Fedakar Bir ALNAZ hikayesi

Gözlerden Zihne Bir Yolculuk

(Sabah Saat 10.12)

Bu güzel güne ilk uyanan genelin aksine Nazlı olmuştu.Nazlı yavaş yavaş gözlerini açmaya başlarken üzerindevki yorgunluk kendini halâ belli ediyordu.Aklına gelen şeyle bu yorgunluğun sebebini hatırladı ve hafiften gülümsedi.İlk kez böyle bir duygu ve hissi tatmıştı ama bu durumdan şikayetçi değildi çünkü çok hoşuna gitmişti. Bedeninde yarattığı bu yorgunluk dışında yaşattığı hissi sevmişti.Bir süre karşı koltukta  tatlı tatlı uyuyan Ali'yi izledi.Ali'ye bakarken düşündüğü şey de akşam hissettiği ve beğendiği bu güzel histi.Kafasını biraz yana çevirdi ve saate baktı.Saat onu biraz geçmişti.Ali normal şartlar altında bu saate kadar çoktan uyanırdı ama bugün uyanamamıştı.Onun da kendi gibi yorulduğunu düşündü ve yine gülümsedi hafiften.Şuan kalkmaya pek niyeti yoktu ama kapının çalmasıyla kalkması gerektiğini anladı.Hem üzerindeki yorgunluktan hem de Ali'yi rahatsız etmemek için yavaşça koltuktan kalktı.Üzerinde sadece atleti olduğunu gördüğünde ise biraz utanmıştı.Ali'nin koltuğundaki tişörtünü aldı ve üstüne geçirerek kapıya yöneldi.Kapıyı açtığında karşısında Açelya'yı gördü.

Açelya:Nazlı kaç kere aradım neden cevap vermiyorsun?

Nazlı:Yorgunum Açelya görmemişim ne yapayım?

Açelya:Sen yeni mi uyandın gözlerinden uyku akıyor halâ?

Nazlı:Evet yeni uyandım.Söyledim ya çok yorgunum o yüzden uyumuşum bu saate kadar.

Açelya:Hastanede yeterince dinlenmiştiniz. Bu kadar yorgun olman normal değil.Ayrıca bu saate kadar da uyumuşsun.

Nazlı:Açelya ne demeye çalışıyorsun?

Açelya:Yoksa diyorum siz akşam başka şeyler yaptınız da sen o yüzden mi bu kadar yorgunsun?

Nazlı bu sözle olanları tekrar hatırlayınca biraz utanmıştı ama bunu Açelya'ya çaktırmadı.

Nazlı:Saçmalama Açi! Yok öyle bir şey.

Açelya:Durum pek öyle demiyor ama.

Nazlı:Olmadı diyorum Açelya.Hem olsa bile seni neden bu kadar ilgilendiriyor ki?

Açelya:Ne yani en yakın arkadaşım öyle bir şey yaşarsa benim haberim olmasın mı?

Nazlı:Öyle şeyler özeldir herkese söylenmez.Sadece yaşayanların arasında kalması gerekir.

Açelya:Daha önce yaşadın yani ki bunu diyorsun.

Ali'nin anlattığı aile kavramı Nazlı'nın kafasına iyice yerleşmişti.Ayrıca Nazlı da bu fikri benimsemişti o yüzden yaşadıkları bu özel anları aile dışından birisine anlatmak istemiyordu. Bu kişi en yakın arkadaşı Açelya bile olsa.O yüzden yaşadıkları bu özel anları anlatmamakta kararlıydı.

Nazlı:Hayır yaşamadım Açelya ama bunun böyle olması gerektiğini düşünüyorum.

Açelya ise bir şey yaşayıp yaşamadıklarına tam karar verememişti ama Nazlı'yı daha fazla konuşturamayacağını da anlamıştı. O yüzden daha da üstelemedi.Zaten Nazlı konu ne zaman Ali olsa Açelyayla çok fazla konuşmazdı hatta hiç kimseyle Ali hakkında uzun uzun konuşmazdı.Açelya'ya göre Ali Nazlı'nın gizli bir yanıydı. Onun hakkında sadece basit şeylerden bahsederdi.Hatta geçen kafe de anlattıkları şimdiye kadar anlattığı en büyük şeylerdi Ali hakkında.Konuyu değiştirmeye karar verdi.En iyisi bu olacak gibi görünüyordu.

Açelya:Peki öyle olsun.Ben kahvaltıya yardım edeyim diye gelmiştim içeriye almayacak mısın?

Nazlı:Tabi ki de alacağım pardon kapıda bıraktım seni Açi.

Açelya içeri girdi ve Nazlı'ya yardım ederek beraber kahvaltıyı hazırladılar.Onlar kahvaltıyı hazırlarken tüm seslere rağmen Ali uyanmamıştı halâ.Masa hazır olduğunda kalan tek iş Ali'yi uyandırmaktı ve bu görev tabi ki Nazlı'ya aitti.Nazlı yavaşça Ali'nin uyuduğu koltuğa yaklaştı ve yere oturdu çünkü eğilince yaraları acıyordu.Kendini Ali'ye döndürdü ve ellerini nazikçe Ali'nin saçlarına gezdirmeye başladı.İnce ve naif bir sesle konuşmaya başladı.