R kişisi | texting ✔

5.0 ( Final )

Şey ben dayanamadım attım bölümü 👉👈Buraya bir konuşma yapmayacağım ancak en sonda uzun bir konuşmam olacak. İyi okumalar 🤗 Bu arada altta bölümle birlikte okuyabileceğiniz şarkılar ekliyorum.

Zakkum - Biraz Uyu ( Cem Adrian ile )

Cem Adrian - Veda Busesi

Cem Adrian - Kulakların çınlasın

Emre Aydın - Son Defa

Emre Aydın - Buralar Yalan ( Bence en uygunu bu )

İlyas Yalçıntaş - Bu Nasıl Veda?

Anıl Bektaş - Bitti Hikayemiz

Anıl Bektaş - Sızı

Çağan Şengül - Mesafe

Çağan Şengül - Yoktur Yok

Birine güvenmek neden bu kadar zordu? Peki bu güvenin yıkılması neden bu kadar kolaydı? Sadece bir görüntüyle birlikte güven duvarımda çatlaklar oluşmuştu. Çatlak mı demişim? Yok be paramparçaydı şu an.

Onun eski sevgilisi olmasına bir şey demezdim. Hatta öpüşmelerine bile. Biliyorum ki Şeyma öpmüştü. Nereden biliyorsun demeyin, ona en azından bu kadarcık güvenim kalmıştı sanırım. Ama benden tekrardan bir şey saklamıştı. Neden saklamıştı peki? Onunla tekrar olmak için miydi? Bu kadar yalan söylemişken ve ben tam onu affetmek üzereyken tekrardan bir şeyler sakladığı ortaya çıkıyordu. Buna daha fazla nasıl dayanabilirdim ki?

Deniz onu hızla iterken gözlerimde gördüğüm en büyük şey korkuydu. Bir de acıydı. Benimkilerde ise hayal kırıklığı olduğuna emindim. Ona kocaman bir hayal kırıklığıyla bakarken, "Doğru mu bunlar?" diye fısıldadım. "Benden neden sakladın?"

Ağzını açıp tekrar tekrar kapattı. Verecek bir cevabı yoktu sanırım. Çenem titrerken başımı önüme eğdim. "Neden öpüyordu seni? Neden itmedin Reha?"

Reha dememle gözlerindeki ifade daha da derinleşti. Ancak umursamadım, şu an tek istediğim soruma bir cevaptı.

"Bak ben...şok olmuştum. Onunla aramızda bir şey yok yemin ederim. Sadece geçen senelerde buraya yaz tatiline geldiğimizde kısa bir ilişkimiz olmuştu ama devamı yok yemin ederim. Yemin ederim doğruyu söylüyorum."

Sesim titrerken başımı önüme eğdim. "Neden tam mutlu olduğum zaman yapıyorsun bunları? Belki anlamamışsındır diye söylüyorum, yoruldum. Çok yoruldum. Yemin ederim çok yoruldum." Ardından odaya girmek için arkamı döndüm ancak bir el koluma sıkıca yapıştı.

"Söylemedim çünkü sadece bir haftalığına buradaydık ve amacım kendimi affettirmekti. Bu önemli değildi ki. Seni mutlu etmek için getirmiştim, daha da üzül diye değil. Sadece seni düşünüyordum ben."

Elimi ondan kurtarıp son kez yüzüne baktım. "Kalbimi çok kırdın, defalarca. Artık kıramazsın. Çünkü kırılacak bir şey kalmadı. Ama seni hafife almamam gerek sanırım, yine kırmanın bir yolunu bulursun kesin."

Söylediklerimden sonra arkamı dönüp odaya girdim ve kapıyı çarparak kapattım. Gelmesin diye kilitledikten sonra kapının dibine oturup kollarımı dizlerime yasladım ve başımı dizlerime yaslayıp ağlamaya başladım. Omuzlarım sarsılırken Deniz sesimi duymuş olacak ki, "Gece aç kapıyı lütfen," diye seslendi ancak onu duymak istemiyordum. Daha ne istiyor olabilirdi benden?

"Gece," diye fısıldadı çaresizlikle. Kapının dibine çöktüğünü hissettim. Neden bu kadar çabuk olmuştu? Nasıl bu kadar kolay kırılmıştım yine? Elimi ağzıma bastırıp sesimi kesmek istedim ama belki de ilk defa birilerinin beni duymasını istiyordum. Bu yüzden ellerimi tekrardan bacaklarıma dolayıp ağlamaya devam ettim.