𝚃𝚑𝚎𝚢 𝚃𝚘𝚕𝚍 𝙼𝚎 𝚈𝚘𝚞 𝚆𝚎𝚛𝚎 𝙳𝚊𝚗𝚐𝚎𝚛𝚘𝚞𝚜

Part 21

Als de jongen alle kleding behalve zijn boxer heeft uitgetrokken gaat hij onder de dekens liggen.
Louis wacht even tot dat hij ziet dat Harry slaapt.
Hij glipt zachtjes uit bed om hem eens goed te bekijken.
Op zijn tenen sluipt hij naar het bed van de jongen.
De deur heeft hij per ongeluk een kiertje open laten staan waardoor er een straaltje licht van de gang op zijn gezicht schijnt.
Even voelt Louis geen oorlog meer, geen pijn geen verdriet.
Want de jongen ligt zo vredig op zijn zij te slapen.
Dat Louis van binnen stiekem smelt.
Dan weet hij het, hij moet dit beeld vasthouden.

Hij loopt terug naar zijn kastje op de punten van zijn tenen.
Zo zachtjes al voorheen loopt hij terug met het boekje en het potlood.
Hij gaat naar de vijfde pagina en begint te tekenen.
Opeens gaat de deur verder open en kreunt Harry wat door het licht.
Niall kijkt vragen naar Louis.
Louis drukt in paniek zijn vinger tegen zijn lippen in teken dat Niall stil moet zijn.
Niall knikt en wilt de deur dicht maken.
Louis gebaard dat hij hem een stukje moet open laten.

'Moet hij een stukje open?' Vraagt Niall fluisterend en Louis knikt.
Niall trekt ook zijn kleding uit en loopt dan naar Louis toe.
'Wat ben je aan het doen?' Niall kijkt over zijn schouder mee naar de tekening.
'Wow, die is mooi.'

~