Тариа хийлгэн сууж байхад тэр хүрч ирэн гарнаас минь атган хацрыг минь илбэлээ.
Жимин " өвдөж байна уу? " гэхэд нь толгойгоо аажуу сэгсрээд " чамайг байгаа болохоор өвдөхгүй байна " гэв.
Харин намайг ажиж буй эмч дэвтэртээ нэг зүйл бичин нөгөө эмч нь нулимсаа барьж ядаж буй ээжийг минь тайвшруулан суулаа.
Цаг харвал аль хэдийнээ үд дунд болсон байсан ба миний өдрийн унтлагын цаг эхэлсэн байлаа.
Эмчийг гарсны дараа ээж ч бас гаран би төсөөллийн Жиминтэйгээ хоёулахнаа үлдэв.
" надтай хамт унтаач " гээд түүнд хажуудаа зай гарган хэвтэхэд тэр гарнаас минь атган толгой сэгсрээд " одоо би явах ёстой " гэж хэлээд замхран алга болов.
Чамайг хармаар байна.
