🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
"Daha iyi misin abla?"
Jimin , Jisoo'yu oturmaya çalışırken söylenmiş ve iyi olduğuna kanaat getirdiğinde ondan uzaklaşmıştı.
"Şimdi daha iyiyim Jimin. Yardım ettiğin için teşekkür ederim."
Jimin gülümseyerek bozulmuş saçlarını düzeltmişti. Çektiği ağrıya rağmen ablası acısını belli etmiyordu. Bu canını yakıyordu ama yine de diğerlerinin içinde neler geçtiğini belli etmek istemiyordu Jisoo.
"Jungkook bebeğinin yanında. Onun için endişelenmene gerek yok. Sağlıklı doğmuş, şuan sadece oksijen cihazına bağlı. Bir kaç gün sonra onu eve götürebiliriz."
Jisoo duydukları ile mutlu olmuştu. Kalbinde ki yangının üstüne Jimin sular serpmişti. Bebeği iyi ise sorun yok demekti. Onu sesli mesaj adam tamamıyle saçmalamış ve içine kurt düşmesine sebep olmuştu. Ama bebeği iyiydi yani hiçbir sorun kalmamıştı...
Jimin ağzını açıp konuşacağı sırada kapı hızla açılmış ve içeriye nefes nefese Jin gelmişti. Yüzünde dehşet verici bir korku var. Hızla gözleri Jisoo'yu bulmuş ve ona taraf koşarak sıkıca kolları arasına almıştı yorgun bedeni.
"Tanrım! Hayatım iyisin öyle değil mi? Haberi alır almaz gelmeye çalıştım. Ama üzgünüm çok geç kaldım."
"Ben iyiyim." Dedi soğuk bir tonda. Alfasının sarılışına bile karşılık vermemişti.
"Bir sorun var? Sen iyisin bebeğimiz de iyi. O zaman neden mutsuzsun Jisoo."
"Sen yoktun Jin. Bütün sorun bu. Sen yanımda hiç olmadın."
Omega sesini yüksek tutarak bağırmış ve ona sarılan bedeni itelemişti. Ağlamak istiyordu ama yapamıyordu. Gözleri sırf sinirle parlıyordu.
"Bebeğim, işlerim-"
Jin ona yaklaşacağı sırada omega olan ona engel olmuştu.
"Hangi cehennemin dibinde isen oraya geri dön Jin. Seni görmek istemiyorum."
Alfa şaşkındı. Omegası ona asla böyle çıkışmamıştı. Hadi ama , Jisoo onun bir kelimesini iki etmeyen tek kadındı. Böyle sinirli oluşu onu şaşırtmıştı.
"Şu an sinirlisin ve ne dediğini bilmiyorsun
Jisoo. Sakinleş, öyle konuşalım."
Bir hah sesi dudakları arasından çıktı omeganın. Ama üzerine bir söz eklemedi. Ne diyebilirdi ki? O bile neden sinirli olduğunu bilmezken onu ne ile suçlayacaktı?
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
🌼
Jimin elinde iki kahve ile eşinin yanına ilerledi. Eşi adeta bebeğin başında nöbet tutuyordu. Onu uzaktan izliyor ve yorulduğu zaman da orada ki koltuklara oturuyordu.
"Ablam nasıl?" Diye sordu eşi yanına oturduğu zaman. Bir eline ona uzatılan kahvesini alırken diğer kolunu omeganın omzunun üstüne atıp yanına çekmişti.
"İyiydi. Sonra Jin geldi ve biraz tartıştılar. Uyuduğun da ise buraya geldim."
Jungkook anladığında dair kafasını sallamıştı. O adamın buraya gelmesini bile istemiyordu. Onun hakkında her geçen gün öğrendiği gerçekler ona olan nefretini artırıyordu.
Omegası ile arasında bir sessizlik oluşmuştu. Gecenin bir vakti olduğu için koridor sessizdi. Sadece ikisinin sakin nefes sesleri vardı.
"Jungkook!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love A Stranger
Fanfiction"eğer benimle evlenmezsen oraya gider ve abinin evlenmesine engel olurum. Biliyorsun hiçbir şeyden korkmuyorum. Bunu yaparım." "Sen ... Neden böyle birşey yapıyorsun?" "Evet mi hayır mı?"
