Iedereen schept wat eten op en begint te eten.
Calum heeft er wat moeite mee maar aangezien iedereen eet alsof het niets is begint hij ook langzaam.
'Ik ben trouwens Michael, ik ben achttien en ik ben hier omdat ik mezelf sneed.'
De jongen stroopt zijn linker mouw op en laat witte krassen zien op zijn arm.
'Maar ze zijn al van minstens een halfjaar geleden.'
Louis kijkt er naar en de jongen laat zijn mouw weer naar beneden glijden.
'Ik ben Ashton en ik ben of misschien zelfs was depressief geweest. Maar de jongens maken me altijd vrolijk.' Zegt hij en de jongens glimlachen naar hem.
Louis kijkt Harry's kant op. Harry kijkt met een blozend gezicht weg.
'J-ja, ik ben Harry en ik ben ook achttien.'
De jongen wacht geduldig tot dat Harry zijn zin af zal maken maar dat doet ie niet.
'Harry, wil je Louis nog vertellen waarom je hier zit?'
'U-uh nee dat hoeft niet hoor.' Lacht hij ongemakkelijk.
'Okay dan, het hoeft niet hoor. En ik en Zayn zijn zeg maar de leiders an jullie. We helpen met jullie problemen en doen het huishouden hier.'
Louis knikt langzaam.
~
JE LEEST
𝚃𝚑𝚎𝚢 𝚃𝚘𝚕𝚍 𝙼𝚎 𝚈𝚘𝚞 𝚆𝚎𝚛𝚎 𝙳𝚊𝚗𝚐𝚎𝚛𝚘𝚞𝚜
FanfictionZe noemen hem gek. Stuk voor stuk. Hij is niet gek! Ze zijn bang voor hem. Stuk voor stuk. Behalve hij, die ene jongen.
