BERDEL MESELESİ

"14.bölüm"

Ona baktığımda üstü başı dağınıktı gömleği her zamanki gibi özenli değildi saçları alnına düşmüş bana boş boş bakıyordu

Onu görmezden gelerek Arkamı döndüm büyük Kapıdan içeri girdim hızlı hızlı yürüdüm uçağa varan kapıya doğru arkamdan geliyor muydu bilmiyorum hoş gelseydi de birşey değişmezdi

Kararım kısa ve netti.

Kolumdan tutulmamla yerimde durdum yüzüne bakmak istemiyordum Arkamı dönmedim.
Önüme geçip yüzüme baktı

"Beni Böyle bırakıp gidecek misin?"

"Evet" Dedim gülümseyerek.

"Deniz ben çok özür dilerim bilmeden istemeden sarf ettim o cümleleri" dedi sesi kısılırken

"Bitti mi?"

"Bitmedi deniz neden dinlemiyorsun beni?"

"Ben ortada önemli dinlenecek birşey göremiyorum"

"Bu kadar acımasız olma"

"Ben mi acımasızım cihan ben mi?" Sesim olduğundan yüksek çıkmıştı bir kaç kişi bize dönse de umrumda değildi

"Lan resmen bana namussuz dedin"

"Bana ya bana nasıl söyledin o cümleleri cihan ben hak etmedim onların hiç birini"

"Hak etmedin evet dilim kopsaydı söylemeseydim ne olur affet beni öğrendim gerçeği"

"Bitti cihan evrakları da imzaladık bitti ve on dakikaya uçağım kalkıyor hoşçakal"

"Beni Böyle bırakamazsın beni burda böylece enkaz gibi bırakıp gidemezsin lan gidemezsin"

Yüzüme doğru bağırınca bir adım geriledim.

"Halen aynı şeyleri yapıyorsun özürün kabahatından beter"

"Deniz bak ne olursun sana bir kere daha söylüyorum ne olur gitme bırakma beni ne olursun yalvarırım sana"

"Hoşçakal" Dedim Arkamı dönerek.

"Yapma..." gözleri iğne gibi batmıştı kalbime beni neden bu kadar etkiliyordu bilmiyorum
Biraz ilerledikten sonra arkama baktım çıkışa doğru yürüyordu omuzları düşmüş yavaş yavaş gidiyordu kapıya.

"Özür dilerim cihan karahanlı" diye fısıldadım kendi kendime.

"Saat 18.00 'a ait olan mardin-istanbul uçağımız havaalanından ayrılmıştır"

Gelen anonsla gözlerimi şaşkınlıkla açıldı uçağı mı kaçırdım ben?

Girdiğim kapıdan çıktığımda cihan arabanın yanında yere oturmuştu kolları dizlerinin üzerinde birleştirmiş kafasını kollarına dayamıştı küçük bir çoçuk gibiydi hali içimi acıtsada yelkenleri suya indirmek gibi bir niyetim yoktu.

Görüş alanına ben girdiğimde öyle bir sevinç vardı ki gözlerinde mesela markete gideriz ve annemiz bize istediğini alabilirsin derdi ya öyle bir sevinçti işte.

O koşarak gelip bana sarıldı ben sadece öyle durdum

"Gitmedin.. beni bırakmadın.."

"Uçağımı kaçırdım diye geldim"

"Olsun sonuçta geldin bana hadi evimize gidelim"

"Ben ne o eve gelirim ne seninle o arabaya binerim biletimi aldım yarın için"

"Deniz ne olur yapma böyle gel oturalım konuşalım anlatayım herşeyi sana"

"Anlatılacak birşey var mı cidden?"