Bölüm 11

2K 210 32
                                    

"Leydi Pernia, iyi misiniz?"

Kapının ardında Lucian'ın sesini duyduğum an, kalbim biraz çarptı.

Bunu beni ne zaman öldüreceğini bilmediğim biri için mi yapmak istiyorum?

Farkına bile varmadan vücudum küskünce tepki verdi.

Bir kez daha Lucian'ın sesi geldi.

"Leydi Pernia, sakıncası yoksa, içeri gelebilir miyim?"

Çabucak cevapladım.

"Hayır."

"........"

Çok kibirli görüneceğimi düşünerek çabucak ekledim.

"Şu an berbat görünüyorum."

Yalan söylemiyordum.

Tabii ki Anne'in malikaneden uzakta olduğu kadar perişan değildim. Ama birkaç gün odamda sıkışıp kaldıktan sonra görünüşüm harika görünmüyordu.

"Size iyi bir neden verdim, bu yüzden lütfen geri dönün."

Umutsuzca umut ettim. Ama beklenmedik bir şey söyledi.

"O zaman gözlerim kapalı içeri gireceğim."

"Ne?"

Ben şokla gözlerimi genişletirken küçük bir sesle devam etti.

"Yapamaz mıyım?"

Hayır. Yapamazsın.

O yüzden lütfen git.

Bu zavallı kötü kadınla uğraşmayın.

Ama kelimeler ağzımdan çıkmadı.

Az önce duyduğum ses çok acıklıydı. Sahibi tarafından terk edilmiş bir köpeğe benziyordu.

Başımı sallamak zorunda kaldım.

".... Pekala. İçeri gelin."

"Teşekkür ederim Leydi Pernia."

Bu adam, şimdi teşekkür etme zamanı değil.

Onu görmek çok güzel.

Hayır, gardını indirmemelisin.

Estelle işin içine girdiğinde çıldırdı.

*gıcırtı*

Kapı yavaşça açıldı ve ayakkabılarının sesini duyabiliyordum.

Sesi dinlerken her türlü düşüncem vardı.

Diyelim ki şu anda hafıza kaybı yaşıyorum. Estelle ve Lucian hakkında hiçbir şey bilmiyorum.

O ısrar ederse ne yapacaksın?

Buraya gelir gelmez, "Ah! Birdenbire, başım zonkluyor!" Diye bağırırsam. Ve eğer yuvarlanırsam, biraz işe yarayabilir.

Ama onu yatağın yanına yaklaşırken gördüğüm an aklıma gelen tüm aptalca düşünceleri silmiştim.

Çünkü elinde büyük bir buket vardı.

Yüzlerce canlı mor hercai menekşesi vardı.

"Leydi Pernia, görüşmeyeli uzun zaman oldu."

Gözlerimi buketden alamayınca yavaşça ona baktım.

Gözlerini beyaz bir mendille kapatıyordu.

Gördüğümde göz kırptım.

"Gerçekten gözlerin kapalı mı geldin?"

Ben Yandere İkinci Erkek Başrolün EşiyimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin