Chapter 14

62 5 0
                                    


WEIVE'S POV

"I used lavender color, represents the beauty of my name, and blue as peace.
I didn't used any design, it's because i know, you just want to know our name by using embroidery that made by us," tumingin siya sa lecturer at sa ibang classmates. "And lastly, to know our personalities."

I heard a slow claps from our PE lecturer. I didn't notice that, too. She's right. You really impressed me huh?

"Very short answer but, You're right," pagtutungo nito sa harap. "I wasn't expecting someone from all of you would noticed that." He looked at zay. "I really am very impressed, Ms. Gryffon."

After that, tumayo narin ang grupo ni gyu, i heard some murmurs about why they didn't have assignments.

"Bakit wala?"

"Sayang naman, wala sila."

"Omg gyuuuuuu."

"Oh, nasaan ang assignments niyo?" PE lecturer formally asked. "Hindi porke't mayayaman kayo at sikat ay papalagpasin ko ito." Medyo may pagtaas na tono nitong sabi.

"Sorry sir, may accident po kaseng nangyari kanina kaya nadumihan po ang mga P.E namin." Hiro said, pertaining to what happened a while ago.

And then I noticed gyu, he's looking intently at my direction, he's not looking at me, my seat mate, rather. Biglang sumama lalo ang tingin niya sa katabi ko, dumagdag pa na katabi niya ako.

"So? Pwede niyo pa namang isuot iyon." Si sir.

"It's stinks." Terry kang replied.

Nakita ko naman ang pagbuntong hininga ng PE lecturer.

"We have a proof." Daniel infiltrated.

"Oh, lemme see."

Mabilis nilang kinuha ang mga cellphone nila sa bulsa even though it is prohibited. Kaagad nila pinakita isa-isa ang mga gawa nila. Nang matapos ay napa buntong hininga nalang ang PE lec.

"Okay, but next time! Wear those PE. Clear? I'll accept your reasons today, but next time hindi na." After that, pinaupo niya na ang TeenG at nagsimula ng mag salita.

"Next meeting, mag kakaroon tayo ng exercise, at hindi lang iyon dahil bubuhayin ko ang mga muscle diyan sa katawan niyo." He looked in his rolex. "Naubos narin ang time ko, kaya naman, class dismiss."
After that, he rapidly left the class.

Dali-daling nag silisan ang nga classmates ko, ng akmang tatayo na ang seat-mate ko ay hinawakan ko ito sa pulsuhan para humarap siya sa akin. Nakita ko nanaman ang walang emosyon nitong mga mata.

"Ahh," pag uumpisa ko. Alam ko rin na nakatingin sa amin ang ibang mga studyante. And i don't care. Kaagad kong binuksan ang bag ko at kinuha ang book na hiniram ko sa kaniya at walang pasabi na pinatong ito sa kamay niya. Hindi na ako nag salita at lumabas na ng room. Sumunod naman ang mga kaibigan ko sa akin and confused written on their faces.

"Ano iyon ha weive?" Mapanuksong sabi ni blake.
Parang kelan lang ng hindi siya okay. Tsk.

"Do i need to explain myself?" Walang buhay ko silang tinignan at derederetsong naglakad.

An Immortal in DisguiseWhere stories live. Discover now