Clumsy with a hint of Rupok

Labing-isa

I woke up deciding to spend every second with Keane. Tinupad niya din yung promise niyang he will treat me better. Tinotoo na niya yung panliligaw niya so hahayaan ko nalang.

"Good morning!", bati ni Keane sa'kin pagkalabas kong gate.

"Good morning", binati ko din siya't kumapit sa braso niya. Papasok sana kami sa kotse niya pero sabi ko maglakad nalang kami dahil maaga pa.

"Good mood ah. Kras mo nanaman ako, hays", sabi niya habang kinagat ang labi at hinawakan ang baba niya. Swag face daw.

"Ang cute mo" sabi ko. "Sus, simpleng bagay", sagot ni Keane.

"Cute mo mukha kang taga-piyu", sabi ko.

"FEU? Pinagsasabi mo?", Keane said with a confused look on his face.

"You look like my piyu-Ture", ginaya ko ang mukha niyang swag daw. Okay, medyo corny. On the spot kasi kaya hindi masyado napag-isipan. Extra happy ako today kasi nilabas ko na lahat ng iyak ko kagabi. I don't want him to see na malungkot ako.. baka malaman niyang alam ko na yung sakit niya sa puso.

He just laughed but his smile disappeared when something came into his mind so naging seryoso ang awra niya. I'm also doing this para magkaroon siya ng dahilang magpa-surgery. Hindi naman sa assumera pero I think he felt so guilty when he hurt me, he thought he deserved to suffer.

He did hurt me pero... basta. I just want to be happy with him.. life is too short.

When we arrived sa UST, dumiretso na si Keane sa mga ka-team niya sa bball na kaibigan niya at ako naman ay dumiretso kay Maple.

"Magkasama ah", siniko pa ako ni Maple. "Pinayagan ko na ulit siyang manligaw", sinabi ko't tinago ang labi kasi alam kong papagalitan niya ako.

"Good", sagot ni Maple. Napatingin ako sakanya at nakitang niyang nagulat ako kaya sabi niya, "He did change, iba na aura niya you know? He's not scared to show you off na sa public." Maple said and looked down.

Oh, how I wish I can punch Dwayne's face. Maple deserved the whole world. She's so nice at siya din happy pill ko tapos lolokohin lang ng isang lalaki? But then again, wala akong magagawa. I don't have the right na makialam sa naging relasyon nila.

"Huy! Wag ka malungkot. Gusto mo pagsigawan kong baby kita eh yiee", pang-aasar ko sakanya so that she'll feel better.

"Sira.." sabi lang niya habang nakababa pa din ang ulo.

"HOY MAHAL NA MAHAL KO T-" tinakpan ni Maple ang bibig ko at hinila ako papasok sa classroom habang nag-bbow at nag-ssorry sa mga taong napatingin sa'min. Ano naman kung pagtinginan ng mga tao? I want people to know na dapat pinagyayabang at inaalagaan ang isang Maple.

Maple smiled pagkapasok namin at nag-ring na rin ang bell kaya madami na rin ang pumasok.

Dumating din ang lunch break, kumakain na si Maple nang ma-realize kong nakalimutan ko wallet ko.

"Kain na, huy! Baka malipasan ka nyan, malapit na mag-time oh", punong puno ang bibig ni Maple nang sinabi niya yun.

"Wait lang.", sabi ko't tinawagan si mama.

"Mama, I forgot my wallet", "Where is it?", "It's in my study table ata", "Pa'no yan? Di ka pa kumakain?", "Wala pala, ma. I'll just eat pag-uwi ko".

Nagtuturo na si Prof pero ang sakit ng tiyan ko. Bakit kasi nakalimutan ko wallet ko? Excited ka masyado sa pagsundo ni Keane sa'yo, girl?

Nakalapag ang ulo ko sa kamay ko at ang isa naman ay nakahawak sa tiyan. Pag ako umutot dito... kasalanan ko hehe

"Oh, Mr. Clemen-", "Good afternoon po! May ibibigay lang po", when I heard Keane's voice tinaas ko agad ulo ko. Grabe parang nawala yung sakit ng tiyan ko kasi na-distract ako sa mga kaklase kong nakatingin sa'kin.