BERDEL MESELESİ

"21.bölüm"

Yüzüme boşalan su ile yerimden sıçradım. karşımda yarım ağız gülen cihanı görmeyi beklemiyordum elbette.

"Ne yapıyorsun ya?" Dedim yüzüme yapışan saçlarımı düzeltmeye çalışarak.

"Bir saattir seni uyandırmaya çalışıyorum ayı gibi uyuyorsun deniz. toplantı var diyorum aynen kanka diyorsun uykuda?"

Şimdi sağdanda baksanız adam haklı Soldan da baksanız adam haklı diyecek birşey kalmadı.

"Tamam çemkirme başımda bide bana çemkiriyorsun diyorsun."

"Allahım sabır!"

"Aynısından banada!" Dedim banyonun kapısını çarparak
İşlerimi bitirip çıktığımda o yine el çabukluğuyla takım elbisesini giymişti. Kravatını düzeltmeye çalışıyordu önüne giderek kravatını düzgünce taktım.

"Böyle yakışıklı olma toplantıda gözlerimi senden alamayacağım"

"Oo deniz hanım bugün Nuri Alço gibi uyandınız hayırdır?"

"Sus be!" Dedim karnına vurarak.

Beni kollarının arasına alarak sıkı sıkı sarıldı. "seni çok seviyorum"

"Bende seni"

Son olarak saçlarımı öperek geri çekildi. "Hadi oyalanma geç kalacağız"

Onu onaylanarak dolaba ilerleyip klasik ceket pantolon takımımı çıkarıp hemen giydim.

Saçlarımı bu sefer açık bırakarak uçlarına maşa yaptım hafif bir makyaj yaparak masadan kalktım.

Çantamı telefonumu alarak odadan çıktım.

"Ne diyorsun lan sen!" Cihanın avludan gelen gürleme sesiyle donakaldım.

Kendime gelerek merdivenleri üçer beşer inip avluya vardım.
Evet ayağımda topuklu ayakkabı vardı ve koşarak merdivenleri indim.

Cihan yirmili yaşlarda bir çocuğun yakasına yapışmış gürlüyordu ve herkes buradaydı hey ne oluyordu ama?

"Narin ne oluyor burda?"

"Deniz.. şey.."

"Ney narin ne?"

"Bu çocuk havinin dayısının oğlu havin herkese senin kısır olduğunu ve kendisinin abimden hamile olduğunu söylemiş. Buda buraya namusunu temizlemeye gelmiş sözde havin ile abimin evlenmesi gerekiyormuş!"

"Ne?" Dedim şok içinde elimdeki Çantam yere düşmüştü şoktan.

Bir insan bu kadar düşebilir miydi?

Bir insan bu kadar rezil birine dönüşebilir miydi?

Bir insan bu kadar iğrençleşebilir miydi?

Evet olabilirdi.

Görüş alanım bulanıklaşınca narinin koluna tutundum.

"Deniz iyi misin?"

"İyiyim"

Havine baktığımda sedirde oturmuş elini karnına koymuştu ve sinsice gülüyordu.

Cihanın böyle birşey yapmasını değil düşünmek aklımın ucuna bile gelmemişti böyle bir şey söylemesi iftira olarak kalacaktı ama benim kısır olduğumu söylemesi.. ve bu durumun net olmaması.

Düşüncelerimden sıyrıldığım zaman cihan çocuğun yüzüne okkalı bir yumruk geçirdi
Şükran hanım hemen Cihanın karşısına dikildi.

"Sen kimsin de benim yeğenime el kaldırırsın cihan!"

"Değil yeğenin tüm sülaleni kuruturum şükran hanım!"