For hire: Baby maker

Chapter 31

Shakainah's POV

Everything happened like storm. In just a small period of time it destroy all of us and when it's done it left a mark that could never be erase.

I was so happy when i got pregnant i think it can answer all the problem i have, even it doesn't. But still im thankful because it's a blessing in disguise maybe my parents dislike having a grandchild from me but for me it's the best decision i made.

When i gave birth to quisha my happiness was beyond this world it's uncontrollable and my love for her is unconditional. Even in just one glance of her face i think I'm whipped.

I don't want to believe that she's really gone but how can i? If the world says she is.

"I want a DNA test" biglang sabi ko sa gitna ng katahimikan "you what?" Tanong ni triz kaya tinignan ko sila.

"I want a DNA test, with that corpse trizzha" sabi ko at tinuro ang bangkay na sinasabi nilang si quisha. Nila lang I don't wanna believe, mababaliw ako kung paniniwalaan kong patay na ang anak ko.

"That corpse!? Are insane that's your child's corpse" sarkastiko niyang sabi umiling naman ako "no, its not. That's not quisha" madiin kong sabi "w-what?" Takang tanong naman ni triz.

"Hindi yan ang anak ko triz" sabi ko at nagsimula nang umiyak "hindi ako naniniwalang anak ko yan, i can feel it its not my child. So please let's do a DNA test!" Iyak kong sabi agad naman akong nilapitan ni nico upang kalmahin "no nico! Hindi pwede...... a-ayaw kong maniwala! Mababaliw ako kakaisip bakit? A-ano bang ginawa kong kasalan para maging ganito ka lupit ang mundo sakin?" Umiiyak kong sabi at dahil sa panghihina napa-upo ako sa sahig na parang bata.

Napatakip naman sa kanyang bibig si tita habang umiiyak, pati si triz umiiyak nadin.

"Hindi mo kasalanan siya." Sabi ni nico at hinaplos ang pisngi ko "it's not your fault okay" dagdag niya umiling naman ako.

"No! Kung sinunod ko lang sana ang parents ko na magpakasal nalang. K-kung hindi sana ako nagpabuntis para lang matakasan ang k-kasal hindi mangyayari to!" Sabi ko

"No don't say that. It's like pinagsisihan mong dumating sayo si quisha, so don't say that sha what you did is for your freedom and for you to be happy. No regrets right?" Sabi niya at niyakap ako, sumubsob naman ako sa leeg niya at umiyak na parang batang inagawan ng candy "don't blame your self please" dagdag niya agad naman akong kumawala sa pagkakayakap sa kanya at tumayo.

"Kung hindi ko sisisihin ang sarili ko sino nico! Sino ha!? Mababaliw ako kakaisip sino? Kaninong kasalanan? Mababaliw ako....." sabi ko at umupong muli "h-hindi ko kaya yung anak k-ko..... nico yung baby ko" animong nag susumbong kong sabi sa kanya

"Ako! Ako ang sisihin mo ok? Ako ang sisihin mo" niya na ikinagulat naming lahat "please don't do this to your self sha, we're here naman for you eh" mahinahong sabi niya at nilapitan ako "nandito kami para sayo, sa inyo ni quisha. So please stop blaming your self, put the blame to the one who deserve it" pagpapatuloy niya tinignan ko naman siya sa mga mata habang umiiyak.

"You are a good person always remember that ok? Everything that is happening right now is in gods decision." Sabi niya kaya tumango ako "We're going to have DNA ok?" Sabi niyang ulit kaya medyo kumalma na ako.

Nagpa-alam naman si nico para asikasuhin ang kagustuhan kong mag pa DNA.

Agad namang lumapit sakin si trizzha na hanggang ngayong umiiyak padin "sha...... sorry i snap out. I'm always here for you" sabi niya at niyakap ako kaya napaiyak ulit ako at niyakap siya pabalik "you're my first friend, you accepted me after knowing what i am and who i am. So i will never leave your side hmm? Im always here please be strong" dagdag niya ka kaya tumango ako at ngumiti na may luha sa mga mata.