F𝖺𝗍𝖺𝗅 𝖫é𝗂𝖿𝗍 | 𝗍𝗄

' 11

Jeongguk'dan

"Kaç saat kaldı hyung?"

"Yaklaşık 3-4 saat felan var. Biraz uyu"

"Oh peki"

Kabul etmiştim. Kendimi buna mecbur hissediyordum. Bir anda herkesi arkamda bırakıp japonya'ya kaçmıştım. Bencildim. Hiç kimseyi düşünmeden kaçmıştım. Şimdi gerçekler ile yüzleşmeye gidiyordum.

Bir anlık cesaret ile kabul etmiştim. Küçük bir valiz hazırlayıp çıkmıştık evden. Yugyeom başta huysuzluk çıkarsa'da ikna olmuştu. Bogum hyung ile yugyeom'un koltukları yanyanaydı. Ben ise onların iki arkasında oturuyordum.

Neredeyse herkes uyuyordu. Bir tek ben ve benim yanımda oturan çocuk uyumuyorduk.
Canım sıkılıyordu ve ben uyuyamıyordum..

"İyi misin?"

"Ha?"

"İyi misin dedim. Kötü gözüküyorsun."

"Oh şey iyiyim, sağolun. Dalmışım sadece"

"Pek dalmış gözükmüyordun, bi sorunun var sanırım hm?"

"Aslında evet bir sorunum var. Hatta büyük bir sorun, hayatımın en büyük sorunu."

"Anlatmak ister misin? Anlatırsan rahatlarsın diye söylüyorum."

"Nasıl anlatacağımı bilmiyorum desem"

"Direkt konuya gir, dinlemek uzmanlık alanım."

"Pekala, beni kardeşi gibi gören ev arkadaşıma aşık oldum."

"Ve sert tepki gördüğün için üzgünsün, doğru muyum?"

"Fazlasıyla"

"Ev arkadaşın erkek mi?"

"E-evet"

"Korkmana gerek yok bende gay'im"

"Gerçekten mi?"

"Evet, bir sevgilim bile var"

"Ne kadar güzel~"

"Teşekkür ederim.. Neyse boşver şimdi onu bunu devam edelim. Ev arkadaşın senin ondan hoşlandığını biliyor mu?"

"Hmhm biliyor. Zaten şuan ev arkadaşı değiliz. Bir kaç aydır japonya'daydım. Ev arkadaşım, daha doğrusu eski ev arkadaşım ise korede yaşıyor."

"Seni evden mi attı?"

"Oh hayır, sadece öğrendiği zaman ben bunu bilmiyordum ve daha sonra bana soğuk davranmaya başlamıştı. Bende benden rahatsız olduğunu düşünmeye başlamıştım. En sonunda arkadaşım sayesinde japonya'ya yerleştim. Daha sonra benim ona aşık olduğumu bildiği için öyle davrandığını öğrendim. Ve şuan yüzleşmeye gidiyorum. "

" Demek bu yüzden bu kadar streslisin."

"Evet"

"Bak belki yaşadıklarını yaşamadığım için seni anlayamam ama ne olursa olsun her zaman güçlü olmalısın. Ağlama diyemem ama ağlamanı sağlayacak duyguları ve olayları aklına getirme diyebilirim. Kendini hep pozitif tut. Hayatta neler olacağını hiç birimiz bilemeyiz. O yüzden kendini sakın salma, acını içinde yaşa dışarıya asla vurma. İnsanlar acından yararlanıp seni daha çok yaralarlar ve o zaman düşersin. Kendini salma çocuk"