Hakkı Yok

289 19 5
                                    

GECE

Başımı ellerimin arasına aldım ve karanlık odada tek başıma pencerenin önünde oturmuş bacaklarımı kendime doğru çekip bir ileri bir geri sallanıyordum.

"Olamaz,olamaz...." diye tekrar ediyordum. Her olamaz dediğimde ses tonum biraz daha artıyordu. Ayağa kalktım.

"OLAMAZ" diye çığlık atıp komidinin üzerindeki saati duvara fırlattım.

Hıçkıra hıçkıra ağlayarak yere çöktüm.

"Bunca zaman seni unutmaya çalıştım. Şimdi birden karşıma çıkıp her şeyi alt üst etmeye hakkın yok"

Hıçkırıklarım bir türlü kesilmiyordu. Çevremdeki eşyalardan tutuna tutuna zar zor ayağa kalktım. Banyoya girip yüzüme su çarptım. Lavabonun iki tarafından tutup tüm ağırlığımı kollarıma verdim. Ben uzun süredir kendimi değiştiğime inandırmaya çalışıyordum. Değiştim de. Artık o eski saf ve masum Gece değilim. Bir s*rtük gibi davranmayı kendime hayat felsefesi yapmıştım. Bugüne kadar öylede davrandım. Ama o ne yaptı karşıma çıkıp benim hala masum olduğumu söyledi. Ona hala aşık olduğumu söyledi. Yoktu böyle bir şey. Hem bundan sonra nasıl olabilirdi ki? Sırf olanları unutmak için kendimi bir bataklığa gömmüştüm. Benim buradan kurtuluşum yoktu artık. Kimsenin beni bu bataklıktan kurtarmaya gücü yetmez. Zaten ben de izin vermem. Ben böyle yaşamaktan memnunum. Keşke 1 yıl boyunca nasıl karşıma çıkmadıysa şimdi de çıkmasaydı. Onun yüzünden tekrar eski Gece olmak istemiyordum. Bir yıl boyunca s*rtük gibi davranmaktan ne çekindim ne de utandım. Ama Bora beni o halde gördüğünde içimde eskiden hissettiğim bir duygu hissettim. Utanç. Bana bunu yapmaya hakkı yok. Yakıp yıktıktan sonra tamir etmek için geri dönemez.

"Hakkı yok" diye fısıldadım.

"Hakkı yok" Bu ses bana ait değildi. Kafamı kaldırdığımda aynadan Cenk'in yansımasını gördüm.

Dik durup kollarımı bağdaştırdım ve aynada ona bakmaya devam ettim.

"Ne işin var burada?" dedim.

"Sana yardım etmeye geldim" dedi Cenk.

"Benim kimsenin yardımına ihtiyacım yok"

"Ben aynı fikirde değilim"

"Senin fikirlerin beni ilgilendirmez. Dofol buradan"

"Cık cık" dedi Cenk ve bana yaklaşmaya başladı.

"Yerinde olsam bana iyi davranırdım. Çünkü Bora'nın peşini bırakmasını sağlayacak tek kişi benim"

"Ne diyorsun sen? Senin deli saçmalıklarını dinlemeye hiç niyetim yok. Kapı orda ve çıkarken kapıyı kapat." dedim ve banyodan çıkmak için yürüdüm. Cenk kolumdan tutup durdurdu.

"Ondan kurtulmak istemiyor musun yoksa" dedi Cenk.

Kolumu Cenk'ten kurtarmaya çalıştım ama nafile.

"Yoksa ona hala aşık mısın?"

Kolumu zorla Cenk'ten kurtardım ve,

"Kaç kere söylediğimde buradan defolup gitmem gerektiğini anlayacaksın" dedim.

Güldü.

"Ne kadar da kibarsın"

"Öyleyimdir" dedim.

"Belli belli. Bugün Bora barda olay çıkarmış"

"Bundan sanane?"

"Olayın içinde sen de varmışsın"

"İşte olayın bu yanı seni hiç ama hiç ilgilendirmez"

"Olur mu hiç? Asıl bu yanı beni ilgilendirir. Sana yardım etmek istiyorum. İkimiz bir olursak Bora'dan rahatça kurtulabilirsin"

"Daha açık konuş Cenk. Mesela senin bu işten çıkarın ne olacak direk onu söylemen yeterli"

"Bora'dan alınmamış bir intikamım var ve..."

"Ve o intikamını beni kullanarak alıcaksın" diye Cenk'in cümlesini tamamladım.

"Zekileşmişsin. Bence sen bu anlaşmayı bir düşün. İkimizde karlı çıkıcaz bu işten." dedi Cenk ve çıkıp gitti. Olduğum yerden öylece kaldım. Kapının kapanma sesi geldiğinde. Çekmeceden sigara alıp yatağa oturdum. Sigaranın dumanını üflerken düşünüyordumda. Bir bu eksikti. Ne yapacaktım şimdi?

HERZAMANKİ GİBİ OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.

Bir Bağımlı HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin