I'll Keep You Safe (Larry Stylinson)

Part 13

Sorry... -V

Louis P.O.V.

Waar ben ik mee bezig? Harry heeft niets misdaan dus waarom doe ik dan zo bot tegen hem. Hij heeft geen schulden bij mij. Hij is zo onschuldig als je maar kan zijn.

Lang de andere kant weet ik wel waarom ik zo doen. Ik ben tot over mijn oren verliefd op die jongen en elke keer als ik iets nieuws over hem te weten kom, val ik wat dieper. Als hij dan ook nog de perfecte eigenschap heeft van zich zorgen te maken om mij, weet ik niet hoe harder ik nog voor hem kan vallen. En hoe meer ik val, hoe moeilijker het zal zijn om gewoon vrienden met hem te blijven.

Ooit al proberen samen te wonen met iemand die je elke seconde van de dag wilt kussen en knuffelen en zeggen hoe perfect ze zijn maar dat kan je niet doen omdat ze die gevoelens niet delen? Wel ik kan je vertellen dat het moeilijk is. Meer dan gewoon moeilijk, het is pijnlijk om te denken dat er op een dag iemand de kans gaat krijgen om samen te zijn met de persoon waar jij van houdt maar zelf zal je die kans niet krijgen omdat je niet goed genoeg bent.

Maar als ik er over nadenk, is een vriendschap met Harry beter dan niets. Hoe pijnlijk het ook is. Het is niet eerlijk tegenover hem dat ik zo doe omdat ik gevoelens voor hem heb. Dat verdient hij niet.  Als we terug thuis zijn zal ik hem vertellen dat het me spijt en Harry kenende zal hij me vergeven.  Hoop ik.

Harry P.O.V.

We zijn net aangekomen bij het Chinees restaurant en Niall is naar binnen om onze bestelling op te halen. Liam, Louis en ik staan naast de auto te wachten. De parkeerplaats is redelijk leeg. De meeste mensen komen hier te voet naartoe aangezien het redelijk in het centrum ligt.

Ik heb nog geen woord gezegd vanaf we thuis vertrokken zijn en ik ben ook niet van plan om dat te doen, het zou alles enkel maar meer kunnen verpesten. Louis heeft me nog niet geslagen maar als we terug in zijn kamer komen zal dat wel gebeuren en ik ben er niet klaar voor. Geslagen worden door iemand waar je van houdt lijkt me het ergste wat kan gebeuren. Ik wil liever meteen terug op straat worden gegooid dan eerst door die hel te moeten gaan.

Ik word uit mijn gedachten gegooid door het geluid van een auto die aan een veel te hoge snelheid komt aangereden. De auto parkeert zich net voor de snuit van Louis’ auto wat het voor ons onmogelijk maakt om weg de rijden. De ramen zijn zwart getint dus ik kan niet  zien wie er in zit maar wanneer de deuren worden opengesmeten, komen er een maar al te bekende gezichten uit.

“Tomlinson, al lang niet meer gezien. Hoe gaat het met je?” vraagt Nick met de engste glimlach op zijn gezicht die hij maar kon bovenhalen.

“Wat moet je Nick?” vraagt Louis op een geïrriteerde toon. Nick laat zijn blik over ons drie glijden en zijn ogen landen op mij. “Ik wil mijn speeltje terug.” Louis kijkt rond zich heen en laat ook zijn ogen even op mij landen voor hij zich terug naar Nick keert. “Ik zie hier niets dat van jou is dus gelieven op te rotten.”

Een normaal persoon zou weglopen als Louis zo’n toon opzet waar er duidelijk geen plaats voor discussie is maar in de jaren dat ik met Nick heb gewoond, weet ik dat hij ver van normaal is. “Geef hem aan mij en niemand zal gewond geraken. Want wie van jullie neemt er nu wapens mee als je gewoon eten gaat ophalen?” Op hetzelfde moment grijpen Liam en Louis naar hun riem waar inderdaad geen pistolen aan hangen, wie had er nu gedacht dat ze die nodig zouden hebben.

“Dus zoals ik al zei, geef hem hier want in tegenstelling tot jullie hebben wij wel de wapens mee om een kogel door jullie hoofd te schieten.” zegt Nick die een hand op zijn riem legt waar duidelijk een pistool onder zijn T-shirt verborgen zit.

“Je gaat 2 mensen doodschieten voor een restaurant dat vol met ooggetuigen zit?” De enge glimlach op Nick’s gezicht komt terug: “Laten we niet doen alsof we beiden niet weten hoe leuk het is om met Harry daar te spelen. Ik wil hem terug en als ik iets wil, zal ik het krijgen ook.” zegt Nick terwijl hij naar mij wijst.

“Wel je zal moeten leren omgaan met teleurstellingen want je krijgt hem niet.” zegt Louis terug. Waarom wilt hij me zo graag houden? Kijkt hij er zo naar uit om me te slagen wanneer we alleen zijn? Ik weet dat Nick het geweldig vond maar ik had gedacht dat Louis er misschien te aardig voor was. Maar net zoals bij Nick ben ik gewoon super slecht in mensen in te schatten.

Louis en Nick geraken in een hele discussie over met wie ik mee ga gaan of in mijn woorden wie mij als persoonlijke boksbal mag gebruiken tot Liam tussenbeide komt. “Laat Harry kiezen met wie hij meewil. Het gaat toch over hem dus het is zijn recht om het zelf te beslissen.”

Alle hoofden draaien zich naar mij en ik wil niets liever dan te verdwijnen. Ik wil met geen van beide mee maar dat is uiteraard geen optie. Als ik dat zeg, vindt Nick me binnen te kortste tijd toch ergens op een bank in een park net als de eerste keer. Ik denk dat Louis niet eens de moeite zou doen om me te zoeken, als hij me dan toch perse wilt slagen, stuurt hij Zayn wel op pad om mij te zoeken.

Als ik toch moet kiezen is de keuze snel gemaakt want geen enkele fysieke pijn kan erger zijn dan de mentale pijn van Louis die me haat. “Ik ga mee met Nick.” Nick’s enge glimlach wordt enkel nog wat enger en Liam en Louis monden vallen open. Van Liam had ik verwacht dat hij verbaast zou zijn, hij weet niet hoe hard Louis me haat. Maar waarom is Louis zo verbaast? Vindt hij het raar dat ik niet graag geslagen wordt door hem?

Hij kan vast wel iemand anders vinden om als boksbal te gebruiken. Hij zou juist blij moeten zijn dat hij niets meer met mij te maken moet hebben. Misschien is hij gewoon zo geschokt omdat hij het niet kan geloven dat hij eindelijk van mij af is. Hij wou waarschijnlijk enkel dat ik voor hem koos om Nick te laten zien dat hij iets kan hebben wat Nick wilt.

Ik wandel naar Nick die me met een serieuze kracht in zijn auto duwt en naast mij op de achterbank gaat zitten. Zijn vrienden stappen ook in, 1 van hen kruipt achter het stuur en rijdt weer aan een enorme snelheid weg. Wanneer Nick in mijn oor fluistert, beginnen de tranen te rollen: “We gaan zoveel plezier hebben wanneer we thuis komen.”