar. Uzun zamandır yoktum bazı olaylardan dolayı ama artık buralardayım inşallah:-)