one snob [ COMPLETED ]

one snob chapter 24.2

** chapter 24.2 **

 SHANE'S POV

Krinngggggggggggg......... KRINGGGGGG....!!!!!kringggggggggg... ay anak ng tokwa naman oh!! Grabe ilang oras pa lang tulog ko.... Sinagi ko nga yung alarm clock ko para naman magtigil.. Bigla naman akong pinuntahan ni mama. 

" Anak, gising na.." sabi nya saken. 

Ako naman, napabangon na rin kahit na medyo naalimpungatan. 

" mm,ma, ano oras na po ba?" tanong ko sa knya. 

" Anak,5am na." 

" 5 pa l... wahhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!! Anong oras na, late na ko..!!!!!!!!!" 

Dali-dali na ko na pumunt sa bathroom para maligo. Naman oh, sana naman umabot pa ko. Kainis si Keeno, kasalanan nya to!!!! 

Buti na lang nakapagplantsa na ko. Then nung ready na ko, nagpaalam na ko kay mama nang hindi man lang ininomyung gatas ko. Errrrgggg, haggard na nito.. 

SA SCHOOL

Hmm, huhuhuhuhu..hiningal ako kakamadali, grabe, pero pansin ko naman na ang dami pang studyante na nasa labas. Pagpasok ko, hindi ko alam kung bakit may nagkukupulan na mga studyante sa buletin board. Baka announcement. 

Lumapit nama ako, nung makita ko na, NOOHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!! AS IN NO TALAGA!!!!!!!! IT'S AN MISUNDERSTANDING......!!!!!!!

Yung yung picture na magkasama kami ni Mike then hinipan nya yung mata ko. Grabe, ganun lang, issue na agad? Ang dami ko naman naring mula sa kung kani-kanino. 

kakahiya, ang landi nya.... 

oo nga.. ginagalang pa naman natin sya taz ganyan!!!!

weehhh, ayoko na sakanya... 

nakakadiri naman.. si mike pa talaga, diba nililigawan sya ni keeno? 

Grabe, hindi ko na matake yung mga nangyayari, malinis naman akong tao hah. may pinag-aralan ako, hindi ko kayang gawin yun. Ang sakit nilang magsalita. Babuyin na nila yung posisyon ko pero wag yung pagkatao ko.

Magsasalita na dapat ako nang bigla namangmay humila saken. Hindi ako makapaniwala na gagawin nya uli to. Ang maging savior ko. 

Umakyat kami sa rooftop. Namissed ko rin tong lugar na to. Hindi ko namamalayan, umiiyak na ko. Then, Mike heldmy hands tightly.. 

" BAKIT SILA GANUN? BAKIT? ANO BANG GINAWA KO.... HAH? " napayakap na lang ako bigla sa kanya. 

" Shane, sa buhay natin, may mga tao na pilit tayong ibinabagsak.. Part ng buhay yun, pero tayo, we shoul nevergive up" 

" Hindi, hindi ko akalain na pati pagkatao ko, babastusin nila, mga makikitid ang utak.... Nakakainis.." napapaisgaw na lang ako bigla... 

Mas lalo nya pg hinigpitan ang pagyakap saken. Ako naman, hindi ako pumipiglas dahil alam kong yun ang kalilangan ko ngayon. Hindi ko muna naisip na bumaba, pakiramdam ko kasi, pag nandito ako sa rooftop, ang gaan ng pakiramdam ko, isama mo pa si Mike. 

1

2

3

4

5 

grabe, ang dami ng oras na nasayang ko at nacut ko na rin ang ilang subjet ko T____T nakita ko na lang ang sarili ko, nakahiga ako sa balikat ni Mike. OMO!!!!!! Pati rin pala sya nacut na rin ang klase kaya naman bumangon na ko. 

" Mike, sorry, nadamay ka.." sabi ko na lang sakanya. 

" Hmm, ok lang, ano kaba, it's my job" then he winked at me. " I think, kailangan mo na syang kausapin"