27.Bölüm

979 105 23
                                    

-1 ay sonra -

Serkan ile aram iyi. Bilinmeyen de uzun zamandır ortalıkta yok. Bana hiç yazmadı. Ne olduğunu merak ediyorum. Bir anda neden tüm bağlantıyı kesti. Yanlış giden bişeyler mi oldu? Benden mi soğudu yoksa başına bir iş mi geldi. Merak ediyorum. Bu soruların içinde boğulmaktansa ona yazmalıyım. Belki de aramalıyım. Bilmiyorum.

Üzerimi değiştim. Aşağıya çiçekleri sulamaya indim. Yaz artık geldi.

Halam siparişleri hazırlıyordu. Çiçekleri sulayınca kendime bir bardak kahve alıp masaya oturdum. Resim çizmeye başladım. Bu beni cidden rahatlatıyor. Düşüncelerinden uzaklaşmamıı sağlıyor bazen de daha çok düşünceye sebep oluyo ama neyse.

Kalemim sayfanın üzerinde gezerken yine aklıma bilinmeyen geldi. Lanet olsun ondan haber alana kadar içimin rahat etmiyceğini anladım.

Ona mesaj attım. Telefonumu kapatıp beklemeye başladım. Hadi artık gör şu mesajı.

"Selaam." Mesajın gelmesine o kadar odaklanmışım ki melonun geldiğini fark etmedim bile.

"Selam. Naber Melo."

"İyi."

"Napıyomuş burda benim dadam."

"Melo Bilinmeyeni hatırlıyor musun?"

"Evet de bir anda nerden çıktı şimdi bu? Yoksa bişey mi oldu."

"Hayır ama bana uzun zamandır yazmıyor. Okulların kapanmasına da son 1 ay var. Bu onu bulmam için 1 ayım var demek."

"Ne yani cidden onu bulabileceğini mi
düşünüyorsun?"

"Evet. Elimde bazı bilgileri var. Eğer onunla konuşmaya tekrar başlarsam onu bulabilirim."

"İyi de dadam senin sevgilin var."

"Sadece arkadaşça konuşmak istiyorum. Ayrıca Serkan medeni bir insan yanlış anlamaz dimi? Anlamaz ya. Anlamaz. Bişey olmaz. Sonuçta kim olduğunu bilmesem de o benim arkadaşım. "

"Eee onu bulmaya nerden başlıcaksın? "

"Ona mesaj attım ama görmedi. Acaba arasam mı?"

"Ara bakalım."

Telefonumun tuş kilidini açtım. Elim onun numarasının üzerinde duruyordu. Cesaretimi topladım ve numaraya tıkladım. Hoparlöre aldım, melonun da duyabilmesi için.

Telefon çaldı çaldı ama açmadı. Umarım mesajı görür.

___

Akşam oldu. Melo evine gitti. Halamla beraber yemeği hazırladık. Yemeğimizi yedik ben odama çıktım. Masanın başına oturdum. Elime kalem ve kağıt aldım. En başını düşündüm. Bana mesaj attığı o günü. Hiçbir bilgiyi atlamamak için mesajları açtım. En başına geldim. Tüm mesajları teker teker okumaya başladım. Okurken aynı zamanda işime yarayabilecek bilgileri kağıda yazmaya başladım.

-Basket takımında.

-Çileğe alerjisi var.

-Aynı yaştayız.

-Matematiği seviyor.

-En sevdiği renk siyah.

Elde ettiğim bilgiler bu kadar. Onu nerden bulmaya başlıyacağımı düşündüm.

Tamam ilk önce 11. Sınıfların basket takımındakilerinin ismini bulmam gerekiyor. Çünkü benle yaşıt olduğunu ve 11.sınıf olduğunu söylemişti.

Yarın ilk işim basket takımındakilerin isimlerini öğrenmek olucak. Bana nerden çıktı bir anda bu demeyin çünkü onu bulamazsam içim rahat etmez.

Bakalım 1 ay içinde bu kişiyi bulabilecek miyim?

Heloooo aşklarım. Çoooook uzun zaman aradan sonra ben geldim. Yazmayı özlemişim valla. Yorum atmayı unutmayın. Hepinizi seviyorum sağlıklı kalın ❤️

Kimsin Sen? | TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin