Αγάπη είναι...

Επεισοδιακό γεύμα

   Κάθησε στο τραπέζι μαζί με την Νεφέλη και τον Ιάσωνα. Εγώ πήγα στην κουζίνα, τάχα μου να έφερνα κάτι ακόμα. Ένιωθα να έχω βγει από τον εαυτό μου κι απλά να παρατηρώ όσα εκτελείσσονταν από απόσταση. Ανοιγόκλεισα το ψυγείο τρεις φορές. Δεν ήθελα να πάρω κάτι από μέσα. Δεν είδα καν το τι είχε μέσα.
Άκουσα το τρανταχτό του γέλιο με κάτι που ειπώθηκε. Ρίγησα μέσα μου. Αισθάνθηκα ένα μυρμήγκιασμα στο στομάχι. Και το αισθάνθηκα να ανεβαίνει στον θώρακα μου, στον λαιμό μου, στο κεφάλι μου. Πήρα μια ανάσα. Ανασυγκροτήθηκα. Έπρεπε να σταθώ στα πόδια μου. Δεν γινόταν να τρέμω σαν το φύλλο μπροστά του. Έπρεπε να βρω την ψυχραιμία μου. Άλλη μια ανάσα. Και πήγα στο σαλόνι.
   Μιλούσε στον Ιάσωνα. Αλλά σταμάτησε ότι έλεγε και με κοίταξε. Η ξαφνική του παύση, έκανε τον Ιάσωνα και την Νεφέλη να γυρίσουν το κεφάλι τους πάνω μου. Αισθάνθηκα πολύ άβολα. Δεν έδειχνε να τον νοιάζει το ότι υπήρχαν κι άλλοι μπροστά. Είχε προσηλώσει το βλέμμα του πάνω μου. Κάτι μέσα μου αναπήδησε. Με έκανε να νιώσω σαν ένα θήραμα. Κι εκείνος ο κυνηγός που παρατηρεί προσεκτικά το θύμα του μέχρι να ορμήξει. Και δεν σταμάτησε να με κοιτάζει μέχρι που έκατσα στην μόνη κενή θέση που υπήρχε. Δίπλα του.
   Κι ένιωσα ένα περίεργο συναίσθημα. Ένα όμορφο συναίσθημα. Ήταν εκεί δίπλα μου. Δεν ονειρευόμουν. Συνέβαινε στα αλήθεια. Και αυτό το κλίμα ρομάντζου που εξέπεμπαν, ο Ιάσωνας με την Νεφέλη, έφτανε μέχρι εμένα και... τον Άρη. Άραγε ένιωθε κι εκείνος όπως κι εγώ; Αισθανόταν κι εκείνος αυτό το αόρατο δέσιμο μαζί μου; Ή ημουν απλά μια γοητευτική κοπέλα που απλά του άρεσε και δεν θα είχε τίποτα να χάσει, οπότε  εξού και το τι ήθελε να με γνωρίσει καλύτερα;
   Δεν μου άρεσε η δεύτερη εκδοχή. Βαθιά μέσα μου θα ήθελα πολύ να τον έχω επηρεάσει κι εγώ τόσο πολύ, όσο εκείνος εμένα. Αλλά δεν έδειχνε να είναι έτσι. Ή αν ήταν έτσι, το έκρυβε πολύ καλά.

   Τους άκουγα να μιλάνε οι τρεις τους, παραμένοντας σιωπηλή. Το μυαλό μου ταξίδευε μακριά από όσα έλεγαν. Για την ακρίβεια, όχι και ιδιαίτερα μακριά. Αλλά στον άντρα που καθόταν δίπλα μου. Και μπορούσα σχεδόν να νιώσω την ζεστασιά που εξέπεμπε το σώμα του. Ήταν τόσο κοντά μου. Που αν απλά μετακινούσα λίγο το χερι μου στα δεξιά μου, θα τον άγγιζα. Του έριχνα κάποιες κλεφτές ματιές κι εκείνος κάθε φορά μου τις ανταπέδιδε, χαμογελώντας μου θερμά. Έκανε την καρδιά μου να λιώνει. Με έκανε να σκέφτομαι πως δεν ήθελα να φύγω στιγμή από δίπλα του. Πως με αυτόν τον άντρα, ναι θα μπορούσα να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου, ακόμα κι αν καλά καλά δεν τον ήξερα. Μου έβγαζε σιγουριά. Ασφάλεια. Τον ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά που του έριξα κι ένιωθα αυτό να φουντώνει ολοένα και περισσότερο μέσα μου, εωσότου ή θα με έπνιγε στο τέλος ή θα με απολύτρωνε.