Love A Stranger

18|güzelliğine

.
.
.
.
.
.
.
.
.
Jungkook'un günlerce eve gelmediği günler olurdu. Bu onun için asla bir sorun olmamıştı. Kendinden bile taviz verdiği bu işi önemsemek onun en büyük hakkıydı.

Bazı günler yorulduğu ve dinlenmek için bir kaç saati kendine ayırmak istediğinde bile bu isteğine zorlukla karşı geliyordu. En büyük şirketler bile küçük hatalar ile yeri görür. Demişti babası ölmeden önce. Her ne kadar babasına karşı bir nefreti olsa da bu sözü sayesinde güçlenerek buralara kadar geldiğini düşünüyordu.

Ama Jimin hayatına girdikten sonra eski benliğini kaybetmiş gibiydi. İlk aylarda gözlerini kör eden nefret ona büyük sorunlar yaşatmıştı. Alfası ile iyi anlaşan Jungkook sırf Jimin'e kötü davrandığı için kendisi öldürmek ile tehdit ettiğini hatırlıyordu. Içinde ki alfayla uzlaşmak ciddi anlamda onu yaralamıştı. Kısa sürede toparlanmak onun için kolay olmamıştı.

Gerçekleri öğrendikten sonrası ile başka bir bela idi. Bu sefer Jimin'e duyduğu sevgi ve özlem yüzünden işine odaklanamaz olmuştu. Sevdiği insandan uzak durmak zordu. Hele ki onlar gibi taze aşka sahip olanlar için daha da zordu bu süreç.

Yine Jungkook'un fazlaca yoğun olduğu günlerden biriydi. Eve geç vakitlerde geliyor ve sabahın erken saatlerinde evden çıkmak zorunda kalıyordu.

Şimdi ise önemli bir toplantıya girmek için son hazırlıklarını sürdürüyordu. Metni defalarca gözden geçirmiş ve her hangi bir yanlış var mı diye inceliyordu. Aniden çalan telefonu ile ilgisini kaybedip sesin geldiği yere bakındı. Koltuğun üzerine öylece atılan telefonu eline alıp aramayı cevaplamıştı.

"Jungkook-ah müsait misin?"

"Önemli bir toplantıya gireceğim abla. Evde bir sorun mu var?"

"Evde bir sorun yok." Diye ağzında geveledi. Genç kadının söylemek istediği bazı şeyler vardı ama bu doğru zaman mıydı bilmiyordu.

"Abla, endişelenmeye başlıyorum."

"Hayır endişelenecek bir sorun yok ortada Jungkook. Sadece ,Jimin biraz huysuz. Kavga falan mı ettiniz diye soracaktım."

"Ona telefonu verebilir misin?"

"Bilmiyorum Kook. Yanına bir kaç kere gittiğimde bana hırladı. Böyle bir durumda yanına gitmek doğru olmaz."

"Tamam. Ben nedenini öğrendikten sonra seni arayacağım abla. Bir sorun olmadığına eminim. Büyük ihtimalle kızgınlığa gireceği için omegalara karşı hassas. Kendini kötü hissetmene gerek ,tamam mı?"

Kısa bir vedalaşmanın ardından Jungkook başka bir arama başlattı. Jimin'i en iyi tanıyan kişiyi arayacaktı. Ki bu da Jennie'den başkası değildi.

"Jennie?"

"Soracağın şeyi uzatmadan sorabilirsin. Neler olduğunu biliyorum."

"Yani neden huysuzluk yaptığını biliyorsun?"

"Elbette, Jimin'e hiç iyi bakmıyorsun." Dedi sesinde belli olan sahte bir sinirle.

"Pekala, şaka bir yana Jimin omegası ile tartıştığı zamanlar genelde huysuzluk yapar. Yaptığı yuvadan çıkmaz ve kızgınlığının bitmesini bekler. Ama artık bir eşi var ve ben ona omegasıyla tartışmaması gerektiğini  söyledim. Görünüşe göre beni dinlemiyor."

"Benim ne yapmam lazım? Şirketteyim şu an ve önemli bir toplantıya hazırlanıyorum."

"Bir omega ile nasıl ilgileneceğini bilmiyorsun değil mi?" Alfadan yanıtsız bir cevap aldığında kaşlarını çattı.