16

791 75 54
                                    

@scott_mccall: Isaac.

@scott_mccall: Lütfen cevap verir misin?

@ısaac_lahey: Ne var Scott?

@scott_mccall: Anlamsız geleceğini biliyorum.

@scott_mccall: Ama özür dilerim. Seni kırmak istememiştim.

@ısaac_lahey: Evet. Anlamsız geliyor.

@ısaac_lahey: Bu kadar kolay mı sanıyorsun?

@ısaac_lahey: Sen basit bir özür mesajı atacaksın.

@ısaac_lahey: Sonra ben kabul edeceğim ve hiçbir şey olmamış gibi konuşmaya devam edeceğiz.

@ısaac_lahey: Ne yani ilkokul kavgası ettik benim mi haberim yok?

@scott_mccall: Haklısın Isaac. Gerçekten haklısın.

@scott_mccall: Bu kadar basit değil dediğin gibi.

@scott_mccall: Ama sana kendimi affetireceğim.

Görüldü.

_________________________

1 Hafta Sonra...

Scott'ın Ağzından

Sabah okula gitmek istemiyordum. Kendimi halsiz hissediyordum. Sanki bugün evden çıkmasam daha iyiydi. Ama şuan bunu başımdaki Lydia'ya anlatmak zordu. Üzerimdeki yorganı çekmiş ve ellerini beline koyup bana kalkmam için söyleniyordu. Huysuz bir çocuk gibi cevaplar veriyordum.

- Lydia gerçekten kalkmak istemiyorum.

- Hadi ama Scott. Kalk artık.

- Bence evden çıkmasam daha iyi olur.

- Neden?

- Başıma bir şey gelecekmiş gibi.

- Sen iyice kafayı yedin. Saçmalıyorsun. Hadi kalk ve hazırlan hızlıca. Biliyorsun bekletilmekten hoşlanmam Scott.

O an onu ikna edemeyeceğim kesinleşmişti. Mecburen kalkıp hazırlandım. Aşağıya indiğimde Lydia sıkılmış bir şekilde
beni bekliyordu. Yanına yaklaşırken konuştum.

- Çok mu beklettim?

- Yok sadece 28 dakika 54 saniye.

- O kadar oldu mu?

- Yalan mı söylüyorum?

- İstersen motorsikletle gidelim?

- Kaskı ver.

Okula girdiğimizde içimde hala o kötü his vardı. Belki de bu kadar takılmamalıydım. Lydia ile beraber bizimkilerin yanına gittiğimizde Isaac 1 haftadır olduğu gibi yine bana bakmıyordu. Şaşırmadım. Onunla konuşmak için bir sürü şey deniyordum. Ama benimle konuşmuyordu. Haksız değildi ama gerçekten bu kadar uzatması da saçma geliyordu bir yandan.

Biz konuşurken o gayet sessiz ve tepkisiz bir şekilde oturuyordu. Malia ona dönüp

- Isaac , dediğinde başını kaldırıp bize baktı.

- Ben iyiyim, sorun yok. Sadece uykumu alamadım.

Buna inanmayacağımızı biliyordu. Bize baktı ardından çantasını alıp masadan kalktı. O kalktığında ben de çantamı alıp peşinden gittim. Arkasından seslendim.

- Isaac!

Ama bana cevap vermedi. Bir daha seslendim ve bir daha. Yine cevap vermedi. En sonunda dayanamayıp kolundan yakaladığımda bana dönüp konuşmuştu.

- Ne istiyorsun Scott?

Gerçekten soruyor musun bunu?

Sinirle konuştum.

- Ne istiyorum? Lanet olsun sadece konuşmak istiyorum Isaac. Sadece konuşmak. Kendimi affettirmeye çalışıyorum. Ama sen yüzüme bile bakmıyorsun. Tamam ben aptallık yaptığımı kabul ediyorum. Ama bu kadarını hak ettiğimi düşünmüyorum.

Hiç konuşmadan birkaç dakika bana baktı.
Kendine gelip donuk bir şekilde

- Konuşmak istemiyorum Scott, dediğinde kendimi kötü hissettim. Gerçekten bu kadar berbat bir insan mıydım?

____________________________

Isaac'in Ağzından

Okul bittiğinde Malia ile beraber otoparka gittik. Stiles ve Lydia bizi bekliyordu. Malia benim merak ettiğim ama sormayı reddettiğim soruyu sordu.

- Scott nerede?

- Sanırım gitti.

Lydia memnuniyetsizlikle devam etti.

- Gerçekten böyle ayrılmamızdan mutlu değilim çocuklar. Isaac ve Scott'ın sorunları yüzünden eskisi gibi değiliz...Isaac sence de onu affetmenin zamanı gelmedi mi?

Gelmiş miydi? Onunla konuşmaya korkuyordum çünkü aklıma o gün geliyordu.

Biz birlikte olamayız.

Lydia'ya cevap vermeden arabaya bindim. Onlar da bunun üstüne yerlerini almıştı. Aradan tahminen 10 dakika geçmişti ki Stiles'ın telefonu çaldı.

- Efendim Derek?....NE?...Tamam geliyoruz.

- Ne oluyor Stiles?

Stiles ilk Malia'ya sonra bize baktı.

- Scott...kaza yapmış.

_________________

Ya sanki bu bölüm Scott'a üzüldüm. Siz?

Hata varsa söyleyebilirsiniz.

Yorumlarını bekliyorum. Kendinize iyi bakın millet.🧡



Alone | Texting [Scisaac] ✓✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin