Isaac aradan 2 yıl geçse bile hala yerini unutmadığı eve doğru yürüyordu. Gitmeden mesaj atmaya karar verdi.
@alone: Ne yapıyorsun?
@scott_mccall: Belki biliyorsundur sen,bir arkadaşım Fransa'dan gelecek. Adı Isaac.
@alone: Evet bir ara yakındınız tanıyorum.
@scott_mccall: İşte o geliyor bugün.
@alone: Özlemişsindir onu değil mi?
@scott_mccall: Onu özledim ama sinirliyim aynı zamanda.
@alone: Neden?
@scott_mccall:Bizi bıraktığı için.
@alone: Onu affedecek misin?
@scott_mccall: Sanırım evet. Ne olursa olsun o arkadaşım sinirli olabilirim ama bu onunla konuşmayacağım anlamına gelmiyor.
@alone: Sonuçta arkadaşın.
@alone: Seni tutmayayım görüşürüz.
@scott_mccall: Görüşürüz.
Isaac, Scott'ın onu affedeceğine mutlu olmuştu ama arkadaşım demesine de aynı şekilde üzülmüştü. Bunları düşünürken eve geldiğini fark etti.
__________________________
Kapıyı açan gözlerinden mutluluk akan Lydia olmuştu.
-GEL BURAYA ISAAC! diyerek sıkıca sarıldı arkadaşına.
-Lydia beni boğacaksın.
-Olsun.
Isaac gülerek karşılık verdi. Gerçekten Lydia'yı ve diğerlerini çok özlemişti. Özellikle kendisine şuan soğuk gözlerle bakmakta olan Scott'ı...
Lydia ondan ayrıldığında Stiles da ona sarılmıştı.
-Özledim seni dostum.
-Ben de seni özledim Miezcyslaw.
(Ben ismi doğru mu yazdım?)
-Hey! diyerek şakadan çıkıştı Stiles.
Malia da Isaac ile tanıştı. Sadece Scott hiç tepki vermemişti. Koltuğun köşesinde oturuyordu başından beri.
-Sana da merhaba Scott.
-Merhaba Isaac nasıldı Fransa? Daha mı normaldi? Üzüntünü giderdi mi?
-Scott dedi Lydia dişlerinin arasında.
- Scott istersen dışarıda konuşalım.
-Olur,tamam.
Dışarıya çıktılar ve yürümeye başladılar.
Ve bitti bölüm ya ben ne yapıyorum bilmiyorum bazen. Ama güzel bölümler yolda (yani sanırım) Daha gelecek birileri var. Öyle işte hadi bys.