For hire: Baby maker

Chapter 40

Shakainah's POV

Life is really full of surprises, who would have thought na hindi ako makakapag-tapos ng pag-aaral dahil nabuntis ako at maagang nag pakasal. But life goes on.

Who would have thought that my bestfriend will betray me and i guess they're right that betrayal never comes from your enemies. But from the people who you once trusted the most. But then again life goes on

Who would have thought that i will meet someone who's willing to sacrifice his own life just to save mine. I found him in the midst of the war between me and myself. We're both tired and broken but that reason made us intertwined our love and we finally found each other. And my life has continue to shower more love for me and for him.

Maraming nangyari sa nag-daang araw. Mga pangyayaring hindi inaasahan at mga pangyayaring nakakasakit man pero tuloy parin ang laban. I really am grateful to over come those problems and i made it till the end.

"Are you happy?" Trizzha ask

I smiled "of course, sino ba namang hindi" sagot ko.

"I'm really happy for you and kuya sha, i know i say this a lot, but please love him and make him feel that he deserve the world. Please make him happy" she said then start crying.

"I will. Kahit na hindi mo sabihin gagawin ko triz. Your kuya made me feel like I've never been hurt before. He deserve all the happiness in this world." I sincerely said at niyakap siya.

"Thank you, and sorry dahil hindi ako makaka-attend ng wedding niyo" malungkot niyang sabi ngunit ngumiti lang ako sa kanya "oh don't worry triz. Pagka-uwi mo magpapakasal ulit kami ng kuya mo" tawang sabi at nanlaki naman ang mga mata niya.

"Sure ka ah? Lagot ka sakin pag di mo tinupad" sabi niya at niyakap akong ulit bago lumapit kay Quisha na nakahiga sa kama ko at natutulog. "I will miss this little baby" sambit niya at paulit ulit na hinalikan si quisha bago tumayo.

"i'll be going. Take care always sha" sabi niya

"Thank you. Mag iingat kadin don. Hihintayin namin ang pagbabalik mo" ngiting usal ko tska tumayo at yumakap sa kanya.

Mga ilang beses pa siyang nagpaalam bago tuluyang umalis dahil mali-late na siya sa flight niya. Naiintindihan ko kung bakit kailangan niya umalis. Alam kong mahirap at masakit ang pinagdadaanan niya kaya kung ang pag-alis ang makakabuti sa kanya at susuportahan namin siya.

Bukas na ang kasal namin ni Nico, medyo napaaga nga lang dahil sobrang excited nila tita at mommy at pinadali ang pag-aayos ng kasal. Wala naman kaming problema dun ni Nico dahil gusto din naman namin kaya pumayag nalang kami.

Maraming mga nangyari at parang ang bilis ng oras. Nandito ako sa bahay namin dahil kasal na namin bukas. Bawal daw kaming mag kita ni Nico dahil pamahiin daw yon. Hindi ko inakala na naniniwala sa ganyang pamahiin si Mommy, pero wala namang masama kung susundin kaya heto nandito ako.

Naging maayos na ang relasyon namin ni mommy at daddy. Naging normal na ang lahat lalo na ang pakikitungo ni daddy sakin at sa anak kong si Quisha. Kung minsan nga ay tinatabi pa nila itong matulog dahil namimiss daw nila na may kasamang bata kase parang ang bilis kong lumaki.

Si tita ang mommy ni Nico ay busy sa company niya, naging mabuti ang pakikitungo niya sa pamilya ko at mabilis na naka-close ito. Silang dalawa ni mommy ang naging abala sa kasal namin ni Nico at kung nag bonding sila ngayon ay parang kay tagal na nilang magkakilala.

Si Nico busy sa Hospital dahil nag file siya ng leave for one month kase after ng kasal lilibutin nalin ang Europa kaya todo trabaho siya para walang siyang maiwang pasyente. Naiintindihan ko naman yon at masaya ako dahil kahit na anong mangyari ay hindi talaga mawawala ang pag-aalaga niya sa mga pasyente niya.