Yasak Sevgilim | FİNAL OLDU

Bölüm 4

4.Bölüm

"Senin güzel kokun..."

🥀

Tenlerimizin birbirine temas etmesi ve kokusunu daha yakından solumak aklımı durduruyordu.

İki elini de bel boşluğuma koyan adama baktım.Derin mavi gözler beni yasağa davet ediyordu.

Ben ise hareketsiz kalarak bir nevi o yasağı çiğniyordum.

Çiğnemek istiyordum.

Ama içimde ki son güç kırıntılarıyla."Asaf..."Diye mırıldandım."Yapma."

Gözlerini yumup alnını alnıma yasladı.Elimde ki kadehi ve çantamı terasın duvarının üzerine bıraktım.Ve bende onun gibi gözlerimi yumdum.

Derin bir nefes aldı,"Alaca..."Dedi."Yalvarırım,engel olma."

Pes ederek ellerimi omuzlarına yerleştirdim.

Kendi isteğimle bu durumun ilk adımını attım.Alınlarımız hala birbirine yaslıyken gözümü açtım ve Asaf'ın dudaklarında ki güzel gülümsemeyi gördüm.Aynı şekilde bende gülümsedim.

O da benim gibi gözlerini açtı.Birbirimizi izledik.Asaf yavaşça yerinde hareketlendi,müziğimiz yoktu ama sessizlik onunla daha güzeldi.

Boyum onun omuzlarına geliyordu.Ellerimi omzundan ensesine ilerletip iki elimi ensesinde birleştirdim.

Belimde ki elleri bulunduğu yeri başparmağıyla okşuyordu.Gözlerimi gözlerinden çekerek başımı sol omzuna yasladım.Yerimiz de yavaş yavaş hareket ediyorduk.

Asaf'ın burnunu saçlarımda hissettim.Sonra içine derin bir nefes çekti.

"Senin güzel kokun..."Diye mırıldandı kulağımın dibinde."Beni sana bağlıyor."

Söyledikleriyle kalp atışlarım hızlandı,kafamı boynuna doğru çevirip başımı tekrar omzuna yaslayarak burnumu açıkta kalan boynuna sürttüm.

Kasılan bedeniyle gülümsedim.Benden etkilenmesi hoşuma gitmişti.

"Hm."Diye mırıldandım,nefesim boynuna çarparken."Yanlış olduğunu bile bile mi Asaf?"

Sözlerimle beraber bedeni daha fazla kasıldı."Alaca,son günlerde aklımda ki tek doğru sensin."

Burnumdan nefeslenir gibi gülüp,burnumu ona dediklerimin aksine tekrar erkeksi kokusunun kaynağı olan boynuna sürttüm.

Asaf yana doğru bir adım atarak beni geriye doğru itekleyip,kendi etrafımda dönmemi sağladıktan sonra kolunu belime dolayarak beni tekrar kendine çekip geriye doğru yaslanmamı sağladı.

Saçlarım zemine doğru dökülürken o da üzerime doğru eğilmişti.Yüzünü yüzüme yakınlaştırıp dudaklarını yanağıma bastırdı.

Nefesimi tutarak bekledim.Dudaklarını yanağımdan çekmeden konuştu;

"Deniz haklıymış,yanakların yumuşacık."

Kendi diliyle Deniz'den bahsetmesiyle kollarında ki bedenim kaskatı kesildi.Kendime gelir gibi nefesimi verdim.

Asaf beni tekrar dik bir konuma getirdi.

"Gitmek istiyorum..."Diye fısıldadım,gözlerim kapalıydı onun gözlerine bakamayacak kadar kendimi tuhaf hissediyordum.

Elini çıplak sırtıma koydu."Alaca..."

Bir adım geriye doğru çekildim."Lütfen,aklım çok bulanık."

Ellerini bedenimden çektikten sonra başını onaylar anlamda salladı.Duvarın üzerinde ki çantamı aldım.

"Seni bırakayım."Diyen Asaf'ın nihayet gözlerine baktım.Gözlerinde ki umut dolu ifadeyle bakıyordu.Boğazımda ki yumrunun gitmesi için yutkundum.

"Gerek yok."Dedim.Gözlerinde ki ifadeler kırıldı.

"Peki."Dedi,sesinde ki pes etmişlikle.

Hemen arkamı dönüp yanından ayrıldım.Gözlerimin yandığını hissediyordum.

Terastan çıkıp,balo salonunun kapısının önüne geldiğimde gözüm kapıdan çıkan kadına ve yanında yürüyen çocuğa takıldı.Olduğum yerde durdum.

Deniz annesinin elini tutmaya çalışırken,Selin emin ve dik adımlarla benim olduğum tarafa doğru yürüyordu.Sanki yanında ki oğlunun çabası umurunda değilmiş gibi.

Selin'in gözü benimle çakıştığında bir kaç saniye gözlerime baktıktan sonra gözleri arkamda ki noktaya takıldı ve yüzünü işveli bir gülümseme kaplayınca arkamda ki kişinin kim olduğunu anlamış oldum.

Selin ise hemen Deniz'in elini tutup bana kibirli bir bakış atarak yanımdan geçti.

Daha fazla orada durmadan asansörlerin olduğu kısıma yürüyerek düğmesine bastım.Hemen çantamdan telefonumu çıkararak Zeynep'e başımın çok ağrıdığı yalanını uydurup mesaj attım.

Bir daha arkamı dahi dönüp onlara bakmadan gelen asansöre binerek,oradan çıktım.

🥀

MERHABA.

BEĞENDİNİZ Mİ?

YILDIZA BASMAYI UNUTMAYALIM.♡♡

DİĞER BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE.