For hire: Baby maker

Chapter 36

Shakainah's POV

Mabilis lumipas ang oras dahil sa dami ng nangyari. Hindi naman kami nanatili ng matagal sa hospital dahil hindi naman naging matigas ang ulo ni Nico sa pagpapagaling at pag inom ng gamot. Alam naman din niya ang gagawin sa sarili niya kase doctor naman siya.

Pagka-tapos mag proposed ni Nico kina hapunan dumating sila Tita ang Triz na agad naman naming binalita ang tungkol sa kasal tuwang-tuwang naman si tita habang si triz naiyak pa. Excited silang dalawa at agad pinag planuhan ang kasal.

Ngayong magaling na talaga si Nico we decided to visit hanna since gusto ko siyang maka usap gusto ko siyang mag paliwanag sa lahat. Nico also knew that ashley died we visited her tombstone kahapon. No one did a funeral for her ako sana kaso ayaw ni Triz hindi naman daw sa pag bibibastos pero hindi nadaw namin yun responsibilidad.

Tho maayos naman siyang nailubong pinalagay pa siya nila tita sa private cemetery dahil kahit papano naging parte ng pamilya nila si ashley naging isang mabait siyang aswa kay nico noon.

"Babe let's go" rinig kong sabi ki Nico agad ko naman siyang hinarap "huh?" Tanong ko

"Huh?" Pangagya niya "we're here sa presinto" sabi niya at hinawakan ang buhok ko "let's go?" Muling tanong niya naka ngiti naman akong tumango "sure. Let's go babe" sabi ko sabay kindat at nauna ng bumaba.

Napahinto kami sa paglalakad ng nakita namin si ezra palabas ng presinto. Napahinto din naman ito ng makita kami "sha" mahinang sabi niya ngumiti naman ako at tumango.

"Hi, Ezra" bati ko pabalik samantalang si Nico hindi naman nagsalita "I'm sorry" biglang sabi niya na ikinalaki ng mata ko "huh?" Ang tanging nasabi ko "I'm sorry for everything. Sorry dahil hindi ako naging mabuting ama kay Quisha. Sorry dahil hindi ako naniwala sayo na ganun si hannah" mahabang sabi niya lumapit naman ako sakanya at hinawakan ang kamay niya.

"We all make mistakes ezra. And you don't have to say sorry just change the things you think that is wrong" ngiting sabi ko tumango naman suya at ngumiti "you're really good sha. I hope world will give you anything that you deserve" he sincerely said.

"Thank you ezra" nakangiting sabi ko lumingon naman siya kay nico at tumango "alis nako pre" sabi niya at tinapik ang balikat ko bago naglakad paalis.

Lumingon naman ako kay nico dahil hindi parin siya nagsasalita "you okay babe?" Tanong ko ngunit natawa ako ng bigla siyang umirap "what?" Natatawang tanong ko.

"You hold his hand shakainah" mariin sabi niya. Mas lalo naman akong natawa "jusko nico! Hindi nga yun umabot ng minute eh" natatawang sabi ko nanlaki naman ang mga mata niya "ahh so gusto mong umabot pa ng isang minuto?" Sabi niya nanlaki naman ang mata ko hindi makapaniwala na pinag-aawayan namin to ngayon.

"What?! No! HAHAHA no babe. Let's go, i love you okay?" Sabi ko kaya ngumiti siya at tmango "i love you too" ganti niya.

"Good. Let's go masyado na tayong nagtatagal baka gutom na si quisha" sabi ko at nag simula na kaming maglakad papasok.

Medyo matagal pa kaming nag hintay dahil mukhang walang plano si hannah na labasin kami. Nakita kong lumabas yung pulis na nagtawag sa kanya.

"Mam ayaw niya pong lumabas mam" sabi ng pulis nagkatingin kami ni nico tumango nalang ako

"Ok sir. Babalik nalang kami. Thank you" sabi ni Nico at inalalayan ako palabas doon. Ng maka pasok kami sa kotse agad akong bumugtong hininga.

"Bakit ayaw niyang lumabas?" Tanong ko kay Nico.

"Baka nahihiya siya babe. Baka nahihiya siya sa mga ginawa niya kaya ayaw niyang magpakita sayo" sabi niya kahit hindi kumbinsido ay tumango nalang ako

"Let's go na ha? Don't be upset" sabi niya at hinalikan ang pisngi ko "hindi tayo titigil sa pag bisita sa kanya hanggat hindi niya tayo kinakausap hmm?" Sabi niya ulit kaya ngumiti ako at tumango "ok po" sabi ko kaya ngumiti siya at nag simula ng magmaneho.

