Louis heeft Harry's ene hand los gelaten, ze schaatsen naast elkaar over het meer.
De sneeuw valt lichtjes en vallen als glitters in hun haren.
Enkel hebben ze oog voor elkaar.
'Jongens! We gaan komen jullie.' Harry en Louis schaatsen richting de oever van het meer naar de andere.
Ze verwisselen hun schaatsen met hun schoenen en lopen dan achter de groep aan.
'Bedankt, voor daar net.I-ik had nooit gedacht dat ik het zou kunnen.'
Louis glimlacht naar Harry wat voor hem al genoeg is.
Uiteindelijk komen de jongens aan bij het huis.
'Jullie weten wat dat betekent hé? Chocomel met slagroom en heel veel koekjes.'
'Nee Niall, we gaan zo eten.'
'Maar-'
'Niall luister naar Liam.' Antwoord Zayn terug.
Louis gaat terug naar boven om zijn boekje te pakken en iets te tekenen.
Hij voelt zich gelukkig na het schaatsen met Harry.
Zijn potlood schetst over het papier en dunne en dikkere lijnen ontstaan.
Louis hielt altijd wel van wat krabbelen in zijn schoolschrift maar om zijn gevoelens te uiten op papier vind hij misschien toch wel fijner.
Dan opeens gaat de deur open.
Snel legt Louis het boekje onder zijn kussen.
~
JE LEEST
𝚃𝚑𝚎𝚢 𝚃𝚘𝚕𝚍 𝙼𝚎 𝚈𝚘𝚞 𝚆𝚎𝚛𝚎 𝙳𝚊𝚗𝚐𝚎𝚛𝚘𝚞𝚜
FanfictionZe noemen hem gek. Stuk voor stuk. Hij is niet gek! Ze zijn bang voor hem. Stuk voor stuk. Behalve hij, die ene jongen.
