SAVE ME -9958-

4-BEN LORD DEĞİLİM!

O hafta boyunca Xie Lian, yeni sahibini hiç görmedi. Hua Cheng, onunla anlaşma yapıp Xie Lian bedenini ona sunmaya razı olduktan sonra onu hiç ziyarete gelmedi. Xie Lian yaptıkları anlaşmanın geçerliliğini merak etti. Onu gerçekten koruyacak mıydı? Şu ana kadar ona verilen hizmet bir gram bile azalmamış hatta git gide daha da artmıştı. Hua Cheng b odadan çıktığından beri tonla hizmetkar bu odaya girip çıkmış, köşkün özel terzisi onun bedenini ölçüp ona yeni kıyafetler dikmiş, kuaför gelip saçlarıyla ve uzun süredir yıpranmış cildiyle ilgilenmişti. Hatta el ve ayak bakımları bile yapılmıştı. En son böyle şeyleri onu arayan canavardan kaçmaya başlamadan önce yaptırdığını hatırlıyordu. Eskiden bakımsız geçirdiği tek günü olmazdı. Onun yapmayı sevdiği hatta bu sevgi uğruna ailesini ve tüm bu karanlık yaşamı elinin tersiyle ittiği işte güzellik ve zariflik önemliydi.

Xie Lian uzun zamandır kaslarını esnetmediğini düşündü. Eskiden yaptığı birkaç hareketi tekrar etmeye çalıştı, gerçekten de katılaşmıştı. Egzersizlerinden birkaçını yapmak istedi ancak buna ne oda ne de zemin müsaade etmedi. Sonunda vazgeçip günlerdir içinde yaşadığı bu odanın penceresini açıp geniş pervazına oturdu. Aşağı bakınca çok yüksek olmadığını gördü. Bu geleneksel yapı iki kat seviyesinde inşa edilmiş ve geniş bir bahçenin ortasına konumlandırılmıştı.  Xie Lian bahçeye göz gezdirdiğinde pek çok çeşitten çiçeğin bahçeyi süslediğini gördü. Kış aylarında oldukları için bahar çiçekleri henüz kendini göstermemişti ama bahçedeki nergislerin kokusu sanki Xie Lian'a baharı getirmişti. Bugün hava güneşliydi ama keskin kar soğuğu yine de kendini hatırlatınca Xie Lian titreyerek hemen pencereyi kapattı ve kendisi için yüksek derecede ısıtılan odaya geri döndü.

Sabahın erken saatleriydi, Dr. Zhan her gün öğlene doğru gelir, rutin kontrolleri yapar ve onu konuşturmaya çalışırdı. Saat ikiye doğru psikiyatr kapıdan içeri girer ve Xie Lian'ı çözmeye çalışıp ona sorular sorarak tepkilerini izlerdi. Onlar odadan çıktığında saat neredeyse üç olurdu. Xie Lian her zamanki gibi yatağına yatar biraz uyuklar ve akşam yemeği geldiğinde kalkıp onu yerdi. Bir haftadır bu odanın içinde aynı döngüde yaşayan Xie Lian biraz sıkıldığını fark etti. Evet, ona verilen tüm bu hizmet güzeldi ama yine de nankörlük edip sıkılmaya hakkı olamaz mıydı?

Xie Lian saate baktı, kahvaltı saatiydi. Bugün normal saatinden daha erken uyandığı için hizmetkarları suçlayamazdı.

"Sanırım acıktım." Xie Lian'ın sesini kendinden başkası duymamıştı ama bunu söyledikten birkaç saniye sonra kapı tıklatıldı ve bu özel misafirin kimseyle konuşmadığını bilen hizmetkarlar ellerinde tepsilerle içeri girmişti. Xie Lian dolu tepsilere baktıktan sonra hizmetkarlara başını eğerek teşekkür etti. Hizmetkarlar ona içtenlikle gülümseyip başka bir isteklerini olup olmadığını sorduğunda Xie Lian yine başıyla cevap vermişti.

Odada yalnız kalan Xie Lian yemeğini yiyip midesini sonuna kadar doldurdu. Aç bırakıldığı günlerin acısını çıkarana kadar yemek yemeyi alışkanlık haline getirmişti. İnce, altın renkli ipek pijamasının üzerinden yemekle doldurduğu göbeğine dokundu ve sonunda doyduğuna kanaat getirdi. Boşalmış tepsiye göz gezdirince tüm tabakların boş olduğunu gördü. Burada her şey onun bünyesine göre hazırlanıyordu. Yemekler yiyip doyacağı kadar gatirilir, kıyafetler üzerine göre dikiliyor, odanın sıcaklığı ona göre ayarlanıyordu. Sanki tüm köşk ona hizmet etmek için vardı.

Xie Lian kendi kendine söylendi:

"Dr. Zhan'ın dediği kadar var sanırım. Kızıl Lord gerçekten de..."

Yeni malına değer veriyordu.

İşte tüm bunların altındaki neden buydu. Hua Cheng ile yaptıkları karşılıklı anlaşma. Gerçi Xie Lian ona bedeninden başka verebileceği bir şeyi olmadığını söylediğinde Kızıl Lord bunu istediğine dair bir şey söylememişti. Hatta bir haftadır onu görmeye bile gelmemişti. Ama sonuçta karşı da çıkmamıştı. Belki de Xie Lian'ın önerisinin onu koruyarak vereceği efora değip değmeyeceğini kafasında tartmakla meşguldü.