Love A Stranger

1|hamile

.
.
.
.
.
.
.
.
Sıcacık ve yorgun bir günün ardından Jimin odasına girdiğinde kendini hızla yatağına atmıştı. Vücudu bu ağır tempoya alışık olsa da herkes gibi o da çok yorgun düşüyordu.

Yatağın da derin bir nefes aldığında bu durumdan nefret ettiğini defalarca dile getirdi.

Omega olmak nefret ediyorum. İnsanların bakışlarından, bu kadar hassas olmaktan ve en kötüsü de alfalara itaat etmekten.

Her gün olduğu gibi bu günde lanet okudu bu berbat düzene. Parası ve gücü olan herkes Tanrı gibiydi sanki. Herkes ,öyle insanları, çok yükseklerde görürdü. Onların yaptıkları her zaman övgülerle anılıyordu.

Ama Jimin bir omegaydı ve bu toplum ona ve diğer omegalara hiç güler yüzünü göstermiyordu. Aşağılanmalar , sözlü yada fiziksel taciz onların gözünde hiçbir şeydi. Omegalardan bir Hiç olunması ve ağzını kapalı tutması istenirdi.

Jimin bu sisteme boyun eğdiğin de daha on üç yaşındaydı. Küçük bir çocukken öğrenmişti herkesin gerçek yüzünü.

Babasını kaybettiği o gün herşey netleşmişti.  Babası çalışmayı seven bir betaydı. Yaptığı işten asla gücenmez ve yapabildiği her işi yapabilirdi. Mükemmel bir kalbe sahipti babası. Belki bu yüzden Tanrı onu yanına almıştı. Bu kirli dünyada yaşamayı hak etmiyordu babası. O hak ettiği cennete gitmişti.

O günden sonra Jimin ve abisi çalışmaya evi idare etmeye başlamıştı. Onlarda babaları gibi alının teriyle paralarını kazanıyorlardı. Ama bu para asla dört omega'ya yetmiyordu. İhtiyaçları her geçen gün artıyordu. Jimin bu yüzden çifte mesaiye kalıyordu. Yine de yetmiyordu.

Berbat bir halde eve geleceği sırada bir alfa çıkmıştı karşına. O baygınlık geçirirken onu tutmuş ve hiç düşünmeden hastaneye götürmüştü. İşte o zaman hayatını mahveden adam ile tanışmıştı.

Kim SeokJin.

Görünürde mükemmel bir insandı. Jimin bugün bile ona hayranlık duyuyordu. Ama saklanan çok fazla sır vardı ve omega bu sırları daha öğrenmemişti.

Neyse ki Jin ona iyi yüzünü gösterip onu o zorlu dramdan kurtarmıştı. Ona arkadaşının yanında bir iş bulmuş ve daha bir düzen için ona yardımcı olmuştu.

Jimin bir alfanın nasıl bu kadar iyi olabileceğini düşünmeden edemiyordu. Jin ona asla bir talepte bulunmamış yada yapmak istemediği bir şey için onu zorlamıştı. SeokJin görünürde gerçek bir dostu.

Jimin yorgunlukla ayağa kalkıp bir duş almak için banyoya girmişti. Kısa bir sürede bir duş alıp hızla banyodan çıkmıştı. Banyoda uzun süre kalkmak fazla masraf olurdu. Bunları düşünerek her zaman adımını atması lazımdı.

Odasına girdi ve vücuduna bir kaç parça kıyafet geçirdi. Yatmak ve derin bir uyku çekmek istiyordu ama salondan gelen sesler buna engel olmuştu. Merakına yenilerek odadan çıkıp hemen salona ilerlemişti.

"Ne! Hamile misin?" Dedi halası büyük bir şokla. Bu durum herşeyi daha da kötü hale sokacaktı.

"H-hala ben çok üzgünüm. " Abisi ağlıyordu Jimin'in. Jimin ona dayanamazdı ki . Hızla yanına koşmuş ve destek olmak için ona sıkıca sarılmıştı.

"Ona yaklaşma Jimin. O bizim gururumuzu iki paralık etti. " Annesinin sinirli sesi beklenmedikti. Jimin annesini hiçbir zaman bu kadar sinirli görmemişti. Biraz korkmaya başlamıştı.

"Anne lütfen deme öyle."

"Sen hâlâ konuşuyor musun? Sana git dedim bu evden. Bu çocuk kime aitse git onun yanına. Bu evde daha fazla kalamazsın." Annesi ne kadar sinirli olsa da bir o kadar da kırgındı. Bu yüzden oğlunu yere iterken aklından neler geçtiğini bilmiyordu.