Pagrating namin sa bahay si tita lang ang aabutan namin don may kailangan daw gawin si triz.

"Hija, kumain muna kayo ni Nico. Ako munang bahala kay quisha" sabi ni tita nung akmang kukunin ko na si quisha.

"Sure po ba kayo tita? I mean hindi pa po ba kayo pagod?" Tanong ko ngumiti naman siya at umiling. "No hija. Quisha is actually not that hard to alaga. Hindi naman siya palaging nag papakarga. Hidni din siya umiiyak" sabi ni tita habang hinahaplos ang mukha ni quisha.

I know that dahil ganyan din ako nung bata ako. My parents thought I'm introvert but when i start to go to school they we're surprise cause i have a lot of friends. Maybe ganyan din si quisha but i know to my self she's far from being introvert.

"Yes tita. Actually ganyan din ako nung bata pa." Natatawang sabi ko tumawa naman si tita "i think it's good? Hindi ka mapapagod kakabantay sa kanya" natatawang sabi niya tumango naman ako at mas lalong natawa "i think so tita" sabi ko.

"Let's eat?" Biglang sambit ni Nico na kanina pa pala naka tayo sa bakuna ng kusina "i already prepare the table. Let mom handle quisha Let's eat muna" sabi niya kaya tumango naman ako at humarap kay tita.

"Uhh tita. Is it okay if uhmm i eat muna?" Nahihiyang sabi ko

"Of course hija. Go eat, ako muna bahala kay quisha" nakangiting sabi niya kaya tumango naman ako at nag lakad na papunta sa kusina.

"Sit down babe" bungad ni Nico at iginaya ako paupo.

"I'm not really hungry nic. But I'll eat kase gutom nadin ako" sabi ko habang nakamasid sa kanya na lagyan ng pagkain ang plato ko.

"What?" Natatawang sabi niya tumingin naman ako sa kanya "what, what?" Tanong ko at sinamaan siya ng tingun.

"You're not hungry but you'll eat kase you're gutom na?" Pag-uulit niya sa sinabi ko kanina.

"Well I'm not hungry but I'm kind of gutom. You know" sabi ko at ngumiti sa kanya bago nag simula kumain napailing nalang siya at mahinang natawa.

"Babe. You should organizing the wedding na. I know next year pa yon but I'll be busy na" sabi niya bigla napatingin naman ako sakanya.

"Yah. I think i should para kahit matagal pa ready na. Tutulungan naman ako ni tita at ni triz" sabi ko tumango naman siya.

"Maybe i can help a little? You know I'm not into designs but i good at food you know" he smirked

"Yeah sure. Maybe I'll let you handle the foods and cakes" sabi ko kaya sabay kaming natawa.

"We'll prepare it already na cause we need more time to quisha. This past few days is so rough. I think we need time together" sabi niya tumango naman ako at ngumiti

"Ah baby. You really love me and quisha huh?" I teased

"Of course. You're both a gift i can never resist and forever to keep. I love you sha" sabi niya kaya natawa ako at hinampas siya ng kutsara

"Sira. Kumain ka na nga dyan. I love you too" sabi ko kaya sabay kaming natawa.

Mabilis naman kaming natapos kumain at dumiretso na sa kwarto ni Nico kasama si quisha. May lakad si tita kaya kami lang dito kasama ang mga kasambahay at guards.

Nakangiting kong pinagmamasdan ang dalawang pinaka importanteng tao para sakin.

Naka higa si quisha sa dibdib ni Nico habang kina kausap niya ito. O mas daling sabihin na kinakantahan niya.

"But you came along and you change everything...." mahinang kanta ni Nico sa tenga ni quisha. And maybe my baby understands cause she's smiling

"You lift my feet of the ground. Spin me around.... you make me crazier crazier" mahina paring kanta niya pero naka tingin na sakin.

Dahan dahan naman akong lumapit sa kanya at hinalikan siya sa lips "i love you" sabi ko habang naka tingin sa mga mata niya at ganon din siya sakin "i love you more" sabi niya at ngimiti bago nag baba ng tingin kay quisha na nasa dibdib parin niya naka higa.

"And i love you too baby" bulong niya dito