ALESTA

10. BÖLÜM: "AYRINTILAR"

Keyifli okumalar. Vote verip yorum yapmayı unutmayın 💕💕

OneRepublic – Secret

10.Bölüm: "AYRINTILAR"

 Yazar Anlatımıyla...

Adam sakalını sıvazlayıp yanan kırmızı ışığın yeşile dönmesini beklerken rüzgar da yavaş yavaş şiddetini artırıyordu. Rüzgarın camlarla teması sonucu oluşan uğultulu ses bile saçlarına ak düşmeye başlamış bu adamın zihnindeki gürültüyü susturmayı başaramıyordu.

Birkaç gündür kimin kızının kimliğini deşifre etmiş olabileceğini ve ne için kızını öyle bir tabloya yönlendirdiğini düşünmekten ve kafasında şekillenen ihtimallerden dolayı kafayı yemek üzereydi. İhtimaller kesinlikle imkânsız kadar can yakıcıydı fakat tek bulduğu çıkış yolu da o mümkün olmayana çıkıyordu.

Kırmızı ışık yerini yeşile bırakırken gaza bastı ve arabayı Kemal abinin evine doğru sürmeye devam etti. Onu en güzel o dinler, o tavsiye verirdi. Zihnindeki karmaşayı bir tek onun durdurabileceğini biliyordu.

Sabah zihnindeki ihtimalleri değerlendirmek için İpek ile birlikte ufak bir araştırma yapsa da hiçbir sonuç elde edememişti. En azından bu kadar kısa bir zaman diliminde araştırmanın pek mümkün olamayacağını öğrenmişti. Daha geniş bir zamanda, Kemal abi ile de durumu konuştuktan sonra yeniden araştırmalarına devam edecekti.

Adam arabasını Kemal Kordel'in evinin önüne park ettikten sonra arabadan indi ve emin adımlarla bahçeyi geçip kapıyı çaldı. Kapıyı yüzünde her zamanki anaç gülümsemesi ile Lale Hanım açmıştı. Kemal Bey'in eşi olan bu kadını görünce gülümsedi adam da. Kemal Bey ne kadar abisi gibiyse Lale Hanım da o kadar ablası konumundaydı onun için ve kendini bildi bileli bu iki insan iyi anında da kötü anında da yanındaydı.

"Hoş geldin Alpay," dedi kadın onu içeri buyur ederken. Ancak adamın gözlerindeki ifadeyi anlamış olacak ki gülümsemesi soldu. "Durgun gibisin, hayırdır inşallah?"

"Birkaç konu var Lale abla aklıma takılan," dedi adam salona doğru ilerlerken. "Kemal abinin yanına geldim o yüzden."

"Yukarda, çalışma odasında. Sen geç yanına. Ben de yeni çay demlemiştim ondan getireyim size."

Adam kafasını sallayıp merdivenlere yönelirken artık zihnindeki düşüncelerden bir an önce kurtulmak istiyordu. Kafasındaki soru işaretleri azalsın, mümkünse tamamen yok olsunlar istiyordu. Yukarı çıkıp Kemal Abi'nin çalışma odasının kapısını tıklattı. Bir saniye sonra beklediği 'gel' sesini duyunca vakit kaybetmeden odanın kapısını açıp kendini içeri attı.

"Gel Alpay, gel," dedi Kemal Abi onu görünce gülümseyerek. Saçları tamamen beyazlamış yaşlı adam masasının önündeki deri koltuğa oturmuş, ortadaki büyük sehpanın üzerindeki evrakları inceliyordu. Yıllardır kardeşi gibi sevdiği, yeri geldiğinde dostu bildiği Alpay'ın yüzündeki farklı ifadeyi görünce hemen anlamıştı bir şeyler olduğunu. Adam karşısındaki koltuğa otururken o da arkasına yaslandı.

"Hayırdır, bir şey mi oldu?"

"Oldu mu olmadı mı bilmiyorum abi," dedi adam bir süre bekledikten sonra. "Kafam allak bullak şu iki gündür."

"Anlat bakalım kafandakileri. Anlat ki çözümünü arayalım."

Alpay derin bir nefes aldıktan sonra kafasını kurcalayan o meseleyi nihayetinde yaşlı adama açtı. "Mesajı atan kişi Duru'yu bir tabloya yönlendirdi. Edindiğimiz bilgilere göre tablonun kim tarafından ve ne zaman resmedildiği bilinmiyor. Yalnızca arkasında bir imza var. Birisi isimsiz bir kargo ile bir ay kadar önce açık artırmayı yapan adama gönderip tabloyu satmasını söylemiş."