'Dit is Louis, hij spreekt niet veel.' Zegt Liam en duwt Louis een stukje naar voren.
'Ik hoop dat je dan wel goed kan luisteren. Ik praat veel.' Roept Niall enthousiast.
Louis blijft zwijgend naar beneden kijken.
'Hier is je bed Louis, in dit kastje er naast kun je wat spullen kwijt die je graag dichtbij je wilt bewaren.' Legt Liam uit.
'We proberen hier gewoon als een normaal gezin te leven alleen zijn we dan allemaal van de zelfde leeftijd. En ieder heeft zijn eigen problemen en verleden gehad.'
Louis kijkt naar het netjes op gemaakte bed.'Voel je vrij om met anderen erover te praten.' Zegt Liam voordat hij de kamer verlaat.
Zoveel informatie, hoe gaat de jongen het hier ooit uithouden zonder te spreken?
Louis besluit op het bed te gaan zitten dat voor hem is bedoelt.
'Dus jij praat niet veel hé, waarom niet?'
Er zijn duizenden woorden waar Louis het antwoord van Harry mee zou kunnen beantwoorden.
Maar al die woorden blijken geen uitweg te vinden uit zijn mond.~

JE LEEST
𝚃𝚑𝚎𝚢 𝚃𝚘𝚕𝚍 𝙼𝚎 𝚈𝚘𝚞 𝚆𝚎𝚛𝚎 𝙳𝚊𝚗𝚐𝚎𝚛𝚘𝚞𝚜
FanfictionZe noemen hem gek. Stuk voor stuk. Hij is niet gek! Ze zijn bang voor hem. Stuk voor stuk. Behalve hij, die ene jongen.