Duyog (BW)

Part 8

WIN’S POV

Lumipas ang mga araw at bukas na ang book signing at press conference ko pero imbis na maging excited ako ay na stuck parin sa isipan ko ang sinabi ni Khaotung.

“Pero Win seryoso yung tungkol sa book mo. Alam mo na ba ang sagot?”

Khaotung is such a philosopher kaya minsan hindi ko siya maintindihan pero sa tanong na ito nagets ko agad.

Alam ko na ba talaga ang sagot?

Na lahat ng nangyayari sa book ko ay hindi lang sa panaginip ko nangyari kundi sa past life ko?

Is it really Reincarnation?

I’m still not sure pero naalala ko yung lalaki na nakabangga ko dun sa bookstore. I don’t know him at alam kong hindi ko pa siya nakilala sa buong buhay ko ngunit bakit ganun kabilis ang tibok ng puso ko? Na para bang nakilala ko na siya hindi nga lang sa utak ko pero sa puso ko, parang ang saya ng puso ko ng makita ko siya. Konting oras lang kami nagtitigan pero parang nabasa ko ang mga mata niya it seems like he found me. Parang ang tagal na niyang hinahanap ako at ang saya ng mga mata niya nung nakita niya akong muli.

Argh! Nakaka-frustrate hays hindi ko na maintindihan ang sarili ko. Napasabunot nalang ako sa sarili ko. Habang nakayuko ako ay nahagip ko sa gilid ng mata ko ang book ng ‘2gether’ kaya nilapitan ko ito at kinuha.

Pagkakuha ko nito ay tumambad sa akin ang book cover ng novel. It’s a picture of two guys sitting with each other and the one is holding a guitar. It’s sweet because they both wearing a football jersey and especially the earphones place on their ears.

I can’t help but to smile. They are so cute. Their relationship is funny and healthy. Sarawat and Tine is so perfect for each other.
Hinaplos ko ang book cover ng novel at hindi ko na namalayan na may namumuong luha na pala sa mga mata ko. I don’t know it it’s tears of joy or sadness.

If this really happens to me in the past life, can I still experience this in the present life?

Can my relationship will be like Sarawat and Tine?

If yes then it would be tears of joy.

If not

Then….

I don’t know.